_Λουί Αραγκόν: νοιώθω σεβασμό γι' αυτούς που δεν ξέρουν, γι' αυτούς που ψάχνουν, που ψηλαφούν, που σκοντάφτουν

Λουί Αραγκόν  (1897-1982)

«Γνωρίζω ανθρώπους που γεννήθηκαν με την αλήθεια στην κούνια τους, που δεν ξεγελάστηκαν ποτέ τους, που δεν τους χρειάστηκε να προχωρήσουν ούτε ένα βήμα σ' ολόκληρη τη ζωή τους, επειδή από τότε που ήσαν ακόμα στις φασκιές είχαν κιόλας φτάσει. Ξέρουν ποιο είναι το καλό, πάντοτε το ήξεραν.

Για τους άλλους έχουν την αυστηρότητα και την περιφρόνηση που τους δίνει η θριαμβευτική τους σιγουριά πως έχουν δίκιο. Δεν τους μοιάζω. Εμένα η αλήθεια δε μου αποκαλύφθηκε στα βαφτίσια μου, δεν την βρήκα ούτε απ' τον πατέρα μου, ούτε απ' την κοινωνική τάξη της οικογένειάς μου.
Ό,τι έχω μάθει μου κόστισε ακριβά, ό,τι ξέρω το 'χω αποκτήσει με δικές μου δαπάνες. Δεν έχω ούτε και μιαν έστω βεβαιότητα που να μην την σχημάτισα μέσω της αμφιβολίας, του άγχους, του ιδρώτα, της οδυνηρής εμπειρίας.

Έτσι, νοιώθω σεβασμό γι' αυτούς που δεν ξέρουν, γι αυτούς που ψάχνουν, που ψηλαφούν , που σκοντάφτουν. Για εκείνους που η αλήθεια τους είναι εύκολη, αυθόρμητη, αισθάνομαι βέβαια έναν κάποιο θαυμασμό, αλλά ομολογώ, πολύ λίγο ενδιαφέρον».

Πηγή : Στα μονοπάτια της ποίησης


Σχόλιο: 
Διαβάζοντας, ιδιαίτερα αυτές τις μέρες, το παραπάνω κείμενο του Γάλλου ποιητή και στοχαστή, σκέφτομαι όλους αυτούς που έχουν ριζώσει στις τηλεοπτικές οθόνες κι ανήκουν σε όλο το φάσμα της άσκησης εξουσίας (πολιτικής, οικονομικής, μιντιακής, ιντερνετικής κλπ.) και καθημερινά με ύφος 100 καρδιναλίων μιλούν με βεβαιότητα και σιγουριά για τα ... πάντα....
Σκέφτομαι επίσης τους ταγούς του Έθνους όταν αγορεύουν στην Βουλή... Σκέφτομαι και το ΚΚΕ, που πάντα ξέρει από πριν, ξέρει καλύτερα απ' όλους και χαίρεται να "επαληθεύεται" λες και η ζωή είναι μια αριθμητική πράξη που χωρά επαλήθευση....
Κι άλλους πολλούς σκέφτομαι, ανάμεσά τους και καθημερινούς ανθρώπους... της διπλανής πόρτας.. του διπλανού μπλογκ... όλους όσους   δεν τολμούν ν' αρχίσουν τον λόγο τους με την εξής απελευθερωτική (για το μυαλό), καταστροφική (για πάσα εξουσία) και ιλιγγιώδη (για την ύπαρξη) δήλωση : Ναι, με ρωτάτε να σας πω... αλλά κοιτάξτε μη με πάρετε και τελείως στα σοβαρά... κι εγώ το ψάχνω το θέμα, το ψηλαφώ.... το παιδεύω... γιατί, είμαι βέβαια οικονομολόγος ή δημοσιογράφος ή πολιτικός ή φιλόσοφος ή ο,τιδήποτε άλλο, αλλά δίπλα σ' αυτά που ξέρω υπάρχουν κι αυτά που δεν ξέρω....

Έχει βάση μια τέτοια δήλωση; Σημαίνει μόνο ταπεινότητα; Σημαίνει μόνο βαθιά βλακεία;
Όχι, μια τέτοια δήλωση έχει βάση κατ' αρχάς επιστημονική....  (όπως θα αναλυθεί σε επόμενο άρθρο-ανάρτηση)
Όχι, μια τέτοια δήλωση σημαίνει καλή πρόσφυση στην πραγματικότητα.... η οποία πραγματικότητα λέει ότι είμαστε θραύσματα.... θραύσματα αναγκασμένα να γίνουμε αληθινά κι αυτή η παροδοχή είναι η αλήθεια του ανθρώπου... για όποιον μ' εννοεί.