_5 οικουμενικοί Έλληνες στοχαστές

Εκδόσεις των Συναδέλφων, Αθήνα 2014

Οι στοχαστές που παρουσιάζονται σε αυτό το βιβλίο αντανακλούν μια παγκοσμιότητα της σκέψης. Υπήρξαν άνθρωποι που επηρέασαν με τον στοχασμό τους την οικουμενική κληρονομημένη σκέψη, ενώ το έργο τους αποτελεί μέχρι και σήμερα σπέρμα γονιμοποιό για όσους θέλουν να διαυγάσουν με έναν ουσιαστικό τρόπο τη σημερινή κατάσταση, αλλά και να οδηγηθούν σε μια πιο ριζοσπαστική θεώρηση των πραγμάτων.

Ο μικρός αυτός τόμος περιέχει κείμενα Ελλήνων και ξένων διανοουμένων και μελετητών που δημοσιεύτηκαν στα αντίστοιχα αφιερώματα που έκανε η Εφημερίδα των Συντακτών. Τα κείμενα και οι εκτιμήσεις τους στα συγκεκριμένα αφιερώματα συμβάλουν σε μια πολύπλευρη προσέγγιση των προσωπικοτήτων και του έργου τους, και βοηθούν στην ανάδειξή τους μέσα από μια σύγχρονη, πολυεπίπεδη και κριτική σκοπιά.

Κώστας Αξελός (26 Ιουνίου 1924 - 4 Φεβρουαρίου 2010)

 
.....  ο ασφυκτικός κλοιός της νεότερης Ελλάδας, η έλλειψη οράματος, ήταν κάτι που με πονούσε αφάνταστα.
.....Δεδομένου ότι όλα έχουν ήδη ειπωθεί και αντικρουσθεί, σε μια συγκεκριμένη γλώσσα, τη γλώσσα κυρίως της μεταφυσικής φιλοσοφίας και τη γλώσσα της αντιφιλοσοφίας που ανατρέπει τη μεταφυσική, υπάρχει ακόμα κάτι τι να ειπωθεί ­ και σε ποια γλώσσα;

Κορνήλιος Καστοριάδης (11 Μαρτίου 1922 - 26 Δεκεμβρίου 1997)

....Πράγματι, στην Ελλάδα δεν έχει υπάρξει εποχή που ο λαός να έχει επιβάλει, έστω και στοιχειωδώς, τα δικαιώματά του. Και η ευθύνη, για την οποία μίλησα, εκφράζεται με την ανευθυνότητα της παροιμιώδους φράσης: «εγώ θα διορθώσω το ρωμέικο;». -Ναι, κύριε, εσύ θα διορθώσεις το ρωμέικο, στο χώρο και στον τομέα όπου βρίσκεσαι...

... Ζούμε στην κοινωνία των λόμπι και των χόμπι.


 

Παναγώτης Κονδύλης (17 Αυγούστου 1943 – 11 Ιουλίου 1998)

Ακριβώς οι πνευματωδέστερες συζητήσεις αποδεικνύουν το αδύνατο της συναίνεσης: αυτές δείχνουν ότι για κάθε επιχείρημα υπάρχει και ένα αντεπιχείρημα.

Ο διάλογος μεταξύ ετεροφρόνων είναι αδύνατος και μεταξύ ομοδόξων περιττός.

Όταν προσδοκούμε από τους άλλους να μάς «καταλάβουν», στην ουσία τους ζητούμε να μάς συμμεριστούν την αυτοκατανόησή μας.

Οι παρωπίδες προσφέρουν ασφαλή προσανατολισμό.

Επειδή τα όρια των ονείρων είναι ρευστά, γίνονται ρευστά και τα όρια του Πραγματικού: γιατί το Πραγματικό βλέπεται από τη σκοπιά του ονείρου.

Νίκος Πουλαντζάς (21 Σεπτεμβρίου 1936 - 3 Οκτωβρίου 1979)

 
 Ο σοσιαλισμός ή θα είναι δημοκρατικός ή δεν θα είναι σοσιαλισμός

Νίκος Σβορώνος (1911 - 1989)

Η λύση στην ιστορία μοιάζει με την κάθαρση της τραγωδίας. Γίνεται μέσα μας και η επίδρασή της στη γενική εξέλιξη ενός έθνους δεν είναι πάντοτε άμεση. Είναι μακρινή. 

:«ο σοσιαλισμός ή θα είναι δημοκρατικός ή δεν θα υπάρξει»....

