_οι πολιτικές μου δηλώσεις επί τη εκλογή του νέου προέδρου της ΝΔ

Έβλεπα και άκουγα για την εκλογή  του Κυριάκου Μητσοτάκη , τις δηλώσεις των πολιτικών προσωπικοτήτων,  τις αναμεταδόσεις των ανταποκριτών, τις ζωντανές συνδέσεις των ρεπόρτερς και τους πανηγυρισμούς των οπαδών ...και μετά τις αναλύσεις των αναλυτών...κι έτσι όπως τους έβλεπα και τους άκουγα... σκέφτηκα

Αν με ρώταγαν κι εμένα;...τι θα τους έλεγα,  αν μου ζήταγαν να κάνω κι εγώ ... δηλώσεις;...

Δεν υπάρχει πιο επικίνδυνο και ταυτόχρονα πιο βλακώδες πράγμα από την σιγουριά των ηγετών,  αυτών που ασκούν ή διεκδικούν κάποια εξουσία.  Κι αν αυτό ίσχυε από πάντα -οι πτώσεις των μεγάλων αυτοκρατοριών το βεβαιώνουν- ο 21ος θα μας το ξαναθυμίσει με τον οδυνηρό τρόπο του θρυλικού Τιτανικού.
Με παρακολουθείτε;

Και βέβαια με παρακολουθείτε...

Απο αυτήν την πρώτη περίοδο του λόγου των δηλώσεών μου, λοιπόν,  θα διακρίνατε ήδη μια λογική αντίφαση, μάλλον μια παραδοξότητα θα έλεγα....
Ε,  λοιπόν, αν υπάρχει κάτι με το οποίο πρέπει να συμφιλιωθούμε, εμείς οι δυτικότροποι, αυτό είναι το παράδοξο. 
Το παράδοξο είναι ο τρόπος των ποιητών και ουχί των πολιτικών.
Το παράδοξο είναι ο τρόμος  των συστημάτων ασφαλείας, των εκπαιδευτών και των θηριοδαμαστών παντός είδους.
Το παράδοξο είναι ικανό να τρελάνει τα όργανα μετρήσεων και τα μετεωρολογικά δελτία.
Το παράδοξο είναι μια έλικα του dna που αναστατώθηκε.
Το παράδοξο είναι ο διαλύτης του συγκεντρωμένου πλήθους.
Το παράδοξο είναι αυτό που δεν μπορούν να κατανοήσουν οι γόνοι των πολιτικών οικογενειών και όσοι πλήρωσαν έναν σκασμό λεφτά στο Χάρβαρντ για να αποκτήσουν βεβαιότητες.
Το παράδοξο είναι οι αλκυονίδες μέρες του Γενάρη.
Το παράδοξο είναι το σκοτεινό φόντο των φωτεινών μορφών.
Το παράδοξο είναι η ευφυΐα που έγινε συγκαταβατική και ουχί  συγκατάθεση ή συγκάλυψη.
Το παράδοξο αντιμάχεται το κακό χωρίς να μπορεί να το σκοτώσει.
Το παράδοξο είναι αυτό το  φιλάνθρωπο  που μπορεί να σώσει το ανθρώπινο είδος από την εκτεταμένη  άνοια και την μαζική αυτοχειρίαση.
Το παράδοξο είναι αυτό το αγαθό που κάνει μεριστό τον αμέριστο πόνο.
Το παράδοξο είναι αυτό το ελεήμον που σώζει την λογική.
Το παράδοξο είναι το αρχιμήδειο σημείο μας για να αντικρύσουμε τον εαυτό μας και να συνομιλήσουμε με τον Κόσμο...

Κι όσοι από τους παράγοντες της πολιτικής, της οικονομικής, της πολιτιστικής και πνευματικής ηγεσίας δεν το καταλαβαίνουν αυτό,  δεν ξεκινούν και δεν τελειώνουν μ' αυτό, είναι ουχί μετρίως μέτριοι, είναι για τα σκουπίδια. 

Αυτά μάλλον θα τους έλεγα, ενώ στη σάλα θα είχε ανάψει ήδη για τα καλά το γλέντι...και κανείς πλέον στο κατάστρωμα δεν θα με παρακολουθούσε.