Aν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω. Πλην ένα πράγμα με χαράν στον νου μου πάντα βάζω — που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσί των που μισώ) που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμ’ εγώ εκεί απ’ τες πολλές μονάδες μια. Μες στ’ ολικό ποσό δεν αριθμήθηκα. Κι αυτή η χαρά μ’ αρκεί. (Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993) Σχόλιο : Δεν θέλω να κάνω ανάλυση... ένα σχόλιο μόνο.. Υπήρξαν και υπάρχουν -ευτυχώς- πολύ αξιότεροι εμού αναλυτές, που έσκυψαν με γνώση και συγκίνηση πάνω στο έργο που μας άφησε ο μεγάλος Αλεξανδρινός. Πριν, όμως, μπω στα ενδότερα, λέω να κάτσω λίγο απ' έξω, να θαυμάσω το οικοδόμημα. Γενικά, καλό είναι να το κάνουμε αυτό. Μια πρώτη καταγραφή, μια εξωτερική εποπτεία, καθώς η μορφή περι-γράφει το περιεχόμενο και το περιεχόμενο χύνεται μέσα στη μορφή του, μας είναι πάντα χρήσιμη για να συνδεθούμε και να μείνουμε εντός του ποιήματος. Ας είναι... διάφορες σκέψεις...ή οδοί για την σκέψη, γενικώς... Αυτό λοιπόν το ποίημα του Κ.Π.Καβά
"4 ψυχικὸς δὲ ἄνθρωπος οὐ δέχεται τὰ τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ·
ΑπάντησηΔιαγραφήμωρία γὰρ αὐτῷ ἐστι, καὶ οὐ δύναται γνῶναι, ὅτι πνευματικῶς ἀνακρίνεται.
15 ὁ δὲ πνευματικὸς ἀνακρίνει μὲν πάντα, αὐτὸς δὲ ὑπ᾿ οὐδενὸς ἀνακρίνεται."
(Α Κορινθίους κεφ. 2)
Ολόσωστο το απόσπασμα της Α' προς Κοριθνίους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ "ανάκρισις" γίνεται για να δειχθεί η Αλήθεια... ή μήπως όχι;
Αν λοιπόν η Αλήθεια είναι αυτό που μας ενδιαφέρει... η αλήθεια του Θεού και όχι κάποια από εμάς επινοημένη και βολική "αλήθεια"...
Τότε σε ποιά αλήθεια κατέληξε η ανάκρισή σας....
Έτσι κατανοούνται τα "αποσπάματα"... και όχι κατά το χειριστικώς δοκούν.. και κατά το ημετέρως "βολεύεσθαι" ή "βουλεύεσθαι"...
Με το σχόλιο απλώς δόθηκε μια ευρύτερη σοφή νύξη στο θέμα της ανάκρισης που εσείς πρώτη θέσατε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα τεράστιο, σχετίζεται τη φαντασία και διάθεση του περαστικού αναγνώστη και γιατί βλέπετε παντού γύρω σας χειριστικές διαθέσεις; περίεργο το βρίσκω...
Δεν βλέπω παντού... μόνο εκεί που υπάρχουν.
ΔιαγραφήΚαι συνήθως όταν γίνεται χρήση αποσπασμάτων υπάρχουν.... διότι αν αποσπώ από το σώμα ενός κειμένου, ενός δηλαδή όλου, το οποίο με την σειρά του κι αυτό κάπου εντάσσεται και συνδέεται με άλλα πράγματα, ένα κομμάτι για να το βάλω κάπου, όπου εμένα, δηλαδή στην μερικότητά μου, μου φαίνεται ότι καλώς ταιριάζει διότι, έτσι κομματιασμένο, μου λύνει ένα πρόβλημα.... τότε ΧΕΙΡΙΖΟΜΑΙ το κείμενο.
Θεωρία περί "αποσπασμάτων" ή τσιτάτων...
Αυτό...
Και τότε κανείς δεν καταλαβαίνει τίποτα και η ευρύτερη σοφία αντί να φωτίζει γίνεται.... σιγή... σιωπή... και φόβος.... διότι το άλλο απόσπασμα όπου να'ναι θα περάσει...
Διαγραφή!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή