_δεν συνδέονται

Εχθές στα δελτία ειδήσεων έπαιξε η είδηση των κινητοποιήσεων των εργαζομένων από το Δρομοκαΐτειο.
Δεν θα σταθώ στην κινητοποίηση και στα δίκαια αιτήματα, που είναι το λιγότερο οικονομικά, διοικητικά ή αλλιώς. Εξαιτίας του χώρου, όποια κι αν είναι,  έχουν κυρίως έναν υπαρξιακό χαρακτήρα - φορτίο, κι όσοι έχουν μια μικρή, έστω, αναφορά σε τέτοια ιδρύματα θα καταλάβουν αμέσως τι εννοώ.
Θα σταθώ στην σοκαριστική, για μένα, εικόνα μιας εργαζόμενης η οποία μίλησε στον φακό.  Κι αν ήθελα να κάνω ένα μικρό αφιέρωμα στην σημερινή μέρα της "κατάλυσης της δημοκρατίας" από την χούντα των στρατιωτικών το 1967, μόνο αυτήν την εικόνα θα επέλεγα.
Γιατί; Γιατί έτσι....
Πώς συνδέεται με τα ιστορικά γεγονότα εκείνης της περιόδου; Δεν συνδέεται! 

Δεν υπάρχει καμία σύνδεση ανάμεσα στο φαφούτικο στόμα της με τα δυο δόντια και στο ωραίο και πολυτελές τουριστικό προϊόν μας.
Δεν υπάρχει καμία σύνδεση ανάμεσα στο κοκκινισμένο και  πλαδαρό της πρόσωπο, που δεν θα ξαναδούμε, με τα εξόχως φρεσκοξυρισμένα και περιποιημένα πρόσωπα που κατοικοεδρεύουν,  χρόνια τώρα, στο δημόσιο χώρο.
Ούτε ανάμεσα στον  χαώδη και δίχως ειρμό λόγο της και στην ευφράδεια των τηλεοπτικών και κοινοβουλευτικών ρητόρων.
Απέχει έτη φωτός  η παρακλητική, σχεδόν δουλική, και αβέβαιη παρουσία της, από την ερειστική και αλλαζονική εμφάνιση ενός νεαρού φέρελπι υπουργού οικονομικών κάποιας χώρας του πρώην ανατολικού μπλοκ.
Και η πλήρης  βύθισή της στην απόγνωση δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την αποστασιοποιημένη και χαλαρή φιγούρα του κλιμακίου των θεσμών στην είσοδο γνωστού ξενοδοχείου της Αθήνας.

Όλα γυαλιά και θρύψαλα όπως στο μυαλό ενός τρελού..,

Απλώς δεν συνδέονται...

Το γεγονός αυτό όμως δεν είναι εμπόδιο στο να εκφωνηθεί ο πανηγυρικός της ημέρας!
Εμπρός λοιπόν,  ας πανηγυρίσουμε!