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/o-korifeos-dianoitis-nikos-poulantzas-o-sosialismos-i-tha-ine-dimokratikos-i-den-tha-iparxi-egine-kathigitis-sti-gallia-prin-gini-30-chronon-ke-aftoktonise-sta-43-tou/

Ο κεντρικός λόγος της παιδείας σε μια δημοκρατική κοινωνία είναι αναμφισβήτητος. […] Και δεν μιλώ για την παιδεία που παρέχει το «υπουργείο Παιδείας»…. Η παιδεία αρχίζει με τη γέννηση του ανθρώπου και τελειώνει με τον θάνατό του. Συντελείται παντού και πάντα. Οι τοίχοι της πόλης, τα βιβλία, τα θεάματα, τα γεγονότα εκπαιδεύουν τους πολίτες —σήμερα δε κατά κύριο λόγο «παρεκπαιδεύουν». – «Η Άνοδος της Ασημαντότητας»...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/kornilios-kastoriadis-ego-tha-diorthoso-to-romeiko-ne-kirie-esi-ki-ena-tragoudi-pou-tou-egrapse-o-rasoulis/

Για την πολιτική ζωή των Ελλήνων: Στο μέτρο που μπορώ να ξέρω κάτι, είναι ότι η πολιτική ζωή του ελληνικού λαού τελειώνει περίπου το 404 π.Χ. Μιλώ για την πραγματική πολιτική ζωή του λαού ως αυτόνομου παράγοντα. Δεν μιλώ για μάχες για αυτοκράτορες για Μεγαλέξανδρους και Βασίλειους Βουλγαροκτόνους. Μετά τον πέμπτο π.Χ. αιώνα και την αυτοκυβέρνηση του λαού στις δημοκρατικές πόλεις, η ελληνική ελευθερία πεθαίνει. Οι ελληνικές πόλεις γίνονται υποχείριες των βασιλέων της Μακεδονίας. – «Η Πολιτική Ζωή στην Ελλάδα» Για τις πολιτικές ευθύνες του ελληνικού λαού: Μπορείτε να μου εξηγήσετε εσείς, γιατί οι Έλληνες, που σκοτώνονταν εννέα χρόνια για να απελευθερωθούν από τους Τούρκους, θέλησαν αμέσως μετά ένα βασιλιά; Και γιατί, αφού έδιωξαν τον Όθωνα, έφεραν τον Γεώργιο; Και γιατί μετά ζητούσαν “ελιά, ελιά και Κώτσο βασιλιά”; Σύμφωνα με την παραδοσιακή «αριστερή» άποψη, όλα αυτά τα επέβαλαν η Δεξιά, οι κυρίαρχες τάξεις και η μαύρη αντίδραση. Μπορούμε όμως να πούμε ότι όλα αυτά τα επέβαλαν στον ελληνικό λαό ερήμην του ελληνικού λαού; Μπορούμε να πούμε ότι ο ελληνικός λαός δεν καταλάβαινε τι έκανε; Δεν ήξερε τι ήθελε, τι ψήφιζε, τι ανεχόταν;...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/kornilios-kastoriadis-ego-tha-diorthoso-to-romeiko-ne-kirie-esi-ki-ena-tragoudi-pou-tou-egrapse-o-rasoulis/

Ο κεντρικός λόγος της παιδείας σε μια δημοκρατική κοινωνία είναι αναμφισβήτητος. […] Και δεν μιλώ για την παιδεία που παρέχει το «υπουργείο Παιδείας»…. Η παιδεία αρχίζει με τη γέννηση του ανθρώπου και τελειώνει με τον θάνατό του. Συντελείται παντού και πάντα. Οι τοίχοι της πόλης, τα βιβλία, τα θεάματα, τα γεγονότα εκπαιδεύουν τους πολίτες —σήμερα δε κατά κύριο λόγο «παρεκπαιδεύουν». – «Η Άνοδος της Ασημαντότητας»...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/kornilios-kastoriadis-ego-tha-diorthoso-to-romeiko-ne-kirie-esi-ki-ena-tragoudi-pou-tou-egrapse-o-rasoulis/

Ο κεντρικός λόγος της παιδείας σε μια δημοκρατική κοινωνία είναι αναμφισβήτητος. […] Και δεν μιλώ για την παιδεία που παρέχει το «υπουργείο Παιδείας»…. Η παιδεία αρχίζει με τη γέννηση του ανθρώπου και τελειώνει με τον θάνατό του. Συντελείται παντού και πάντα. Οι τοίχοι της πόλης, τα βιβλία, τα θεάματα, τα γεγονότα εκπαιδεύουν τους πολίτες —σήμερα δε κατά κύριο λόγο «παρεκπαιδεύουν». – «Η Άνοδος της Ασημαντότητας»...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/kornilios-kastoriadis-ego-tha-diorthoso-to-romeiko-ne-kirie-esi-ki-ena-tragoudi-pou-tou-egrapse-o-rasoulis/

Ο κεντρικός λόγος της παιδείας σε μια δημοκρατική κοινωνία είναι αναμφισβήτητος. […] Και δεν μιλώ για την παιδεία που παρέχει το «υπουργείο Παιδείας»…. Η παιδεία αρχίζει με τη γέννηση του ανθρώπου και τελειώνει με τον θάνατό του. Συντελείται παντού και πάντα. Οι τοίχοι της πόλης, τα βιβλία, τα θεάματα, τα γεγονότα εκπαιδεύουν τους πολίτες —σήμερα δε κατά κύριο λόγο «παρεκπαιδεύουν». – «Η Άνοδος της Ασημαντότητας»...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/kornilios-kastoriadis-ego-tha-diorthoso-to-romeiko-ne-kirie-esi-ki-ena-tragoudi-pou-tou-egrapse-o-rasoulis/