Εγώ θα σου μιλάω....
Γιατί
(θα σου πω και το γιατί, γιατί δεν θέλω να παιδεύεσαι, να βασανίζεσαι... χαλασιά μου)
Γιατί
ακούω καθημερινά ειδήσεις
σαν κύματα σκάνε οι ειδήσεις
μπρος στα μάτια μου
κύματα μιας βρωμερής και σάπιας θάλασσας
νεκρής
νεκρών ανθρώπων που πλέον ξεβράζονται παντού
Πενήντα κλεισμένοι σε ένα φορτηγό ψυγείο
σε μια εθνική οδό της Αυστρίας...
σε κάποιο συνέδριο οι ηγέτες, νεκροί κι αυτοί...
κάνουν δηλώσεις on camera...
χαμογελούν, σφίγγουν τα χέρια τους
κοκαλιασμένα...
Γιατί
Νέοι απόφοιτοι σχολών και κολεγίων
μιλάνε με manual διαχείρισης κρίσεων
εκπρόσωποι, μ' έναν αέρα after shave
φρέσκοι όσο οι μούμιες του Φαραώ,
Γιατί
Διακόσιοι σε ένα αμπάρι....
χέρια και πόδια
και κεφάλια αποκεφαλισμένα
και κάθε μέρα
Λιμοκοντόροι, κοκοράκια της δραχμής
της απειλής,
της νομικής
της βουλής
αχ! ας δήλωνε ένας
ενδεής κι απελπισθείς
ξεβρακωθείς, ξεβρασθείς
και απολεπισμένος.
Γιατί
μπορώ να αγαπώ
πάνω από τα σύρματα
μπορώ να αναπνέω
πάνω απ' τη βρώμα
Γι' αυτό κι εγώ θα σου μιλώ
και τα νερά μου όλα
θ' απλώνω μπρος την πόρτα σου
που όταν ανοίγεις το πρωί
στα πόδια σου να βλέπεις μια λίμνη....
Τι άλλο μπορώ να κάνω;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου