Δεν είναι όλων των ανθρώπων οι λέξεις ίδιες.
Για κάποιους είναι οι ήχοι της αγέλης.
Μια σακατεμένη αλφάβητος.
Μια φαιδρότητα λόγου.
Δεν είναι όλων των ανθρώπων οι σιωπές ίδιες.
Για κάποιους η σιωπή δεν είναι επιλογή, είναι η φυσική απουσία οποιουδήποτε εαυτού.
Δεν είναι όλων των ανθρώπων τα δάκρυα ίδια.
Για κάποιους προέρχονται από αιτίες που ποτέ δεν γεννήθηκαν εντός τους.
Δεν είναι όλων των ανθρώπων η θέληση ίδια.
Για κάποιους υπάρχει μόνο ως μια έτοιμη πρόταση.
Ένα παζάρι από μπαλώματα.
Δεν είναι όλων των ανθρώπων το πεπρωμένο ίδιο.
Για κάποιους είναι ανώδυνα βήματα, πάντα μέσα στον περίβολο, κάτω από τους ήχους ενός νανουρίσματος και μπερδεύονται όταν κάποτε αλλάξει η μελωδία και γίνει ένας χορός άγριος.
Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι.
Για κάποιους οι λέξεις είναι απλώς χρήσιμες, οι σιωπές η φυσική τους παρουσία, τα δάκρυα είναι αντίδραση σε ένα εξωτερικό ερέθισμα, το αντανακλαστικό ενός εντόμου.
Για κάποιους ο σκοπός είναι η ομογενοποίηση σ' ένα συλλογικό τίποτα και η μοίρα τους είναι να μιμούνται, να ανακλούν και να χρησιμοποιούνται.
Ξέρω καλά για τι σας μιλάω.
Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι.
Εκτός απ' αυτούς.
Για κάποιους είναι οι ήχοι της αγέλης.
Μια σακατεμένη αλφάβητος.
Μια φαιδρότητα λόγου.
Δεν είναι όλων των ανθρώπων οι σιωπές ίδιες.
Για κάποιους η σιωπή δεν είναι επιλογή, είναι η φυσική απουσία οποιουδήποτε εαυτού.
Δεν είναι όλων των ανθρώπων τα δάκρυα ίδια.
Για κάποιους προέρχονται από αιτίες που ποτέ δεν γεννήθηκαν εντός τους.
Δεν είναι όλων των ανθρώπων η θέληση ίδια.
Για κάποιους υπάρχει μόνο ως μια έτοιμη πρόταση.
Ένα παζάρι από μπαλώματα.
Δεν είναι όλων των ανθρώπων το πεπρωμένο ίδιο.
Για κάποιους είναι ανώδυνα βήματα, πάντα μέσα στον περίβολο, κάτω από τους ήχους ενός νανουρίσματος και μπερδεύονται όταν κάποτε αλλάξει η μελωδία και γίνει ένας χορός άγριος.
Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι.
Για κάποιους οι λέξεις είναι απλώς χρήσιμες, οι σιωπές η φυσική τους παρουσία, τα δάκρυα είναι αντίδραση σε ένα εξωτερικό ερέθισμα, το αντανακλαστικό ενός εντόμου.
Για κάποιους ο σκοπός είναι η ομογενοποίηση σ' ένα συλλογικό τίποτα και η μοίρα τους είναι να μιμούνται, να ανακλούν και να χρησιμοποιούνται.
Ξέρω καλά για τι σας μιλάω.
Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι.
Εκτός απ' αυτούς.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου