Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

_Σάββατο βράδυ


Σάββατο βράδυ
τυλιγμένο με μια κουβέρτα το σώμα σου στον καναπέ
κοιμήθηκες
ή κόπασε για λίγο ο πόνος
και μπορώ να σε βλέπω
χωρίς να πρέπει να σου μιλάω με συγκεκριμένους τρόπους
τότε  μπορώ κι εγώ ν' αφήνομαι επιτέλους
στην οδύνη
στα ξεραμένα χείλη σου
στα πρησμένα σου δάκτυλα
στο χλωμό σου πρόσωπο
και στο σκουφάκι εκείνο
πόσο μικρή φαίνεσαι έτσι κουλουριασμένη
σε στάση εμβρύου
με μάτια κλειστά
κι αλίμονο τόσα σχήματα θανάτου
να διατρέχουν το σώμα σου
το μικρό σώμα σου
που άλλοτε κυλούσε το αίμα μου.
Το Σάββατο βράδυ
όταν δεν χρειάζεται να σου μιλάω με συγκεκριμένους τρόπους
τότε γυρίζω πίσω στις
μνήμες τις παιδικές της ζωής μας
και θέλω να φωνάξω
Έκανα λάθη πολλά
κι Υπάρχει ένα λάθος
που όσο κι αν θέλω
δεν μπορώ να διορθώσω.

Το Σάββατο το βράδυ
αδύναμη μπροστά στην αδυναμία σου,
χωρίς να φωνάζω, γιατί και συ κοιμήθηκες 
χωρίς να χρειάζεται να σου μιλάω με συγκεκριμένους τρόπους, γιατί και συ ησύχασες
τότε που, επιτέλους, μπορώ κι εγώ να προσεύχομαι. 



Σχόλια

  1. Απαντήσεις
    1. Mου χρωστάς πάντα μια βόλτα, οι δυό μας, στα Σφακιά!

      Διαγραφή
    2. Δε μπορει!!! Καποια στιγμη θα τα καταφερουμε!!!

      Διαγραφή
  2. Ανώνυμος21/4/15, 7:12 π.μ.

    Αγαπημένη Ελένη,
    Για ποιον τα γράφεις αυτά?
    Είναι τόσο δυνατά που χύνουν ωκεανούς δακρύων στη μανούλα με το 14χρονο παλικάρι της που πάσχει απο το σύνδρομο πεταλούδας. Η Παναγία μας να δίνει δύναμη στους πάσχοντας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν γνωρίζω για το σύνδρομο που αναφέρετε.
      Το για ποιόν γράφουμε είναι μια μεγάλη υπόθεση, η οποία, όταν το "πράγμα" βρει τα λόγια του γίνεται δημόσια.
      Οπότε, άσχετα από το πού εκκινούμε και πού απευθύνουμε εμείς την γραφή μας, αυτή αφορά τον οποιονδήποτε.

      Διαγραφή
  3. Ανώνυμος21/4/15, 10:44 π.μ.

    To σύνδρομο πεταλούδας έχω ακούσει ότι θεραπεύεται
    αν αλλάξει η διατροφή του πάσχοντος. Αν ο πάσχων γίνει vegan.
    Το έχετε ψάξει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι δεν το έχω ψάξει, γιατί δεν χρειάστηκε. Αλλά μου κινήσατε την περιέργεια και θα το ψάξω.
      Να είστε καλά και σας ευχαριστώ για την ανάγνωση και για το ενδιαφέρον!

      Διαγραφή
  4. Ναι, καλή μου Ζαφειρία... κάποτε είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρουμε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

