_Φθινοπωρινό

Σκίτσο με μολύβι

Μπήκε Φθινόπωρο. Το κατάλαβες άραγε;
Εγώ το ένιωσα σήμερα. Κατά τα ξημερώματα αναζήτησα μια κουβέρτα.
Και τώρα που βραδιάζει αναρωτήθηκα: 
Σε 'χω τραγουδήσει το φθινόπωρο;
Σου έχω πει τραγούδια που να' χουν πουλιά που φεύγουν;
Σου έχω πει τραγούδια που να'χουν το χρώμα του χρυσού;
Να' χουν την έκφραση παιδιού μικρού
που παραδόθηκε στον ύπνο
μ' ένα ελαφρύ κατέβασμα του κεφαλιού,
σαν εγκατάλειψη.
Πόσο μου λείπει το πρόσωπό σου.
Εγώ το ένιωσα σήμερα 
που αναζήτησα το βλέμμα σου
κατά τα ξημερώματα, τα μάτια σου
την ώρα που βραδιάζει, τα μάτια σου
τα μάτια σου κάθε στιγμή
φθινόπωρο
Το κατάλαβες άραγε;