Απόψε αποφάσισε να κλείσει σε κιβώτια Ό,τι από καιρό έβλεπε πως άχρηστο πια είναι. Χρειάστηκε πολλά, δεν δυσκολεύτηκε να βρει καμπόσα - γεμάτη είναι η πολιτεία από δαύτα- Μεγάλα, ανθεκτικά κιβώτια χαρτονένια. Κατέγραψε, αρίθμησε, έβαλε ταινία ασφαλείας. Τον βρήκε το ξημέρωμα. Γεμάτο το μικρό δωμάτιό του. Με κόπο τα στρίμωξε στο ασανσέρ. Τ’ άφησε απλά κάτω. Άκουσε ξημερώματα κάποιον να κατεβαίνει θορυβώντας. Κλειδιά, γρήγορα βήματα, δυό λόγια, μια πόρτα. Τότε φοβήθηκε πως κάποιος άργησε πολύ. Άκουσε ξημερώματα να περνάει - την ώρα που η πολιτεία κοιμάται ακόμα- ο τρόμος των μεγάλων και των σπουδαίων έργων της ζωής αδιάφορος ρακοσυλλέκτης ο χρόνος. Κοίταξε γύρω του το μικρό δωμάτιο «Άδειο» ψιθύρισε μόνος του, “επιτέλους άδειο».
ιστολόγιο σκέψεων και συναισθημάτων