_Mπέρτολτ. Μπρεχτ: η Εβραία

Η "Εβραία" είναι ο τελευταίος μονόλογος από το σπονδυλωτό έργο του Bertolt Brecht "τρόμος και αθλιότητα του Τρίτου Ράιχ. Το έργο αυτό του Μπρεχτ αποτελείται απο 24 σκηνές-μονόπρακτα, που έγραψε ο Μπρεχτ εξόριστος μεταξύ 1935 και 1939 και περιγράφουν την τρομοκρατία και την άγρια φύση του ναζιστικού καθεστώτος. Η ελληνική μετάφραση αυτού του έργου του Brecht είναι του Μάριου Πλωρίτη και κυκλοφορεί σε βιβλίο από τις εκδόσεις Μωραίτης. Στο κείμενο αποτυπώνεται η εσωτερική ένταση του ατόμου που παίρνει μια απόφαση ενώ βρίσκεται στο χείλος της απελπισίας. Μέσα από την ανάγνωση του έργου στρέφουμε την προσοχή στα εκατοντάδες πρόσωπα της καθημερινότητας, τα οποία, δίνοντας έναν οριακό αγώνα επιβίωσης, αναδύονται ως σύγχρονοι/ες ήρωες και ηρωίδες του Brecht . Το ηχητικό ντοκουμέντο που δημοσιεύουμε παρακάτω είναι από την παράσταση που ανέβηκε το 1978 μαζί με άλλα πέντε μονόπρακτα διαφόρων άλλων συγγραφέων, από το Θίασο Λαμπέτη. Αν και το συγκεκριμένο ντοκουμέντο έχει ανέβ

_Κ.Π. Καβάφης : πρόσθεσις

Aν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω. Πλην ένα πράγμα με χαράν στον νου μου πάντα βάζω — που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσί των που μισώ) που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμ’ εγώ εκεί απ’ τες πολλές μονάδες μια. Μες στ’ ολικό ποσό δεν αριθμήθηκα. Κι αυτή η χαρά μ’ αρκεί. (Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993) Σχόλιο :  Δεν θέλω να κάνω ανάλυση... ένα σχόλιο μόνο.. Υπήρξαν και υπάρχουν -ευτυχώς- πολύ αξιότεροι εμού αναλυτές, που έσκυψαν με γνώση και συγκίνηση πάνω στο έργο που μας άφησε ο μεγάλος Αλεξανδρινός. Πριν, όμως, μπω στα ενδότερα, λέω να κάτσω λίγο απ' έξω, να θαυμάσω το οικοδόμημα. Γενικά, καλό είναι να το κάνουμε αυτό. Μια πρώτη καταγραφή, μια εξωτερική εποπτεία, καθώς η μορφή περι-γράφει το περιεχόμενο και το περιεχόμενο χύνεται μέσα στη μορφή του, μας είναι πάντα χρήσιμη για να συνδεθούμε και να μείνουμε εντός του ποιήματος. Ας είναι... διάφορες σκέψεις...ή οδοί για την σκέψη, γενικώς... Αυτό λοιπόν το ποίημα του Κ.Π.Καβά

_ Γ. Σεφέρη, "κράτησα τη ζωή μου" : σπάραγμα μιάς ανάγνωσης

Τ' ανθισμένο πέλαγο και τα βουνά στη χάση του φεγγαριού η μεγάλη πέτρα κοντά στις αγριοσυκιές και τ' ασφοδίλια το σταμνί πού δεν ήθελε να στερέψει στο τέλος της μέρας και το κλειστό κρεβάτι κοντά στα κυπαρίσσια και τα μαλλιά σου χρυσά' τ' άστρα του Κύκνου κι' εκείνο τ' άστρο ό Αλδεβαράν. Κράτησα τη ζωή μου κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας ανάμεσα στα κίτρινα δέντρα κατά το πλάγιασμα της βροχής σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες με τα φύλλα της οξιάς, καμιά φωτιά στην κορυφή τους· βραδιάζει. Κράτησα τη ζωή μου˙ στ' αριστερό σου χέρι μια γραμμή μια χαρακιά στο γόνατο σου, τάχα να υπάρχουν στην άμμο του περασμένου καλοκαιριού τάχα να μένουν εκεί πού φύσηξε ό βοριάς καθώς ακούω γύρω στην παγωμένη λίμνη την ξένη φωνή. Τα πρόσωπα πού βλέπω δε ρωτούν μήτε ή γυναίκα περπατώντας σκυφτή βυζαίνοντας το παιδί της. Ανεβαίνω τα βουνά· μελανιασμένες λαγκαδιές˙ o χιονισμένος κάμπος, ως πέρα ό χιονισμένος κάμπος, τίποτε δε ρωτούν μήτε o καιρός κλειστός