[ παράκοσμος_ ]

...καθώς πηγαίναμε με τ'αυτοκίνητο.... "Δεν θέλω να πετάξω έξω το χαρτί" ένα περιτύλιγμα ήταν από μπισκότα ή κάτι άλλο, δεν θυμάμαι καλά, ένα απλό χαρτάκι, τίποτα το σπουδαίο... " γιατί το λυπάμαι... τι θα απογίνει ένα χαρτί μονάχο του στον δρόμο. .." Παλιά, πολύ παλιά, καθώς πηγαίναμε με τ'αυτοκίνητο και κείνη καθόταν μπροστά, στη θέση του συνοδηγού και μεις πίσω ίσα που χωρούσαμε... Δεν ξέρω αν το θυμάται κανείς μας... Δεν ρώτησα ποτέ ούτε εκείνη. Έτσι, κράτησα τα λόγια και την εικόνα της νέα -πολύ πιο νέα κι απο μένα πιά- να κρατάει στο χέρι της ένα άχρηστο χαρτάκι που ανέμιζε στο ανοιχτό παράθυρο, καθώς  τ'αυτοκίνητο έτρεχε και να μην τ'αφήνει να φύγει, να το πάρει ο αέρας.

Το θέμα μου σήμερα είναι η φετεινή πασχαλινή διαφήμιση των καταστημάτων Jumbo. Δεν θα παραθέσω το βίντεο της διαφήμισης, σε αντίθεση με ότι κάνω όταν σχολιάζω διαφημίσεις, διότι αφενός  δεν μ' ενδιαφέρει καθόλου να επικεντρώσω την κριτική μου στην συμμετοχή του γνωστού υμνωδού κ. Πέτρου Γαίτάνου, αφού το πνεύμα του σχολιασμού μου είναι εντελώς άλλο και αφετέρου δεν θέλω να συμβάλλω, έστω ελάχιστα και εγώ, στον διαδικτυακό διασυρμό αυτού του ανθρώπου, στον οποίο ο ίδιος, για τους δικούς του λόγους- φανερούς ή αφανείς- έσυρε τον εαυτό του. Πάντως για όποιον τυχαίνει να μην έχει δει την εν λόγω διαφήμιση, το βίντεο είναι διαθέσιμο στο you tube και μπορεί να το αναζητήσει. Εδώ και καιρό πιστεύω ότι οι διαφημίσεις είναι κάτι παραπάνω από  απλός και διαρκής καταναλωτικός και αισθητικός εκμαυλισμός των μαζών, δηλαδή η λειτουργία τους δεν περιορίζεται  μόνο στο επίπεδο της υφαρπαγής  του ατομικού ή οικογενειακού εισοδήματος -αν και εκεί πρωτίστως στοχεύουν, στα πλαίσια του ανελέητου ο

Οι περισσότεροι άνθρωποι δυστυχούν επειδή έτσι κάνουν όλοι Επειδή ερωτεύτηκαν όπως κάνουν όλοι Επειδή ανάθρεψαν τα παιδιά τους με τους ίδιους τρόπους, όπως τα αναθρέφουν όλοι, Επειδή δούλεψαν σκληρά, έκαναν τους απαραίτητους συμβιβασμούς, είπαν τα ίδια μικρά  ψέματα και πίστεψαν στα ίδια ζωτικά ψεύδη, όπως κάνουν όλοι Επειδή διάλεξαν τους ίδιους πολυσύχναστους προορισμούς, όπως κάνουν όλοι Επειδή γέλασαν με τα ίδια γλυκανάλατα αστεία, όπως κάνουν όλοι Επειδή έφαγαν τα ίδια φαγητά, έμειναν στα ίδια σπίτια, είδαν τα ίδια τηλεοπτικά προγράμματα, ξαμολύθηκαν φρέσκιοι φρέσκιοι το πρωί στους ίδιους δρόμους, στις ίδιες πόλεις και  κοιμήθηκαν το βράδυ κατάκοποι στα ίδια κρεβάτια, όπως κάνουν όλοι Επειδή στρατεύτηκαν, αγωνίστηκαν, πάλεψαν, διαπληκτίστηκαν, θρησκεύτηκαν, όπως κάνουν όλοι Επειδή πλήρωσαν τους φόρους τους και ψήφισαν και τζόγαραν, όπως κάνουν όλοι Επειδή πήγαν στις ίδιες κηδείες, όπως κάνουν όλοι Κι είναι μες την ίδια  θάλασσα της δυστυχίας, η μόνη τους παρηγοριά, η έσχ

Εχθές (3/4), συνοδεία εκλεκτής συντροφιάς, παρακολούθησα μια διάλεξη στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, στο τμήμα Φιλοσοφίας του Ρεθύμνου. Ήδη οι λέξεις που έχω χρησιμοποιήσει (διάλεξη, πανεπιστήμιο, φιλοσοφία) προετοιμάζουν για κάτι βαρύ, ακαδημαϊκό, διανοητικό και ίσως γι' αυτό, απωθητικό για πολλούς. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα και μάλλον θα πρέπει να ξανασκεφτούμε την έννοια του "απωθητικού". Προς αυτή την κατεύθυνση κινείται το σημερινό κειμενάκι μου. Η διάλεξη αυτή δόθηκε στο πλαίσιο ενός διαρκούς Σεμιναρίου διδασκόντων που έχει καθιερωθεί εδώ και 20 χρόνια στην Φιλοσοφική Σχολή του Παν/μίου Κρήτης και υλοποιεί τον έτερο στόχο της λειτουργίας μιας πανεπιστημιακής σχολής, δηλαδή, εκτός από την παροχή εκπαιδευτικών υπηρεσιών, την πραγματοποίηση της ακαδημαϊκής κοινότητας και ζωής. Στα πλαίσια αυτών των σεμιναρίων που είναι ανοιχτά προς όλους, καθηγητές από διάφορα πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού, παρουσιάζουν ενώπιον των συναδέλφων τους, των προπτυχιακ

Όταν μπορέσεις και δεις τον εαυτό σου καθαρά μες την απόλυτη ανοησία του μες την ματαιοδοξία του μες τον φόβο του για ό,τι συμβαίνει με λίγα λόγια μες την λάσπη και τα ξυλοκέρατά του δίχως να καταδεχθείς καμιά αισθητική παρέμβαση καμιά διανοητική παράκαμψη καμιά θρησκευτική παρηγοριά τότε βρίσκεσαι ενώπιον του ερωτήματος της συγχώρεσης. Εάν μπορέσεις και συγχωρέσεις τον εαυτό σου έτσι μόνο έτσι Τότε είσαι σε θέση να αγαπήσεις τον εαυτό σου και τους άλλους αδιακρίτως.