Αφού αποκρούσαμε επιτυχώς την βελγική πεο-επίθεση, μηδέποτε όμως εφησυχάζοντες, έναντι πολλών και παντοίων επιβουλών αλλοιώσεως του υψηλού πολιτιστικού φρονήματος του ελληνικού λαού, μπορούμε να βαδίσουμε προς το ελληνο-ορθόδοξο Πάσχα.
Το σύνθημα για αυτή την αναστάσιμη πορεία το έδωσε η Λαίδη, η οποία και ηγείται ως πρωθιέρεια...
Ποιά Λαίδη; θα ρωτήσετε αφελώς.
Όχι η λαίδη Γκα-γκα, με την οποία η σελίδα μας είχε την ευκαιρία να ασχοληθεί στο παρελθόν, κατά την τελευταία της επίσκεψη στο φτωχικό μας,.... αυτή είναι ξενόφερτη.
Εμείς έχουμε την δική μας, εγχώρια Λαίδη! Τι χρεία έχουμε τις εισαγόμενες;
Ιδού:
Τί να σχολιάσει κανείς;
Αντιπαρέρχομαι το αισθητικό μέρος της εν λόγω διαφήμισης το οποίο δένει αρμονικά με το σύνολο των διαφημιστικών μηνυμάτων (spots) της εταιρείας Jumbo, δημιουργώντας ένα αξεπέραστης αξίας portfolio που θα ζήλευε όχι μόνο ο άνθρωπος-ορχήστρα Φλωρινιώτης κι ο δήμαρχο-γιατρός Πατούλης, αλλά κι αυτό ακόμα το παγκόσμιο ρεύμα στην Τέχνη, το επονομαζόμενο Κιτς.
Εξάλλου δεν είναι κάτι απλό κι εύκολο να προσεγγίσει κανείς την έννοια του κιτς , για το οποίο ο Μίλαν Κούντερα είχε πει ότι είναι "μέρος της ανθρώπινης μοίρας" και ο ιστορικός τέχνης Κλέμεντ Γκρήνμπεργκ περιγράφει ως την "επιτομή όλων όσα είναι κίβδηλα στη σύγχρονη ζωή".
Υπάρχει μια συνάφεια ανάμεσα : στον σαβουρο-χαρακτήρα του πολυκαταστήματος, στην διάρκεια ζωής των εμπορευμάτων που διαθέτει, στο πνεύμα του οικογενειάρχη καταναλωτή και στην αισθητική μέσα από την οποία όλα αυτά δένουν μεταξύ τους και εκφράζονται. Κι αυτή η συνάφεια είναι η πρόσκαιρη ρηχότητα.
Στο πεδίο της πρόσκαιρης ρηχότητας την αξιοσημείωτη διαφορά μπορεί να κάνει μόνο το κραυγαλέο, το γκροτέσκο....
Αυτό όμως που θέλω να επισημάνω όπως είπα, είναι άλλο.
"Χτύπα σαν άντρας" .... , λέει στο τέλος το βαμπιρο- σποτάκι....
Τι μας λέτε Λαίδη; Τι κουβέντες είναι αυτές στις μέρες μας, που από τα τόσα "χτυπήματα" , δεν ξέρουμε από πού να φυλαγόμαστε κι από πού θα μας έρθει;
Τι υπονοείτε;
Πώς χτυπάνε οι άντρες;
Ποιον χαμένο ανδρισμό τους τούς προτρέπετε να βρουν και να ασκήσουν;
Σε ποιά σαδο-μαζοχιστική φαντασίωση που γεννήθηκε στο ακατοίκητό σας, μας καλείτε;
Εκρηκτικό το μείγμα, Λαίδη μου!
Φτήνια, σεξισμός, life style, εμπορευματοποιημένη παράδοση, αγελαίο μπουλουκηδόν και Βία!
