Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

_απόγευμα με βροχή


 Βαριά απόψε η νύχτα στο Μεγάλο Κάστρο.
Σηκώθηκε ένας άνεμος ζεστός, 
ογρός, φουσκοδεντρίτης.
Ξεκινούσε απ' την Αραπιά, 
σβάρνιζε τον κάμπο της Μεσσαράς,
καβαλίκευε τα καστρινά μουράλια
και έπεφτε πάνω στις γυναίκες σαν άντρας
και πάνω στους άντρες σα γυναίκα.
Κι ο καπετάν Μιχάλης περίμενε άγρυπνος να ξημερώσει.

(κείμενο : Νίκος Καζαντζάκης, μουσική : Μ. Χατζιδάκις, 1η εκτέλεση: Γ. Ρωμανός, πολύ καλή επίσης εκτέλεση από την Φλέρυ Νταντωνάκη, από το εξαιρετικό άλμπουμ του Μ.Χατζιδάκι "Καπετάν Μιχάλης" - 1966


Το τραγούδι αυτό ήρθε στο μυαλό μου, λες κι αναδύθηκε κάτι που κρατιόταν πιεσμένο κάτω από την επιφάνεια του νερού και μια στιγμή ελευθερώθηκε. 
Είχα πολύ καιρό να το σκεφτώ ή να το ακούσω κάπου, μπορεί και χρόνια.... αγαπημένο της εφηβείας και της νιότης μου.
Και ήρθε ολόκληρο : μουσική, λόγια, ηχόχρωμα, συγκίνηση. Ολόκληρο σαν σώμα ανθρώπου. 
Αναδύθηκε σα να ξύπνησε. 
Ξύπνησε απόγευμα απ' την ορμή της βροχής, ταράχτηκε από το βάρος του ουρανού που έσφιξε ολόγυρα τα βουνά, τις κοιλάδες, τις χαράδρες, τις ελιές και σκοτείνιασε. 
Και μου φάνηκε πως, μετά από πολλούς άνυδρους μήνες καλοκαιριού, όλα ανέπνεαν ταυτόχρονα κι η πλάση γύρω μου ασυγκράτητη ερωτευόταν .... 
κι έπεφτε πάνω στις γυναίκες σαν άντρας 
και πάνω στους άντρες σα γυναίκα....

Σχόλια

  1. Ανώνυμος27/9/14, 6:16 μ.μ.

    Οι εικόνες που δίνονται, οι παρομοιώσεις κορυφαίες. Δεν το είχα ξανακούσει-διαβάσει και γω!

    Ο Σκοτ Πεκ, Ελένη, στο βιβλίο του Ο ΔΡΟΜΟΣ Ο ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΤΑΞΙΔΕΜΕΝΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ, γράφει πολλά ενδιαφέροντα για το συγκεκριμένο θέμα που διάλεξες.

    Εδώ σε μας, μετά από γερή βροχή, ξαναβγήκε ο ήλιος, αλλά η δροσούλα αυξήθηκε.

    Χαιρετώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. To έργο "Καπετάν Μιχάλης" του Μάνου Χατζιδάκη, βασίζεται σε κείμενα του Νίκου Καζαντζάκη και είναι ένα από τα αγαπημένα μου άλμπουμ του μαζί με το κορυφαίο "Μεγάλο Ερωτικό" και τις "Όρνιθες".

    Ο Καζαντάκης στο βιογραφικό μυθιστόρημα "Καπετάν Μιχάλης" περιγράφει τον πατέρα του. Νομίζω ότι ο Καζαντάκης είναι -εκτός των άλλων- από τους πιο ερωτικούς πεζογράφους που έχουμε εξαιτίας της τραυματικής σχέσης με τον "τρομερό" πατέρα του.
    Εγώ τον διάβασα σχεδόν όλο απνευστί (εκτός από την "Οδύσσειά του", εννοείται) μέσα σε 3 καλοκαιρινούς μήνες διακοπών, τα παλιά εκείνα χρόνια που ήμουν 16-17 χρονών παιδί.

