Aν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω. Πλην ένα πράγμα με χαράν στον νου μου πάντα βάζω — που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσί των που μισώ) που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμ’ εγώ εκεί απ’ τες πολλές μονάδες μια. Μες στ’ ολικό ποσό δεν αριθμήθηκα. Κι αυτή η χαρά μ’ αρκεί. (Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993) Σχόλιο : Δεν θέλω να κάνω ανάλυση... ένα σχόλιο μόνο.. Υπήρξαν και υπάρχουν -ευτυχώς- πολύ αξιότεροι εμού αναλυτές, που έσκυψαν με γνώση και συγκίνηση πάνω στο έργο που μας άφησε ο μεγάλος Αλεξανδρινός. Πριν, όμως, μπω στα ενδότερα, λέω να κάτσω λίγο απ' έξω, να θαυμάσω το οικοδόμημα. Γενικά, καλό είναι να το κάνουμε αυτό. Μια πρώτη καταγραφή, μια εξωτερική εποπτεία, καθώς η μορφή περι-γράφει το περιεχόμενο και το περιεχόμενο χύνεται μέσα στη μορφή του, μας είναι πάντα χρήσιμη για να συνδεθούμε και να μείνουμε εντός του ποιήματος. Ας είναι... διάφορες σκέψεις...ή οδοί για την σκέψη, γενικώς... Αυτό λοιπόν το ποίημα του Κ.Π.Καβά...
Τέλειο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλεια η μουσική του Albioni για νυχτερινή συντροφιά, με ένα ποτήρι κρασί και σβηστά φώτα!
Κλείνεις τη μέρα...ανοίγεις τη ψυχή!
Μακάρι να ανοίγαμε την ψυχή μας στην αγάπη.
ΑπάντησηΔιαγραφήH μακροθυμία, η οποία είναι απόρροια αγάπης, είναι αρετή γενναίας και ευγενικής ψυχής,είναι μεγαλοψυχία και φίλη της πραότητας. Μαρτυράει δε καλή αγωγή ψυχής και εκδηλώνεται σαν συμπάθεια, μετριοφροσύνη και δικαιοσύνη.
O Xρυσόστομος έλεγε γιά την μακροθυμία ότι είναι: "...το αίτιο όλων των αγαθών, αυτή είναι η ρίζα κάθε φιλοσοφίας, υπάρχει ως όπλο ακαταμάχητο και πύργος απόρθητος, αντιμετωπίζοντας με ευκολία τα λυπηρά και τα δύσκολα"...
Τι κρίμα κι αδίκο να ανοίγουμε την ψυχή μας σε τόσα άλλα πράγματα αισθήσεων και παραισθήσεων, καθώς και σε λογισμούς που περιέχουν ψεύδος, κεκαλυμένη κακία, μίσος, και να την κρατάμε κλειστή στην Αγάπη, στην Αλήθεια.
Και ξέρεις πιό είναι το χειρότερο; Αποκλείοντας τον εαυτό μας απ αυτή, την αποκλείουμε έτσι από πολλούς άλλους, οικογένεια, συγγένεις, φίλους, φοιτητές μας, νεαρά παιδία με ενθουσιασμό και δίψα γιά ζωή, παιδιά που δεν έχουν ακόμα ενσωματωθεί στην θηριώδη κοινωνία γι αυτό και έχουν ακόμα απλή χαρά και γενικά σε όλους.
Μόνο εκείνη/ος, η Αγάπη μπορεί να μας κάνει άνθρωπους και γι αυτό ευτυχισμένους.