Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιούνιος, 2018

_ηλεκτρικές συσκευές

Είναι η ψυχή μου σα μάλλινο ρούχο που μπήκε σε λάθος πρόγραμμα του πλυντηρίου. μάζεψε, κόντυνε, κάτσιασε δεν φτάνει να σκεπάσει ούτε εμένα ούτε τις λέξεις μου Ο ανεμιστήρας δουλεύει ώρες ολόκληρες ασταμάτητα δουλεύει ο ανεμιστήρας αναδεύει τον αέρα ακίνητο στο δωμάτιο γύρω από το ακίνητο σώμα το σεντόνι, το μαξιλάρι τα βαθουλωμένα μάγουλα τα λίγα μαλλιά τα μάτια που είναι καρφωμένα πάνω μου τα αποστεωμένα χέρια τα νεκρά κύτταρα ημικύκλιο γύρω από άξονα το υγρό που ζω μέσα να μπορώ να αναπνέω ακόμα μια διακοπή  ρεύματος και πέθανα από πνιγμό.

_το σπασμένο κλαδί

Κανείς δεν κατάλαβε πότε έσπασε εκείνο το κλαδί. Η ζημιά θα πρέπει να έγινε σε μια από κείνες τις κακοκαιρίες του χειμώνα. Δεν ήταν σοβαρή ζημιά και έτσι κανείς δεν την αποτίμησε, όπως συνηθίζεται στις περιπτώσεις της βαρυχειμωνιάς. Και κείνο όμως το κλαδί, έσπασε αλλά δεν έπεσε. Παρέμεινε εκεί σαν να μην συμβαίνει τίποτα, σα να μην το έπληξε η κακοκαιρία, μισοστερεωμένο , μισό καμουφλαρισμένο στο πυκνό της φύλλωμα της λεμονιάς, μισοζώντανο και μισοπεθαμένο. Της λεμονιάς, ναι... που κι αυτή σα να μην συνέβη ποτέ τίποτε σε ένα από τα κλαδιά της, συνέχισε να δίνει τα κίτρινα ζουμερά λεμόνια της και καθώς μπήκε η άνοιξη γέμισε ολόκληρη από μικρά τρελαμένα από άρωμα ανθάκια, λεμονανθάκια.... Είπαμε, δεν ήταν καμιά σοβαρή ζημιά. Το κλαδί αν και σπασμένο για κάμποσο καιρό τρεφότανε από ένα μικρό τμήμα φλοιού που είχε μείνει να το συνδέει με τη λεμονιά, η οποία  τώρα δονούνταν υπό τους ήχους τρελαμένων ζουζουνιών... Σα μπήκε όμως το καλοκαίρι, η ζημιά έγινε πια εμφανής... ναι το κλαδ

_Χρόνης Αηδονίδης: βλέφαρό μου

Νίκος Κυπουργός ~ Τα Μυστικά του Κήπου Τραγούδι: Χρόνης Αηδονίδης Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου Έλα ύπνε, πάρ'το σε μετάξι επάνω βάλ'το σιγά Κι από μέλι γάλα νά 'ν' του ονείρου του η σκάλα πλατιά Βλέφαρό μου σφαλιστό αχ! τυχερό μου μη χαράζεις άστρο της αυγής μη μου τρομάζεις.

_Περί Υπάρξεως και Κινήσεως στην Επιστήμη και στην Θεολογία

« Περί Υπάρξεως και Κινήσεως στην Επιστήμη και στην Θεολογία » Γεώργιος Π. Παύλος, Καθηγητής φυσικής και Φιλοσοφίας ΔΠΘ, Δρ φιλοσοφίας ΑΠΘ  Εσπερίδα της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών (ΕΕΦ) με θέμα: «Επιστήμη και θρησκεία: Ιστορικές και Φιλοσοφικές προεκτάσεις»

