Δεν ξέρω ποιά ακριβώς ήταν τα κίνητρα των παραγωγών όταν αποφάσισαν να διανείμουν χθες
(30 Απριλίου) δωρεάν τα προϊόντα τους στις λαϊκές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.
(30 Απριλίου) δωρεάν τα προϊόντα τους στις λαϊκές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.
Φαντάζομαι ότι ήταν κίνητρα διαμαρτυρίας απέναντι στην κυβερνητική πολιτική.
Αδυνατώ όμως να καταλάβω πώς συνδέονται αυτά τα δύο. Γιατί δηλαδή να ενοχληθεί μια κυβέρνηση σαν αυτή που κυβερνάει την χώρα από μια τέτοια διαμαρτυρία; Κι ακόμα περισσότερο: γιατί να ενοχληθούν οι παρόντες αλλά και οι μέλλοντες να κυβερνήσουν τη χώρα από μια τέτοια κίνηση;
Αντίθετα, θα πρέπει να νιώθουν σιγουριά!
Σχεδόν να είναι ευγνώμονες προς τους αφελείς και δημαγωγούς παραγωγούς...
Γιατί τους βεβαιώνουν με τρόπο περισσότερο χειροπιαστό και αποτελεσματικό, από κάθε ακριβοπληρωμένη δημοσκόπηση ή έρευνα κοινής γνώμης που κάνουν οι εταιρείες δημοσκοπήσεων, για τις διαθέσεις και την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η μάζα του λαού που θέλουν να κυβερνήσουν.

Γιατί τους βεβαιώνουν ότι πρόκειται για τις ίδιες ακριβώς μάζες που συνέρρεαν στις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις με τα πλαστικά σημαιάκια.
Γιατί τους θυμίζουν ότι πρόκειται για τις ίδιες μάζες που περίμεναν έξω από τα βουλευτικά και υπουργικά γραφεία τους,
Για τα ίδια ακριβώς εξαναγκασμένα άτομα...

Γιατί τους βεβαιώνουν ότι εάν μπορείς χαρίζοντας στον "κοσμάκη" μια σακούλα λάχανα ή αγγούρια να τον κάνεις να σε βλέπει ως θεό, πόσο μάλλον μπορείς να οξύνεις αυτή την ικανότητά σου εάν επιπλέον του χαρίσεις εθνοσωτήριες ελπίδες
Γιατί συμβάλλουν στη γενικευμένη σύγχυση της εποχής, όταν μπερδεύουν το τι σημαίνει "χαρίζω" ή "συμπαραστέκομαι" ή "πολιτισμός" και "θεσμός" με το "χρησιμοποιώ", "εξαναγκάζω", "εκβαρβαρίζω" και αφαιρώ την δυνατότητα από τον άλλον να είναι "πρόσωπο" σε κάθε περίσταση και έκφανση της ζωής του.
Γιατί τους δείχνει πόσο μεγάλη μπορεί να είναι η αποξένωση, η αδιαφορία και η αλλοτρίωση στις μεγαλουπόλεις.

Γιατί τους δείχνει ότι ο σύγχρονος άνθρωπος, ακόμα κι αν βρίσκεται σε μια "λαϊκή" αγορά είναι κατ' ουσίαν μόνος του, δυσανασχετώντας ακόμα και για την ύπαρξη του "άλλου", εφόσον αυτός ο άλλος ανταγωνίζεται για την ίδια σακούλα με μαρούλια.

Ο Μακιαβέλι έμεινε στην ιστορία της πολιτικής φιλοσοφίας και έγινε γνωστός ως ο αξιόπιστος και αξεπέραστος οδηγός κάθε εξουσιαστή, επειδή ακριβώς έδειξε πώς χαλιναγωγούνται, πώς επηρεάζονται και πώς εξουσιάζονται οι μάζες....
και ο "Ηγεμόνας" του έγινε το σύμβολο της τέχνης του εξουσιάζειν.

Γιατί τους θυμίζουν ότι πρόκειται για τις ίδιες μάζες που περίμεναν έξω από τα βουλευτικά και υπουργικά γραφεία τους,
Για τα ίδια ακριβώς εξαναγκασμένα άτομα...

