στην Αμφίπολη έσκαβαν όλοι -
μισοί άνθρωποι
μισοί ερπετά
αμφίθυμοι, αμφίβιοι, αμφίδρομοι
άνοιξα κι εγώ πολλούς τάφους
ολομόναχος
Η "Εβραία" είναι ο τελευταίος μονόλογος από το σπονδυλωτό έργο του Bertolt Brecht "τρόμος και αθλιότητα του Τρίτου Ράιχ. Το έργο αυτό του Μπρεχτ αποτελείται απο 24 σκηνές-μονόπρακτα, που έγραψε ο Μπρεχτ εξόριστος μεταξύ 1935 και 1939 και περιγράφουν την τρομοκρατία και την άγρια φύση του ναζιστικού καθεστώτος. Η ελληνική μετάφραση αυτού του έργου του Brecht είναι του Μάριου Πλωρίτη και κυκλοφορεί σε βιβλίο από τις εκδόσεις Μωραίτης. Στο κείμενο αποτυπώνεται η εσωτερική ένταση του ατόμου που παίρνει μια απόφαση ενώ βρίσκεται στο χείλος της απελπισίας. Μέσα από την ανάγνωση του έργου στρέφουμε την προσοχή στα εκατοντάδες πρόσωπα της καθημερινότητας, τα οποία, δίνοντας έναν οριακό αγώνα επιβίωσης, αναδύονται ως σύγχρονοι/ες ήρωες και ηρωίδες του Brecht . Το ηχητικό ντοκουμέντο που δημοσιεύουμε παρακάτω είναι από την παράσταση που ανέβηκε το 1978 μαζί με άλλα πέντε μονόπρακτα διαφόρων άλλων συγγραφέων, από το Θίασο Λαμπέτη. Αν και το συγκεκριμένο ντοκουμέντο έχει ανέβ
Τέλειο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλεια η μουσική του Albioni για νυχτερινή συντροφιά, με ένα ποτήρι κρασί και σβηστά φώτα!
Κλείνεις τη μέρα...ανοίγεις τη ψυχή!
Μακάρι να ανοίγαμε την ψυχή μας στην αγάπη.
ΑπάντησηΔιαγραφήH μακροθυμία, η οποία είναι απόρροια αγάπης, είναι αρετή γενναίας και ευγενικής ψυχής,είναι μεγαλοψυχία και φίλη της πραότητας. Μαρτυράει δε καλή αγωγή ψυχής και εκδηλώνεται σαν συμπάθεια, μετριοφροσύνη και δικαιοσύνη.
O Xρυσόστομος έλεγε γιά την μακροθυμία ότι είναι: "...το αίτιο όλων των αγαθών, αυτή είναι η ρίζα κάθε φιλοσοφίας, υπάρχει ως όπλο ακαταμάχητο και πύργος απόρθητος, αντιμετωπίζοντας με ευκολία τα λυπηρά και τα δύσκολα"...
Τι κρίμα κι αδίκο να ανοίγουμε την ψυχή μας σε τόσα άλλα πράγματα αισθήσεων και παραισθήσεων, καθώς και σε λογισμούς που περιέχουν ψεύδος, κεκαλυμένη κακία, μίσος, και να την κρατάμε κλειστή στην Αγάπη, στην Αλήθεια.
Και ξέρεις πιό είναι το χειρότερο; Αποκλείοντας τον εαυτό μας απ αυτή, την αποκλείουμε έτσι από πολλούς άλλους, οικογένεια, συγγένεις, φίλους, φοιτητές μας, νεαρά παιδία με ενθουσιασμό και δίψα γιά ζωή, παιδιά που δεν έχουν ακόμα ενσωματωθεί στην θηριώδη κοινωνία γι αυτό και έχουν ακόμα απλή χαρά και γενικά σε όλους.
Μόνο εκείνη/ος, η Αγάπη μπορεί να μας κάνει άνθρωπους και γι αυτό ευτυχισμένους.