_Πολιτισμός της ύπαρξης και πολιτισμός της συμπεριφοράς

_Προσωπικότητα, Σώμα και Βιοηθική

O Χριστιανικός Όμιλος Φοιτητών & Επιστημόνων (ΧΟΦΕ) και το Αντίφωνο οργάνωσαν τον Μάϊο του 2018 συζήτηση με τίτλο: "Προσωπικότητα, Σώμα και Βιοηθική" και εισηγητές τους:  Ανδρέα Καραμπίνη, Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, Ωνάσειο Καρδιοχειροργικό Κέντρο, Πρόεδρος Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων, Αντιπρόεδρος Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής.  Μιχαήλ Παρούση, Αν. Καθηγητής, Πρόεδρος Τμήματος Φιλοσοφίας - Φιλοσοφία, Θεωρία και Επιστημολογία του Δικαίου - Σχολή Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών, Πανεπιστήμιο Πατρών.  Συντόνισε και σχολίασε ο Χρήστος Γιανναράς, Ομότιμος Καθηγητής Φιλοσοφίας - Πάντειο Πανεπιστήμιο. 

_"Η τεχνοσάχλα πάει σύννεφο!"

Αναδημοσιεύουμε σήμερα τον παρακάτω σύνδεσμο, αφήνοντας ασχολίαστο το κείμενο με το οποίο συμφωνούμε τα μάλα... danger.few!!!: Η τεχνοσάχλα πάει σύννεφο! : Με τίτλο Ιδού το τέλειο ανθρώπινο σώμα , πληροφορηθήκαμε χτες τη … γλυπτική « art-sci » σύνθεση που κατασκεύασε η εξελικτική βιολόγος... Από την μεριά μας βρήκαμε και προσθέτουμε, για  όποιον ενδιαφέρεται να μάθει πώς θα μπορούσε να είναι το Τέλειο Ανθρώπινο Σώμα, το επόμενο βίντεο....

_σήμερα είχαμε κηδεία στο χωριό

Σήμερα είχαμε κηδεία στο χωριό. Μια γυναίκα πέθανε Δέκα άνθρωποι πήγανε στη κηδεία της και ο παπάς και μια κόρη της Στις έντεκα το πρωί έγινε η τελετή τελείωσε γρήγορα έκανε ζέστη. Κηδειόχαρτο  δεν βάλανε στην πλατεία. Αύριο τίποτα δεν θα θυμίζει ότι Σήμερα είχαμε κηδεία το χωριό. 

_ο αγαπημένος παίχτης

ο αγαπημένος παίχτης του τηλεοπτικού κοινού γι' αυτή την εβδομάδα... (μουσικό κόκκινο χαλί αγωνίας) αυτός που το τηλεοπτικό κοινό ψήφισε περισσότερο ο εκλεκτός, είναι.... ο αγαπημένος του τηλεοπτικού κοινού γι' αυτήν την εβδομάδα είναι... (κόκκινο μουσικό χαλί αγωνίας) αυτός που οι περισσότεροι τηλεθεατές ψήφισαν με την θετική ψήφο τους αυτός που αγαπήθηκε περισσότερο (μουσικό χαλί κόκκινης αγωνίας) την εβδομάδα αυτή ο αγαπημένος είναι.... αυτός που το κοινό επέλεξε και εμείς επιβραβεύουμε με το χρηματικό ποσό... το τηλεοπτικό κοινό που μας παρακολουθεί αποφάσισε ότι γι' αυτή την εβδομάδα ο πιο αγαπημένος παίχτης είναι....είναι.... (σιωπή) (σε λίγο η συνέχεια....) (πατατάκια, ενισχυτικά αρθρώσεων, αντιηλιακά, παγωτά που σπάνε στο στόμα, πάροχος ηλεκτρικής ενέργειας, μουρουνέλαιο, μπύρα, κι άλλα παγωτά, πίτσα δώρο άλλη μία, έπιπλα κήπου και βεράντας, όλα για τον κήπο σας, κι άλλη μπύρα, τα ψώνια της εβδομάδας... ο κόσμος της επιθυμίας, ένας κόσμος χωρ