Δεν νομίζετε Λαίδη και σεις τηλαυγείς αστέρες του μάρκετινγκ, ότι είναι πολλά όλα αυτά;
Και πώς να τα συνδέσουμε για να καταλάβουμε τι μας συμβαίνει και τι μας φταίει επιτέλους ;
Μήπως συνδέονται με τα βασανιστήρια του δύστυχου Βαγγέλη Γιακουμάκη;
Μήπως με τους χιλιάδες ξυλοδαρμούς γυναικών και παιδιών που ποτέ δεν έλειψαν και που θεωρούνται ως απλές έμφυλες διαφορές;
Μήπως με τους βιασμούς γυναικών και παιδιών, από "άντρες" που απλώς εκδηλώνουν τον φυσικό ανδρισμό τους;
Μήπως με την παντός είδους βία, που πλέον αποτελεί το καθημερινό αλατοπίπερο, στον δρόμο, στο σχολείο, στο σπίτι, στη δουλειά, στη τηλεόραση, στο δίκτυο;
Μήπως μας θεωρείτε εντελώς "καμένους" και εγκεφαλικά νεκρούς;
Μήπως δεν συνδέεται με τίποτα απ' όλα αυτά, παρά μόνο με την τυφλή και χυδαία ανταγωνιστικότητα της πολυπόθητης ιδιωτικής επιχειρηματικότητας (: κοινώς, τζίρος να γίνεται) η οποία δεν υπολογίζει τίποτα κι όλα τ'αλέθει;
Απεχθάνομαι τα συνθήματα , πάνε χρόνια που φώναζα κάποια. Τώρα όμως θα κάνω μια εξαίρεση και θα Χτυπήσω .... αλλά σαν τι σαν να χτυπήσω;
Α! Θα χτυπήσω σαν κεραυνός και σαν πληγή του Φαραώ και πάλι λίγο θά'ναι:
Το σύνθημα για αυτή την αναστάσιμη πορεία το έδωσε η Λαίδη, η οποία και ηγείται ως πρωθιέρεια...
Ποιά Λαίδη; θα ρωτήσετε αφελώς.
Όχι η λαίδη Γκα-γκα, με την οποία η σελίδα μας είχε την ευκαιρία να ασχοληθεί στο παρελθόν, κατά την τελευταία της επίσκεψη στο φτωχικό μας,.... αυτή είναι ξενόφερτη.
Εμείς έχουμε την δική μας, εγχώρια Λαίδη! Τι χρεία έχουμε τις εισαγόμενες;
Ιδού:
Τί να σχολιάσει κανείς;
Αντιπαρέρχομαι το αισθητικό μέρος της εν λόγω διαφήμισης το οποίο δένει αρμονικά με το σύνολο των διαφημιστικών μηνυμάτων (spots) της εταιρείας Jumbo, δημιουργώντας ένα αξεπέραστης αξίας portfolio που θα ζήλευε όχι μόνο ο άνθρωπος-ορχήστρα Φλωρινιώτης κι ο δήμαρχο-γιατρός Πατούλης, αλλά κι αυτό ακόμα το παγκόσμιο ρεύμα στην Τέχνη, το επονομαζόμενο Κιτς.
Εξάλλου δεν είναι κάτι απλό κι εύκολο να προσεγγίσει κανείς την έννοια του κιτς , για το οποίο ο Μίλαν Κούντερα είχε πει ότι είναι "μέρος της ανθρώπινης μοίρας" και ο ιστορικός τέχνης Κλέμεντ Γκρήνμπεργκ περιγράφει ως την "επιτομή όλων όσα είναι κίβδηλα στη σύγχρονη ζωή".
Υπάρχει μια συνάφεια ανάμεσα : στον σαβουρο-χαρακτήρα του πολυκαταστήματος, στην διάρκεια ζωής των εμπορευμάτων που διαθέτει, στο πνεύμα του οικογενειάρχη καταναλωτή και στην αισθητική μέσα από την οποία όλα αυτά δένουν μεταξύ τους και εκφράζονται. Κι αυτή η συνάφεια είναι η πρόσκαιρη ρηχότητα.
Στο πεδίο της πρόσκαιρης ρηχότητας την αξιοσημείωτη διαφορά μπορεί να κάνει μόνο το κραυγαλέο, το γκροτέσκο....
Αυτό όμως που θέλω να επισημάνω όπως είπα, είναι άλλο.
"Χτύπα σαν άντρας" .... , λέει στο τέλος το βαμπιρο- σποτάκι....
Τι μας λέτε Λαίδη; Τι κουβέντες είναι αυτές στις μέρες μας, που από τα τόσα "χτυπήματα" , δεν ξέρουμε από πού να φυλαγόμαστε κι από πού θα μας έρθει;
Τι υπονοείτε;
Πώς χτυπάνε οι άντρες;
Ποιον χαμένο ανδρισμό τους τούς προτρέπετε να βρουν και να ασκήσουν;
Σε ποιά σαδο-μαζοχιστική φαντασίωση που γεννήθηκε στο ακατοίκητό σας, μας καλείτε;
Εκρηκτικό το μείγμα, Λαίδη μου!
Φτήνια, σεξισμός, life style, εμπορευματοποιημένη παράδοση, αγελαίο μπουλουκηδόν και Βία!
