Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιούνιος, 2017

_η σύγκρουση

Το θέμα μας είναι η σύγκρουση. Αφού δεν είσαι αρκετά απελπισμένος, αφού μπορείς ακόμα να υπεκφεύγεις να βρίσκεις κάτι στον κόσμο που πρέπει να αλλάξει Αφού δεν μπορείς να αντέξεις μέσα σου το χάσμα και την φωνή του χάσματος Αφού δεν ένιωσες  όλα τα σκαλιά να σπάνε και πάντα από κάποιο μαδέρι κρατιόσουν Άνθρωπος είμαι , θα μου πεις... Αφού μπορείς ακόμα να φλυαρείς να κοσμείς τον κόσμο με κοσμητικές μπούρδες να χώνεσαι σε λαγούμια θεωριών φιλονικώντας ποτε με τον έναν και ποτε με τον άλλο. Το θέμα μας  θα παραμένει η πάντα σύγκρουση. Και συ θα είσαι ένας απ' τους πολλούς που δεν συγκρούστηκαν ποτέ. Θεός είναι , θα σου πω...

_εξομολογήσεις : οι αναγνώστες μου

- Αναγνώστες; Ναι, έχω κάποιους αναγνώστες... Είναι πιστοί και αφοσιωμένοι.... δεν τους ξεφεύγει τίποτα. Το παραμικρό. Κάθε μου έκφραση, κάθε μου φράση, κάθε μου σκέψη... μια σκιά στα μάτια μου... το λίγο του χαμόγελου μου που παρέκκλινε, ρουφάνε τα λόγια μου. Με ρουφάνε ολόκληρη. Με διαβάζουν απ' την αρχή, με διαβάζουν παντού... όπου βρίσκονται, σε άλλες πόλεις, σε σταθμούς, σε τρένα, σε χωράφια... Προσέχουν κάθε αναπαίσθητη αλλαγή στην διάθεσή μου... κάθε δισταγμό... Και το πρωί και το βράδυ, ακόμα και στον ύπνο τους με διαβάζουν... κάποιες φορές με σκοτώνουν κιόλας... Έτσι κάνουν οι καλοί και πιστοί αναγνώστες. Δεν μπορώ να τους ξεφύγω. Κάποτε ήμουν ένα κακό κείμενο... ένα κείμενο απουσίας... Κι όμως, παρότι ήμουν ένα κακό κείμενο, εκείνοι οι αναγνώστες πάλι με διαβάζανε... Πώς τα καταφέρνανε; Τώρα προσπαθώ να γίνω ένα καλό κείμενο. Ένα κείμενο παρουσίας της ζωής... της ζωής μας. Έχω Τρεις αναγνώστες που αγωνιούν μήπως το κείμενο δεν αντιστοιχεί σε τίποτα... μήπως

_τ' αποτυπώματα

Στο σταθμό των υπεραστικών λεωφορείων Τελευταία ανακοίνωση Μια φωνή απ'το μεγάφωνο ακυρώνει όλα τα δρομολόγια Οι άνθρωποι δείχνουν να μην ακούνε την φωνή Και περιμένουν κρατώντας τα εισιτήριά τους Σφίγγοντας τις βαλίτσες τους. Το τζάμι θολό Από τα αποτυπώματα Των επιβατών Των οδηγών Των εισπρακτόρων Των νομοθετών που νομοθέτησαν Τους νόμους του σταθμού Κι όσων περάσαν από δω Χέρια  λερά, αρπακτικά και ιδρωμένα Σκόνη και εκατομμύρια ψοφησμένα μυγάκια Θάμπωσε η γυάλα του κόσμου Πληροφορούμε τους κυρίους επιβάτες ότι τα  δρομολόγια όλα αδυνατούν να εκτελεστούν. Ας ξεκινήσουμε... Μεσα στη κούραση του κόσμου Ξεκουράστηκα Μπες μπροστά Εσύ Κι αν θες μου κρατάς το χέρι Δεν θέλω ν' αφήσω δακτυλικά αποτυπώματα.

