_don't argue with idiots

  

και όχι μόνο.... 

Μη μπαίνετε καθόλου σε συζήτηση μαζί τους. 

Τη σήμερον ημέρα το πολύ της συζητήσεως γίνεται ανάμεσα σε εκπροσώπους κομμάτων, σε οικονομολόγους, δημοσιογράφους και λοιπούς και αφορά την τρέχουσα πολιτική και οικονομική κατάσταση. 

Οι λόγοι διαμείβονται είτε διαφωνώντας μεταξύ τους είτε συμφωνώντας. 

Και γίνονται είτε στα ιδιωτικά (πλέον) μ.μ.ε. είτε στα εναλλακτικά μέσα μαζικής δικτύωσης, μπλογκ, ιστοσελίδες κλπ. 

Ο,τιδήποτε κι αν λέγεται, όμως, είναι βελονιές πάνω στον ίδιο καμβά και κεντούν το ίδιο επαναλαμβανόμενο μοτίβο. Όλοι έχουν βαλθεί να βάλουν το χεράκι τους στο να ολοκληρωθεί το κέντημα του αιώνος μας. 

 Καμιά φωνή, από αυτές που ακούγονται δεν έχει να μας πει τίποτα για την δομή του νέου κόσμου που ανατέλλει , ούτε και να εξηγήσει το πώς και το γιατί της ζωής μας, γιατί όλες είναι εγκλωβισμένες στην ατζέντα που έχει προεπιλεγεί. Όσοι ασκούν εξουσία οφείλουν να εξηγήσουν ή καλύτερα να επιβάλουν με  λογικοφανείς εξηγήσεις  τις επιλογές τους και όσοι αντιπολιτεύονται οφείλουν να αντικρούσουν τις επιλογές πολιτικής και τους χειρισμούς που κάνουν οι πρώτοι. 

Με άλλα λόγια μιλούν και αντιμιλούν, τοποθετούνται και ασκούν κριτική, πάνω στα ΕΠΙΦΑΙΝΟΜΕΝΑ.

Όποιος όμως θέλει πριν μιλήσει να καταλάβει περί ποίου πράγματος ο λόγος και δεν τον ενδιαφέρει να βρίσκεται στην δημοσιότητα ή να ασκήσει εξουσία σε κάποιο βιλαέτι, οφείλει να σωπάσει και να το ρίξει στο διάβασμα. 

Εάν θέλουμε να καταλάβουμε πρέπει να πάμε πίσω, πολύ πίσω. Παραδείγματος χάριν, για να εξηγήσουμε τα κοινωνιολογικά φαινόμενα πρέπει να ανατρέξουμε και πάλι στον Μαρξ, στον Βέμπερ, στον Ντουρκέιμ. Αν θέλουμε να εξηγήσουμε τα θεμέλια της δυτικής ηθικής πρέπει να πάμε πίσω στον Καντ, αν θέλουμε να εξηγήσουμε την ανθρώπινη φύση πρέπει να πάμε στον  Φρόιντ, στον Πλάτωνα και στον Αριστοτέλη κι αν θέλουμε να μιλήσουμε, εμείς την ελληνική   πρέπει να πάμε πίσω στον Καβάφη, στον Παπαδιαμάντη, στον Σολωμό και στον Όμηρο κ.ο.κ. 

Ο καθένας όσο μπορεί και ανάλογα με τις δυνάμεις τους. Εκεί όμως, πουθενά αλλού. 

Δεν έχουμε άλλο δρόμο παρά να έρθουμε ξανά σε επαφή με τα κολοσσιαία έργα της ανθρώπινης σκέψης, όχι γιατί εκεί βρίσκονται οι λύσεις στα σημερινά, δικά μας προβλήματα, αλλά διότι αυτά τα έργα κι αυτές οι διάνοιες έχουν την δύναμη να καθαρίσουν τα μάτια μας από τα μπιχλιμπίδια, τ' αυτιά μας από τα κακαρίσματα και τη σκέψη μας από σκουπίδια. 

Να πάμε πίσω διαφωνώντας ή συμφωνώντας μαζί τους, αυτή όμως η διαφωνία ή συμφωνία μας θα έχει νόημα γιατί από μόνη της η επαφή με τα φώτα της ανθρωπότητας, μπορεί να κρατήσει έξω το κεφάλι μας στον καθαρό αέρα, μπορεί να ανακόψει το σκοταδισμό που πλησιάζει και απειλεί να βυθίσει την ανθρωπότητα σ'ένα νέο τεχνοκρατικό μεσαίωνα. 

Γι' αυτό μη δίνετε καμία σημασία στα γκάλοπ και στις μετρήσεις της τηλεόρασης, στον αριθμό των φίλων στο facebook, στις επισκεψιμότητες των μπλογκς. 

Είναι τα εκατομμύρια ίδιες κλωστές που απαιτούνται για να πλεχτεί ο άγονος, κατάξερος ιστός. 

Και προπαντός  μη διαφωνείτε με τους ηλίθιους και τους μικρόνοες, όταν μπροστά σας περνάει ένα ποτάμι.