Στην πραγματικότητα
ένα είναι το σταυροδρόμι
στο οποίο κάποτε
-όχι όλοι-
αλλά κάποιοι άνθρωποι τρελοί φτάνουν.
Έχουν διανύσει μακρύ δρόμο
έχουν γκρεμιστεί τα είδωλα -πόσα χρόνια-
έχουν θρυμματιστεί οι κόσμοι - τι αυταπάτη-
έχουν πάψει να πιστεύουν στους ανθρώπους -τι πόθος-
έχουν πάψει να ελπίζουν στον εαυτό τους -τι ανοησία-
Δεν ακούς τίποτα
μένεις ακίνητος
μπροστά στο μέγα Μυστήριο
Οι δύο δρόμοι
ο Ένας είναι του Μηδ' Ενός
ο Άλλος
ο Άλλος δεν ξέρω ποιός Είναι.
Αριστούργημα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο αίνιγμα των τελευταίων τέσσερων στίχων, μόνο οι "τρελοί" του ποιήματος μπορούν να το αποκρυπτογραφήσουν.
Καλώς ήρθες στην παρέα του Ενός, του Άλλου, του Είναι, Ελένη!
ΑΩ
Aγαπητέ ΑΩ,
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ για τον καλό λόγο και την θερμή υποδοχή.
Η ερμηνεία και η αξιολόγηση πάντα επαφίεται στον αναγνώστη.
Ευτυχώς στην ελληνική γλώσσα έχουν γραφτεί πραγματικά αριστουργήματα.
Ποιήματα και πεζά που πάνω τους μπορεί να σκαλώσεις για μια ζωή.
Το δικό μου πόνημα πολύ απέχει από εκείνο το επίπεδο.
Και επειδή έχω ένα μικρό θεματάκι με την ακρίβεια, να πω ότι η παρούσα ανάρτηση ανήκει στις ετικέττες "αποσπασματικά" και όχι στις ετικέττες "ποιήματα".
Για μένα υπάρχει διαφορά.
Βέβαια, αυτό δεν δεσμεύει τον αναγνώστη να κατατάξει όπου εκείνος επιθυμεί και θεωρεί σωστό κάθε τι που διαβάζει.
Σε κάθε περίπτωση ευχαριστώ θερμά για την επίσκεψη και τον σχολιασμό.
Ελ.
Ελένη, συγγνώμη για την αμάθειά μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβάζοντας αυτό που έγραψες, ακούστηκε στα αυτιά της ψυχής μου σαν ένα ποίημα, μία μελωδία βγαλμένη από τις χορδές της δικής σου ψυχής στο άγγιγμα του Μέγα Ποιητή και Καλλιτέχνη!
ΑΩ :)
Εμένα, το απόσπασμα σου Ελένη μου λέει η μάλλον
ΑπάντησηΔιαγραφήμου δείχνει τα σημάδια που άφησε μια φωτιά περνώντας απ´ την γρήγορη ζωή του κάποιου.
Καλό βράδυ να έχεις.