_το κυριακάτικο, καλό κι αφόρετο μυαλό σου

                                 στον Γεράσιμο

Σκέφτηκα

Μη φοβηθείς,

ξέρουν αυτοί, χρόνια πολλά έρχονται  και μας βρίσκουν

έχουν δικές  τους ώρες και γωνιές

ξαπλώνουν στο σαλόνι, 

έχουν την άνεση και μπαίνουν στη κουζίνα

δίπλα μας κάθονται,  

μας βλέπουν ενώ τρώμε

και στο κρεβάτι μας απέναντι περιμένουν

το ύστατο  χασμουρητό

της τέλειας, αφασικής, γλυκιάς παράδοσή μας.

Και μόλις τα μάτια κλείσουμε βαριά και ζαλισμένα

αυτό που λαχταρούσαν σαν από θαύμα, γίνεται

γίνονται αυτοί ζωή και μπαίνουν στα όνειρά μας.

Μη φοβηθείς ,

ξέρουν αυτοί, φτιάχνουν τέλεια όνειρα,

με φώτα,  τραγούδια,  μακιγιάζ

με άψογες, όμορφες  γυναίκες  πεινασμένες 

με ευγενικούς, χαρούμενους και πεινασμένους άντρες

με λόγια που απαλά,

γλυκό  νανούρισμα χαϊδεύουνε τ’αυτιά μας,

και δεν σταματούν εκεί

φτιάχνουν τόσο τέλεια όνειρα που

και  τα ξεδοντιασμένα στόματα

μας κάνουν ν' αγαπούμε

να λαχταρούμε τον πόνο τους.

Κανόνες δεν υπάρχουνε.

Τα παίζουν όλα.

Μιλάνε για όλα

Τα θέλουν όλα.

Μα πιο πολύ θέλουνε το καλό μας,

θέλουν το κυριακάτικο, τ' αφόρετο,

το πιο καλό μυαλό μας.

Μη φοβηθείς,

Σκέφτηκα

αυτά, ενώ ένα φίλο μου ήθελα πείσω

ν' αποφασίσει να μιλήσει ζωντανά για ένα όνειρό του

που γέννησε και το’φερε στη ζωή

με φωτισμό κι ήχο δικό του,

το κυριακάτικο καλό

κι αφόρετο μυαλό του.