Δεν νομίζετε Λαίδη και σεις τηλαυγείς αστέρες του μάρκετινγκ, ότι είναι πολλά όλα αυτά;
Και πώς να τα συνδέσουμε για να καταλάβουμε τι μας συμβαίνει και τι μας φταίει επιτέλους ;
Μήπως συνδέονται με τα βασανιστήρια του δύστυχου Βαγγέλη Γιακουμάκη;
Μήπως με τους χιλιάδες ξυλοδαρμούς γυναικών και παιδιών που ποτέ δεν έλειψαν και που θεωρούνται ως απλές έμφυλες διαφορές;
Μήπως με τους βιασμούς γυναικών και παιδιών, από "άντρες" που απλώς εκδηλώνουν τον φυσικό ανδρισμό τους;
Μήπως με την παντός είδους βία, που πλέον αποτελεί το καθημερινό αλατοπίπερο, στον δρόμο, στο σχολείο, στο σπίτι, στη δουλειά, στη τηλεόραση, στο δίκτυο;
Μήπως μας θεωρείτε εντελώς "καμένους" και εγκεφαλικά νεκρούς;
Μήπως δεν συνδέεται με τίποτα απ' όλα αυτά, παρά μόνο με την τυφλή και χυδαία ανταγωνιστικότητα της πολυπόθητης ιδιωτικής επιχειρηματικότητας (: κοινώς, τζίρος να γίνεται) η οποία δεν υπολογίζει τίποτα κι όλα τ'αλέθει;
Απεχθάνομαι τα συνθήματα , πάνε χρόνια που φώναζα κάποια. Τώρα όμως θα κάνω μια εξαίρεση και θα Χτυπήσω .... αλλά σαν τι σαν να χτυπήσω;
Α! Θα χτυπήσω σαν κεραυνός και σαν πληγή του Φαραώ και πάλι λίγο θά'ναι:
Να μείνουν απούλητες όλες οι λαμπάδες σας!
Να λιώσουν όλα τα σοκολατένια αβγά σας!
Να μείνουν άδεια τα ταμεία σας!
Δυο δάκτυλα αφρικανική σκόνη να πιάσουνε τα εμπορεύματά σας.
Πελάτης ούτε για δείγμα στους διαδρόμους σας.
Δυο δάκτυλα αφρικανική σκόνη να πιάσουνε τα εμπορεύματά σας.
Πελάτης ούτε για δείγμα στους διαδρόμους σας.
Λαίδες και χλεχλέδες
να στοιχειώσουνε τα πολυ-καταστήματά σας!
Den yparxei!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή επειδή αυτά τα μεγάλης εμπνεύσεως διαφημιστικά μυαλά νομίζουν οτι απευθύνονται σε ουρακοτάγκους θα πληρώσει την νύφη η Άντζελα; Όλα κι όλα η Lady είναι άστέρι μεγάλου βεγγαλικούς, άλλωστε σ'αυτή την ζωή κανένας δεν είναι άσφαλτος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην αγάπη μου...
Ευχαριστώ για τα σχόλια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να πεις; Εκεί που θέλεις να βάλεις τα κλάματα... βάζεις τα γέλια!
Δεν υπάρχει πιο αντιφατική χώρα και πιο αμφιθυμικός λαός!
Η Αντζελα μεγάλο κεφάλαιο , ένα Μεγαρο μόνη της...
Ναι, αυτή και η Montserrat Caballe.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλένη, μη το ψάχνεις. Είμαστε εντελώς γειά σου λαός.
Έξι χρόνια μας πάνε καρότσι ψεύτες,κλέφτες,τοκογλύφοι και οι λοιπές προοδευτικές δυνάμεις και σχεδόν δεν τρέχει τσάι. Όποτε δρομολογείται κάτι δυσάρεστο και τραγικό εμείς ασχολούμαστε είτε με το Ε2 της Τζούλιας, είτε με τα cult σποτάκια ή με τα παλλόμενα τσουτσουνάκια.Μετά το Σοκ και Δέος περάσαμε το Σόκ και πέος.
Η μαλαπέρδα που μας έχουν χώσει κάτι θεσμικά αγόρια κοντεύει να φτάσει στον οισοφάγο και εμείς "Φέεεετα!"
Έτσι για να μη λές οτι δεν καταλαβαίνουμε και τα υποσυνείδητα νοήματα των διαφημίσεων.
Εχετε δίκιο σε οτι λέτε. Δεν ξέρω εαν έχει κάποια αξία να το ψάχνει κανείς , δηλ. Τι σόι λαός είμαστε... ίσως μόνο για δικούς του λόγους κατανόησης της πραγματικότητας μέσα στην οποία ζει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως τα αντιφατικά στοιχεία υπάρχουν και δεν είναι μόνο ιστορικοί οι λόγοι δημιουργίας τους. Καλά επισημαίνετε τις υποσυνείδητες διεργασίες. Υπάρχει συλλογικό ασυνείδητο και εκεί βρίσκονται πολλές απαντήσεις για ότι ακανόητο ή αντιφατικό συναντάμε στην ελληνική πραγματικότητα.