Γιατί τους βεβαιώνουν ότι εάν μπορείς χαρίζοντας στον "κοσμάκη" μια σακούλα λάχανα ή αγγούρια να τον κάνεις να σε βλέπει ως θεό, πόσο μάλλον μπορείς να οξύνεις αυτή την ικανότητά σου εάν επιπλέον του χαρίσεις εθνοσωτήριες ελπίδες

Γιατί συμβάλλουν στη γενικευμένη σύγχυση της εποχής, όταν μπερδεύουν το τι σημαίνει "χαρίζω" ή "συμπαραστέκομαι" ή "πολιτισμός" και "θεσμός" με το "χρησιμοποιώ", "εξαναγκάζω", "εκβαρβαρίζω" και αφαιρώ την δυνατότητα από τον άλλον να είναι "πρόσωπο" σε κάθε περίσταση και έκφανση της ζωής του.
Γιατί τους δείχνει πόσο μεγάλη μπορεί να είναι η αποξένωση, η αδιαφορία και η αλλοτρίωση στις μεγαλουπόλεις.
Γιατί επαναλαμβάνουν την χυδαιότητα, που πριν εκφραστεί απέναντι στον συνάνθρωπο έχει ήδη εκφραστεί απέναντι στη φύση και στα αγαθά που αυτή παράγει, ως μια μέγιστη διαταραχή κάθε ισορροπίας, ως βιασμός της γης για να βγάλει από τα σωθικά της ακόμα περισσότερα κι ακόμα φτηνότερα προϊόντα.


Ο Μακιαβέλι έμεινε στην ιστορία της πολιτικής φιλοσοφίας και έγινε γνωστός ως ο αξιόπιστος και αξεπέραστος οδηγός κάθε εξουσιαστή, επειδή ακριβώς έδειξε πώς χαλιναγωγούνται, πώς επηρεάζονται και πώς εξουσιάζονται οι μάζες....

Ο Χίτλερ και ο Στάλιν είχαν ένα αντίγραφο του "Ηγεμόνα" στο προσκεφάλι τους,
έκτοτε οι αντιλήψεις του για το πώς παίζεται το πολιτικό παιχνίδι έγιναν "κοινός" τόπος, ακόμα κι γι' αυτούς που δυσανασχετούν μέσα στον σύγχρονο ανταγωνιστικό και πλήρως εμπορευματοποιημένο κόσμο.
έκτοτε οι αντιλήψεις του για το πώς παίζεται το πολιτικό παιχνίδι έγιναν "κοινός" τόπος, ακόμα κι γι' αυτούς που δυσανασχετούν μέσα στον σύγχρονο ανταγωνιστικό και πλήρως εμπορευματοποιημένο κόσμο.
Μοιάζει, λοιπόν, να ζούμε την ίδια αέναη κίνηση : πίσω από τις αψίδες που έκτισαν οι δούλοι του
ρωμαίου αυτοκράτορα, οι σύγχρονοι δούλοι των πολυκατοικιών..
... τα ίδια δυστυχισμένα πρόσωπα.
μέσα στον μοντέρνο κόσμο που ορίζεται από την αισθητική της Coca-Cola, μια σύγχρονη κραυγάζουσα και ασχημονούσα τερατωδία.
Οι "αντίπαλοί" τους μιλούν την ίδια γλώσσα και αναπαράγουν το ίδιο πολιτικό, ιδεολογικό και αισθητικό μοντέλο. Κινούν και συγκρατούν τα ίδια χαλινάρια...της Αγοράς.

Όμως σήμερα είναι Πρωτομαγιά!
και σκέφτομαι την ανάγκη του απλού ανθρώπου να θρέψει την οικογένειά του,
να σκύψει για να περιμαζέψει την χαμένη του αξιοπρέπεια
και τούτες τις κρεμασμένες σακούλες
στα μνημεία μιας αλλοτινής ένδοξης εποχής...
(οι φωτογραφίες προέρχονται από τον ιστότοπο της Ναυτεμπορικής)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου