_Ασυγχώρητο

- Όλα θα σου συγχωρεθούν φτωχο-διάβολε! Εξόν από ένα. 

Αυτό που δίκαια σε κρίνει, να'χεις για σπίτι την Κόλαση.

 Ότι μαζί με τους πολλούς, μαζί με τις μάζες, που γίνανε άνθρωποι με χέρια και νου και φωνή αλλά στην ουσία ποτέ δεν ξεκόρμισαν από το ζώο, αφάνισες στα βαθιά απολιθώματα και τους λίγους, που σαν έγιναν άνθρωποι αγωνίστηκαν πολύ για να μείνουν τέτοιοι. 

Εκείνους που πέθαναν αψεγάδιαστοι στο διάλογό τους με τη φύση και στη φιλία τους με τους ανθρώπους. 

Από το βιβλίο του Δημ. Λιαντίνη "Γκέμμα" 

Yπάρχει βαρύτερο αμάρτημα από αυτό, που περιγράφει ο σπουδαίος καθηγητής Λιαντίνης; 

Ναι, υπάρχει! 

Το έκαμαν αυτοί, που ενώ γεννήθηκαν για να γίνουν άνθρωποι και έγιναν άνθρωποι και αγωνίστηκαν πολύ για να μείνουν τέτοιοι, αφανίστηκαν από το ίδιο τους το χέρι, από τον φόβο τους, μετέτρεψαν την ανθρωπιά τους σε μάζα, νέκρωσαν το νου τους, πνίξανε την λαλιά τους, σπατάλησαν τα χρόνια τους, δεν είχαν πάντα ανοιχτά, πάντα άγρυπνα τα μάτια της ψυχή τους, όπως λέει ο μεγάλος Σολωμός. 
Αυτοί  πισωγύρισαν ό,τι αγωνίστηκε για χιλιάδες χρόνια να βγει από την λάσπη και το αίμα, αυτοί πέταξαν στα σκουπίδια τον θησαυρό και συνέχισαν ναρκωμένοι να ζούνε, τα λίγα χρονάκια τους στη γη, την χαθμαλή ζωούλα τους. 
Δεν έχει πλοίο, γι' αυτούς δεν έχει οδό,  έτσι που την ζωή τους ρήμαξαν εδώ, στην κόχη τούτη τη μικρή, σ' όλη τη γη την χάλασαν, θα πει ο μεγάλος Καβάφης.
Ας μην γελιούνται. Αυτοί δεν έχουν την ανάγκη κανενός διαβόλου. 
Είναι οι ίδιοι διαβολικοί, γιατί αυτοί μόλις ξεκόρμισαν από το ζώο, ο τρόμος τους μαστίγωσε και φοβήθηκαν τόσο πολύ που τρέξανε και πάλι να κρυφτούνε στο Σπήλαιο και όταν τους ρωτούσανε οι άλλοι, απαντούσαν με ψέματα: Δεν υπάρχει τίποτα εκεί έξω! Εδώ, εδώ στη σπηλιά μας να μείνουμε! Εδώ, να γεννήσουμε τα παιδιά μας, τα ίδια να πούμε και σε κείνα. 
Συνήθισαν το σκοτάδι.  

Αυτοί είναι χειρότεροι από τον "φτωχο-διάβολο" του καθηγητή Λιαντίνη. 

Αυτοί θα μείνουν ασυγχώρητοι. Στον αιώνα.

Αυτοί. Εγώ.