Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

_η ευρωπαϊκή αντεπίθεση:παλλόμενα πέη

Για μας που είμαστε γυναίκες και δεν πήγαμε στο στρατό κι ούτε είχαμε την δυνατότητα, λόγω της ανατομικής κατασκευής  μας, να επιδοθούμε σε επιδεικτικές συγκρίσεις και αξιολογήσεις πεών (:κοινώς, " άντε παιδιά, για να περάσει η ώρα ας δούμε ποιός την έχει μακρύτερη")  το θέαμα μιας παλέτας παλλόμενων πεών, με την ονομασία Mountain Olympos , είναι τουλάχιστον δυσερμήνευτο.

Στην αρχή  πέρασε απ' το ευγενές μυαλό μου, μήπως πρόκειται για πρωταπριλιάτικο αστείο, για να γελάσει ο κάθε πικραμένος της πρώτης φοράς ...μιας και  το θέαμα  έχει  μια εσάνς γελοίου....
 Αλλ' όχι! γρήγορα κατάλαβα ότι επρόκειτο για ένα σοβαρότατο καλλιτεχνικό γεγονός.

Σκέφτηκα,  μήπως κάτι θέλει να πει ο ποιητής και γω, λόγω των απολιθωμένων μου αντιλήψεων, δεν μπορώ να αντιληφθώ;

Μήπως υπάρχει κάποιο πολύ προχώ-κρυμμένο μήνυμα;

 Κι ας πούμε ότι ξεπερνάω τις παρωχημένες σεμνοτυφίες μου και καταπνίγω τον αυθορμήτως αναβλύζοντα γέλωτα, το πρόβλημά μου παραμένει: πώς να προσπελάσω το "νόημα" του θεάματος της παλέτας των παλλόμενων πεών , καθόσον ούτε βελγικής καταγωγής τυγχάνω, μάλλον αρβανίτικης θα έλεγα, ούτε ο μετα-μοντερνισμός είναι γνωστός εδώ στα μέρη μας, στα ορεινά της Κρήτης.

Αναγκάστηκα, ούτως ειπείν,  να αναχθώ στο ευρύτερο πλαίσιο των παγκόσμιων  πολιτισμικών συγκρούσεων. Τώρα μάλιστα! Κάτι αρχίζω να καταλαβαίνω!
Μάλλον πως η Ευρώπη του διαφωτισμού και των ανθρωπιστικών ιδεωδών αντεπιτίθεται στον σκοταδισμό του Ισλάμ!
Μπούργκες και μαντίλες εσείς.... παλλόμενα πέη εμείς! 

Εμ, έτσι πες μου....
Μπράβο παιδιά.... να δούμε στο τέλος ποιός την έχει μακρύτερη...


Σχόλια

  1. Χα χα! Σύγκρουση...πεοπολιτισμών!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι αν, αγαπητέ, λάβουμε υπόψη μας ότι η εν λόγω παράσταση, απ' ότι διάβασα, προορίζεται για το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, η "αντεπίθεση" θα ξεκινήσει από την λεγόμενη "κοιτίδα" του ευρωπαϊκού πολιτιζμού.... Τυχαίο; δε νομίζω!

      Διαγραφή
  2. Ανώνυμος3/4/16, 8:31 π.μ.

    Αραγε αυτό εννοούμε οταν λέμε η παράσταση ειναι εντελώς "για τον πούτσο";

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό ακριβώς!
      Άλλο ένα δείγμα της δύναμης που έχει η γλώσσα μας να κυριολεκτεί.... μετά λιτότητος και άνευ ευτελείας!

      Διαγραφή
  3. Άντε ρε βλάχοι!Πάει η κυβέρνηση να σας κάνει Ευρωπέους(το πιάσατε με την ορθογραφία,ε;) και δεν σας αρέσει κιόλας!Υπανάπτυκτοι! Βαλκάνιοι!Να πάτε στη Μ.Ανατολή(ειδικά ο πρώτος σχολιαστής) βρε!Μας χαλάσατε και τη γνωριμία με τη βελγική κουλτούρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μιλάνε και τα Γκράβαρα τώρα; Έχουν και τα Γκράβαρα άποψη για τα πολιτιστικά!...
    Βρε, καλά έκανε ο ανθρωπάκος και υπέβαλε σήμερα στον ΥπΠο την παραίτησή του.
    -Good luck Hellines , .. μας είπε κι αυτός φεύγοντας...
    -Στο καλό κ. Φαμπρ, ευχαριστούμε για το χαρίεν θεατρικό δρώμενο, του είπαμε κι εμείς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