_η κυρία Κούλα, η ελπίδα, η αγάπη κι η ζωή

Η κυρία Κούλα αντρογυναίκα ψηλή με αδρά χαρακτηριστικά και φωνή βραχνή απ'τα πολλά τσιγάρα που κάπνιζε. Αυτό το τσιγάρο ήταν η αφορμή για να την κακοχαρακτηρίσει το χωριό, από εκείνα τα χρόνια που οι γυναίκες που κάπνιζαν ήταν "ελαφριές". Μόνο ελαφριά όμως δεν ήταν  η κυρία Κούλα...κι όχι μόνο στο σώμα αλλά και στους τρόπους της. Γέννημα θρέμμα Κοκκινιώτισσα δεν μάσαγε τα λόγια της , ήταν ντόμπρα κι ασύμβατη με την μικρόνοη καχυποψία του χωριού και το κατάλαβε γρήγορα. Επιπλέον ήταν και κομμουνίστρια. Ίσως και να κεράτωνε τον άντρα της... ποιός ξέρει;  Έτσι, τα καλοκαίρια που ερχότανε για κανένα μήνα στο χωριό,  στο πατρικό του συχωρεμένου του άντρα της, όταν καθότανε τα απογεύματα στο σκεπαστό της αυλής, με το βαμμένο κοντό μαλλί της που έκανε ξανθά δακτυλίδια, φορώντας κάτι χρωματιστές ξωμάνικες ρόμπες με τιραντάκι που άφηναν τα χοντρά μπράτσα της να φέγγουν ολόασπρα, με το φαρδύ χρυσό βραχιόλι που τόνιζε ακόμα περισσότερο την πληθωρική παρουσία της και έπινε το κα

__περί στόχων και κυριαρχίας

Αγαπητοί αναγνώστες κι αδελφοί, Κάθε φορά που διατυπώνουμε ένα "θα ήθελα να..." εγκαθιστούμε βαθιά μέσα μας, σε πρώτο εσωτερικό επίπεδο, μια σχέση κυριαρχίας. Κι είναι αυτή η σχέση που θα ανοίξει τον δρόμο, θα μας προετοιμάσει για να δεχθούμε  μια σειρά κυριαρχιών που θα ακολουθήσουν και θα έχουν και εξωτερικό χαρακτήρα. Γιατί κάθε φορά που διατυπώνεται αυτή η φράση -ρητά ή άρρητα, δεν έχει και τόσο σημασία- συμβαίνει μέσα μας μια σχάση. Ένα μέρος του εαυτού μας προβάλλεται και ταυτίζεται με ένα μέλλον, κάτι το οποίο δεν ζούμε τώρα, αλλά θα θέλαμε στο μέλλον να το ζήσουμε. Αυτός ο μελλοντικός εαυτός έχει όλα τα χαρακτηριστικά του κυρίαρχου : χειρίζεται άνετα την αμφιλεγόμενη και αδιευκρίνιστη σχέση μας με το "καλό" και το "καλύτερο" και είναι νέος, χωρίς σημάδια και φθορά αφού στέκεται εκτός ιστορικού χρόνου. Βρίσκεται έτσι σε σημείο που είναι αξιολογικά ανώτερο, σε κάποια υψηλότερη βαθμίδα, άρα ταυτίζεται με έναν κυρίαρχο κι από κει ατενίζει τον άλλο

_το κακό και η αυγουστείνια παράδοση: εκτενής περίληψη και προβληματισμοί (vii) β