    Τώρα όμως η βροχή σταμάτησε.
    Σάββατο βράδυ φθάνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

_Mπέρτολτ. Μπρεχτ: η Εβραία

Η "Εβραία" είναι ο τελευταίος μονόλογος από το σπονδυλωτό έργο του Bertolt Brecht "τρόμος και αθλιότητα του Τρίτου Ράιχ. Το έργο αυτό του Μπρεχτ αποτελείται απο 24 σκηνές-μονόπρακτα, που έγραψε ο Μπρεχτ εξόριστος μεταξύ 1935 και 1939 και περιγράφουν την τρομοκρατία και την άγρια φύση του ναζιστικού καθεστώτος. Η ελληνική μετάφραση αυτού του έργου του Brecht είναι του Μάριου Πλωρίτη και κυκλοφορεί σε βιβλίο από τις εκδόσεις Μωραίτης. Στο κείμενο αποτυπώνεται η εσωτερική ένταση του ατόμου που παίρνει μια απόφαση ενώ βρίσκεται στο χείλος της απελπισίας. Μέσα από την ανάγνωση του έργου στρέφουμε την προσοχή στα εκατοντάδες πρόσωπα της καθημερινότητας, τα οποία, δίνοντας έναν οριακό αγώνα επιβίωσης, αναδύονται ως σύγχρονοι/ες ήρωες και ηρωίδες του Brecht . Το ηχητικό ντοκουμέντο που δημοσιεύουμε παρακάτω είναι από την παράσταση που ανέβηκε το 1978 μαζί με άλλα πέντε μονόπρακτα διαφόρων άλλων συγγραφέων, από το Θίασο Λαμπέτη. Αν και το συγκεκριμένο ντοκουμέντο έχει ανέβ

_Κ.Π. Καβάφης : πρόσθεσις

Aν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω. Πλην ένα πράγμα με χαράν στον νου μου πάντα βάζω — που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσί των που μισώ) που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμ’ εγώ εκεί απ’ τες πολλές μονάδες μια. Μες στ’ ολικό ποσό δεν αριθμήθηκα. Κι αυτή η χαρά μ’ αρκεί. (Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993) Σχόλιο :  Δεν θέλω να κάνω ανάλυση... ένα σχόλιο μόνο.. Υπήρξαν και υπάρχουν -ευτυχώς- πολύ αξιότεροι εμού αναλυτές, που έσκυψαν με γνώση και συγκίνηση πάνω στο έργο που μας άφησε ο μεγάλος Αλεξανδρινός. Πριν, όμως, μπω στα ενδότερα, λέω να κάτσω λίγο απ' έξω, να θαυμάσω το οικοδόμημα. Γενικά, καλό είναι να το κάνουμε αυτό. Μια πρώτη καταγραφή, μια εξωτερική εποπτεία, καθώς η μορφή περι-γράφει το περιεχόμενο και το περιεχόμενο χύνεται μέσα στη μορφή του, μας είναι πάντα χρήσιμη για να συνδεθούμε και να μείνουμε εντός του ποιήματος. Ας είναι... διάφορες σκέψεις...ή οδοί για την σκέψη, γενικώς... Αυτό λοιπόν το ποίημα του Κ.Π.Καβά

_ Γ. Σεφέρη, "κράτησα τη ζωή μου" : σπάραγμα μιάς ανάγνωσης

Τ' ανθισμένο πέλαγο και τα βουνά στη χάση του φεγγαριού η μεγάλη πέτρα κοντά στις αγριοσυκιές και τ' ασφοδίλια το σταμνί πού δεν ήθελε να στερέψει στο τέλος της μέρας και το κλειστό κρεβάτι κοντά στα κυπαρίσσια και τα μαλλιά σου χρυσά' τ' άστρα του Κύκνου κι' εκείνο τ' άστρο ό Αλδεβαράν. Κράτησα τη ζωή μου κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας ανάμεσα στα κίτρινα δέντρα κατά το πλάγιασμα της βροχής σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες με τα φύλλα της οξιάς, καμιά φωτιά στην κορυφή τους· βραδιάζει. Κράτησα τη ζωή μου˙ στ' αριστερό σου χέρι μια γραμμή μια χαρακιά στο γόνατο σου, τάχα να υπάρχουν στην άμμο του περασμένου καλοκαιριού τάχα να μένουν εκεί πού φύσηξε ό βοριάς καθώς ακούω γύρω στην παγωμένη λίμνη την ξένη φωνή. Τα πρόσωπα πού βλέπω δε ρωτούν μήτε ή γυναίκα περπατώντας σκυφτή βυζαίνοντας το παιδί της. Ανεβαίνω τα βουνά· μελανιασμένες λαγκαδιές˙ o χιονισμένος κάμπος, ως πέρα ό χιονισμένος κάμπος, τίποτε δε ρωτούν μήτε o καιρός κλειστός