_Mπέρτολτ. Μπρεχτ: η Εβραία

Η "Εβραία" είναι ο τελευταίος μονόλογος από το σπονδυλωτό έργο του Bertolt Brecht "τρόμος και αθλιότητα του Τρίτου Ράιχ. Το έργο αυτό του Μπρεχτ αποτελείται απο 24 σκηνές-μονόπρακτα, που έγραψε ο Μπρεχτ εξόριστος μεταξύ 1935 και 1939 και περιγράφουν την τρομοκρατία και την άγρια φύση του ναζιστικού καθεστώτος. Η ελληνική μετάφραση αυτού του έργου του Brecht είναι του Μάριου Πλωρίτη και κυκλοφορεί σε βιβλίο από τις εκδόσεις Μωραίτης. Στο κείμενο αποτυπώνεται η εσωτερική ένταση του ατόμου που παίρνει μια απόφαση ενώ βρίσκεται στο χείλος της απελπισίας. Μέσα από την ανάγνωση του έργου στρέφουμε την προσοχή στα εκατοντάδες πρόσωπα της καθημερινότητας, τα οποία, δίνοντας έναν οριακό αγώνα επιβίωσης, αναδύονται ως σύγχρονοι/ες ήρωες και ηρωίδες του Brecht . Το ηχητικό ντοκουμέντο που δημοσιεύουμε παρακάτω είναι από την παράσταση που ανέβηκε το 1978 μαζί με άλλα πέντε μονόπρακτα διαφόρων άλλων συγγραφέων, από το Θίασο Λαμπέτη. Αν και το συγκεκριμένο ντοκουμέντο έχει ανέβ

_Κ.Π. Καβάφης : πρόσθεσις

Aν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω. Πλην ένα πράγμα με χαράν στον νου μου πάντα βάζω — που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσί των που μισώ) που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμ’ εγώ εκεί απ’ τες πολλές μονάδες μια. Μες στ’ ολικό ποσό δεν αριθμήθηκα. Κι αυτή η χαρά μ’ αρκεί. (Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993) Σχόλιο :  Δεν θέλω να κάνω ανάλυση... ένα σχόλιο μόνο.. Υπήρξαν και υπάρχουν -ευτυχώς- πολύ αξιότεροι εμού αναλυτές, που έσκυψαν με γνώση και συγκίνηση πάνω στο έργο που μας άφησε ο μεγάλος Αλεξανδρινός. Πριν, όμως, μπω στα ενδότερα, λέω να κάτσω λίγο απ' έξω, να θαυμάσω το οικοδόμημα. Γενικά, καλό είναι να το κάνουμε αυτό. Μια πρώτη καταγραφή, μια εξωτερική εποπτεία, καθώς η μορφή περι-γράφει το περιεχόμενο και το περιεχόμενο χύνεται μέσα στη μορφή του, μας είναι πάντα χρήσιμη για να συνδεθούμε και να μείνουμε εντός του ποιήματος. Ας είναι... διάφορες σκέψεις...ή οδοί για την σκέψη, γενικώς... Αυτό λοιπόν το ποίημα του Κ.Π.Καβά

_ Γ. Σεφέρη, "κράτησα τη ζωή μου" : σπάραγμα μιάς ανάγνωσης

Τ' ανθισμένο πέλαγο και τα βουνά στη χάση του φεγγαριού η μεγάλη πέτρα κοντά στις αγριοσυκιές και τ' ασφοδίλια το σταμνί πού δεν ήθελε να στερέψει στο τέλος της μέρας και το κλειστό κρεβάτι κοντά στα κυπαρίσσια και τα μαλλιά σου χρυσά' τ' άστρα του Κύκνου κι' εκείνο τ' άστρο ό Αλδεβαράν. Κράτησα τη ζωή μου κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας ανάμεσα στα κίτρινα δέντρα κατά το πλάγιασμα της βροχής σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες με τα φύλλα της οξιάς, καμιά φωτιά στην κορυφή τους· βραδιάζει. Κράτησα τη ζωή μου˙ στ' αριστερό σου χέρι μια γραμμή μια χαρακιά στο γόνατο σου, τάχα να υπάρχουν στην άμμο του περασμένου καλοκαιριού τάχα να μένουν εκεί πού φύσηξε ό βοριάς καθώς ακούω γύρω στην παγωμένη λίμνη την ξένη φωνή. Τα πρόσωπα πού βλέπω δε ρωτούν μήτε ή γυναίκα περπατώντας σκυφτή βυζαίνοντας το παιδί της. Ανεβαίνω τα βουνά· μελανιασμένες λαγκαδιές˙ o χιονισμένος κάμπος, ως πέρα ό χιονισμένος κάμπος, τίποτε δε ρωτούν μήτε o καιρός κλειστός