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: Τερατωδία και θεοδικία .....Συνέχεια Αναφερθήκαμε στο προηγούμενο σημείωμα στο υπαρξιακό πρόταγμα της αυτοπεποίθησης που διακήρυξε η νεωτερικότητα. Η πίστη του ανθρώπου στις δημιουργικές του δυνάμεις για να μπορέσει να είναι τέτοια, οδήγησε στην τεράστια αποσιώπηση του προβλήματος του κακού' τι θα σήμαινε στο εξής για το νεωτερικό άνθρωπο το κακό, και πώς θα τα βγάζαμε πέρα μαζί του; Με την σειρά της αυτή η τεράστια αποσιώπηση του προβλήματος του κακού, ανατροφοδότησε με σιωπή  το ίδιο το υπαρξιακό πρόταγμα της αυτοπεποίθησης του νεωτερικού ανθρώπου. Θέτοντας την πρόοδο ως κεντρικό ζητούμενο, οι νεωτερικοί στοχαστές αρνούνται την πιθανότητα το κακό να μην είναι απλά επιδιορθώσιμο, αλλά θεμελιωδώς συνυφασμένο με τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Αλλά αν υπάρχει ένα ανεκρίζωτο κακό, αυτό δεν υπονομεύει μόνο την αισιοδοξία μας. Κυρίως συσκοτίζει τα προβλήματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, περιθωριοποιώντας τα. Η κυρίαρχη τάση κατά τον 18ο αιώνα ήτα

_το κακό και η αυγουστείνια παράδοση : εκτενής περίληψη και προβληματισμοί (viii)ί

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ Μέρος πρώτο : Τερατωδία και θεοδικία Η κύρια δυσκολία της νεωτερικότητας να εστιάσει στην πρόκληση του κακού, βρίσκεται στο γεγονός ότι  το κακό κατανοείται ως κάτι εξωτερικό,  κάτι το οποίο μπορούμε να επιδιορθώσουμε, να  υπερβούμε τα πολλά και ποικίλα προβλήματα που σχετίζονται με αυτό και να  επιτύχουμε στην τελειοποίηση της πραγματικότητας.  Έτσι,  κατανοώντας το κακό ως ένα προς επίλυση πρόβλημα,  ένα λάθος για το οποίο χρειάζεται να εργαστούμε με τρόπο παρόμοιο όπως εργαζόμαστε με το σύνολο της εξωτερικής πραγματικότητας, χάνουμε την δυνατότητα να αναγνωρίσουμε την βασική του διάσταση, αυτή που εμπλέκει εμάς τους ίδιους μαζί του, επίμονα, διάχυτα, οικεία και αδιάλλακτα.  Η στέρηση της δυνατότητας να αναγνωρίσουμε το κακό ως κάτι με το οποίο είμαστε μπλεγμένοι, συνεπάγεται μια απώθησή του. Έτσι, το κακό επανέρχεται και αναπαρίσταται στην περιοχή του "τρομώδους φανταστικού" ή "γκότθικ", στοιχειώνοντας με την φασματική παρουσία του το νεωτε

_τηλεφωνική γραμμή υποστήριξης υποψηφίων της απελπισίας

Με ξεχωριστή ικανοποίηση, σχεδόν με υπερηφάνεια ανακοινώθηκε η λειτουργία ανοιχτής  τηλεφωνικής γραμμής ψυχολογικής υποστήριξης υποψηφίων των Πανελλαδικών εξετάσεων,  από την Υγειονομική  υπηρεσία και τη Διεύθυνση Εκπαίδευσης της Περιφέρειας Κρήτης. Το πρόγραμμα που χαρακτηρίστηκε ως "οραματικό σχέδιο", θα αρχίσει να παρέχει τις υπηρεσίες του από την Δευτέρα 5/6 έως τις 15/6, οπότε και το τέλος των εξετάσεων,  και θα πλαισιωθεί από ειδικούς της ψυχικής υγείας, οι οποίοι θα είναι έτοιμοι τις ώρες από 08 έως 22.00 να βοηθήσουν τους μαθητές στην αντιμετώπιση του άγχους "που βιώνουν κατά την ιδιαίτερη αυτή ψυχοπιεστική περίοδο των Πανελληνίων Εξετάσεων". Οι υπηρεσίες θα παρέχονται δωρεάν,  χωρίς χρέωση.... Βεβαίως,  κάποιος ρεαλιστικά σκεπτόμενος θα βρει σ'αυτή την πρωτοβουλία μια θετική διάσταση για την αντιμετώπιση ενός πραγματικού προβλήματος, αυτού του άγχους ανταγωνισμού που βιώνουν σταδιακά και για πολλά χρόνια οι μαθητές, με την συνέργια της πλειοψηφίας τ