_το "βατό" θέμα της Έκθεσης

"Βατό", έτσι χαρακτήρισαν το θέμα της Έκθεσης των Πανελληνίων... με ανακουφιστικό τόνο, εκφωνητές, ρεπόρτερς και αναλυτές στις ειδήσεις της κρατικής τηλεόρασης, που έτυχε ν' ακούσω. Τι σημαίνει "βατό"; "Βατό", αγαπητοί αναγνώστες, είναι ένας μεταφορικός τεχνικός όρος που στο concept των πανελλαδικών εξετάσεων, σημαίνει ότι το/τα θέμα/τα  ήταν ανάμεσα στα αναμενόμενα και ως εκ τούτου οι μαθητές το/τα είχαν διδαχθεί επαρκώς. Και τι σημαίνει αυτό το τελευταίο, ότι το είχαν διδαχθεί επαρκώς; Σημαίνει ότι η θεματική, όπως λέμε, της παιδείας και των περί αυτής ζητημάτων, ανήκει στον κανόνα, είναι εκ των ων ουκ άνευ θεμάτων ( supersos με τρία θαυμαστικά)  που κάθε καλό, μεσαίο ή κακό φροντιστήριο οφείλει να περιλαμβάνει στην ύλη του, επίσης και κάθε εγχειρίδιο. Τούτο πάλι με την σειρά του σημαίνει, ότι τα θέματα τα σχετικά με τη παιδεία και την εκπαίδευση έχουν αναλυθεί επαρκώς, έχουν δοθεί γι' αυτά τα θέματα οι αρμόζοντες πρόλογοι, οι συνδετικές π

_η παρρησία της αγάπης της

Παιδί της κατοχικής Αθήνας. Παιδί μικρασιατών του διωγμού. Λίγο πάνω απ΄ τα ογδόντα σήμερα Σε μια γειτονιά των δυτικών συνοικιών που άλλαξαν τόσο κι όμως το μάτι που ξέρει βλέπει αυτό που δεν μπορεί να αλλάξει. Ξέρει τα σημάδια κι ας πέρασαν τόσα χρόνια. Τα κολωνάκια των αυλόπορτων και τα στενά πεζοδρόμια τους χωματένιους δρόμους και τα μονόχωρα σπιτάκια Την κυρία Αιμιλίτσα, τον κυρ-Γιώργη που έφτιαχνε τους χαρταετούς την κυρία του, την Βιργινία που της άρεζε το κασέρι και το φύλαγε στις τσέπες της ρόμπας της, τις λερές. Την κυρία Μαρίκα με τα χρυσά σκουλαρίκια και τα μεγάλα βυζιά που γέλαγε κακαριστά την θεία Θεολογία που πήγαινε με τα πόδια στο ποτάμι χειμώνα καλοκαίρι για το μεροκάματο και είχε κάτι μάτια που σπίθιζε το πνεύμα της το ετοιμόλογο, το σπίρτο. Σκιές. Τη γκαζιέρα και το νερό που ζεσταίναμε το Σάββατο να μπούμε ένας ένας για μπάνιο. Τα απογεύματα που ο ήλιος έλουζε τα δυτικά λημέρια των εργατικών. Το μάτι που ξέρει βλέπει. Οσμές. Εκεί είναι αυτή

_το λάθος και το πλήρωμα της αγάπης

Υπάρχουν κάποιες σχέσεις στη ζωή μας, που αυτό που μετράει είναι να μείνεις στο πλάι του τού άλλου... Ακόμα κι αν αυτός ο άλλος, σαν άνθρωπος, κάνει λάθος....Το λάθος του....Το λάθος μας, το λάθος που είναι στη φύση μας.... Ακόμα κι αν ξέρεις ότι κάνει  λάθος, είναι σημαντικό να αφεθείς μαζί του στον κίνδυνο του λάθους, να πιστέψεις σε λάθος πράγματα, να αγαπήσεις τα λάθος πράγματα.... Μαζί του. Αν  τον αποστραφείς στην ώρα του λάθους του, σημαίνει ότι αυτό που σε νοιάζει κυρίως είναι η ατομική σου σωτηρία. Σημαίνει ότι αυτό που πρώτα σε ενδιαφέρει είναι να την γλυτώσεις εσύ... καβάλα πάνω στην αίσθηση κάποιας αντικειμενικής ορθότητας. Σημαίνει ότι θέλεις να βγεις δικαιωμένος, να είσαι ανάμεσα σε αυτούς που δεν συντρίφθηκαν από τα λάθη τους, να είσαι ο κερδισμένος....να μην τσαλακωθείς, να μην πονέσεις. Σημαίνει ότι θέλεις να έχεις δίκιο...να είσαι με την μεριά του δίκιου. Γιατί το δίκιο είναι πάνω από τους ανθρώπους, αφού το δίκιο είναι κάτι αιώνιο και μεις περαστικοί.... Δεν