_γιατί την έχω μαζί μου

Πριν από δύο χρόνια... Αύγουστος (3.8.013) ήταν και πάλι, έγραφα σε τούτο εδώ το μπλοκάκι με τίτλο "γιατί την έχω απέναντί μου", το παρακάτω κείμενο : 

Αύγουστος και τα φροντιστήρια της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης εργάζονται πυρετωδώς. Ίσως να είναι  οι μόνες επιχειρήσεις που εργάζονται σ’ αυτή τη χώρα πλέον, με τόση έξαψη και ζήλο.

Απέναντί μου η 17χρονη κόρη μου η οποία ετοιμάζεται από τώρα (Αύγουστος) με εντατικά φροντιστηριακά μαθήματα για να δώσει πανελλήνιες εξετάσεις την Άνοιξη του 2014 και δεν ξέρω….

…δεν ξέρω τι να της πω όταν καθόμαστε τα βράδια, εγώ με το βιβλίο της Ιστορίας ή της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας ή των Φιλοσοφικών Κειμένων στα χέρια μου  και εκείνη απέναντι μου

για να μου πει παπαγαλία ,

για να μου πει επακριβώς,

για να μου πει αυτολεξεί,

για να μου πει  από μνήμης

το μάθημα, κατά λέξη.

Δεν συγχωρείται ούτε μια λέξη να ξεφύγει.

Αυτή είναι η κατεύθυνση που δίδει το φροντιστήριο στους μαθητές του.

Διότι το Φροντιστήριό μας  είναι πιστοποιημένο κατά ISO.

Μάλιστα, κατά ISO, και είμαστε πολύ υπερήφανοι γι’ αυτό…

Το ISO εγγυάται την ποιότητα των σπουδών στο φροντιστήριό μας.

Την μεγάλη επιτυχία που κάθε χρόνο έχουμε.

Ανάμεσα στα 10 πρώτα με τα μεγαλύτερα ποσοστά επιτυχίας.

Πρώτος επιτυχών 19.610 μόρια, δεύτερος 19.380 μόρια, τρίτος 18.730 μόρια κ.ο.κ.

μ ό ρ ι α   και μ ό ρ ι α   και   μ ό ρ ι α……

και Μωρία απύθμενη…..

…..την επόμενη μέρα ο καθηγητής, ο επιστήμων αυτός που διδάχθηκε Λογοτεχνία, Πλάτωνα και Αριστοτέλη στο Πανεπιστήμιο,  θα την επιπλήξει ότι δεν διάβασε όσο θα έπρεπε, εάν δεν είναι σε θέση να πει το μάθημα «νεράκι», χωρίς να κομπιάσει.
Μάλιστα χωρίς να κομπιάσει….
Να κομπιάσει;  Γιατί;  Για να σκεφτεί; Δεν πρέπει να σκέφτεται. Χωρίς να πρέπει να σκέφτεται.

Ένας κόμπος στο λαιμό μου.

Γιατί την έχω απέναντί μου…. και την βλέπω να προσπαθεί να κατεβάσει στο όμορφο κεφαλάκι της, επακριβώς τα «σχόλια» όπως τα λέει το φυλλάδιο του Φροντιστηρίου, για τον Κρητικό του Σολωμού….., για την διαλεκτική του Πλάτωνα…. για την Μικρασιατική Καταστροφή του ’22…..

Αύγουστος και Παγκόσμιο Συνέδριο Φιλοσοφίας στην Αθήνα.

Στην Αθήνα που ο Πλάτωνας έστησε την Ακαδημία,

ο Αριστοτέλης το Λύκειο,

οι Στωικοί τη Στοά
οι Επικούρειοι τον Κήπο του Επίκουρου, 

οι νεοέλληνες τα άθλια φροντιστήρια

και η Ενωμένη Ευρώπη στήνει το νέο Μεσαίωνα.

…..Μάλιστα κ. Χάμπερμας το νέο Μεσαίωνα.

Που δεν στήνεται μέσα σε μια νύχτα. Χρειάζονται πολλές νύχτες. Πολλή σιωπή από τους διανοητές…. από τους καθηγητές…. από κάθε σκεπτόμενο  άνθρωπο…
Πολλά αθώα εφηβικά κεφάλια....
Πολλή παπαγαλία.
Χρειάζεται να απομακρυνθούμε πολύ μακριά από ό,τι οι άνθρωποι θεώρησαν φιλοσοφία και πολύτιμη γνώση στη ζωή τους, σκέψη, αμφιβολία και διερώτηση. 

Χρειάζεται πολλή δουλεία και πολλά επανειλημμένα εγκλήματα, πολλές   καταστροφές της σκέψης και επανειλημμένα ψέματα, χρειάζονται πολλοί επανειλημμένοι ευνουχισμοί….

Χρειάζονται και κάποιοι, κ. Χάμπερμπας, που θα αναλάβουν όλα αυτά να τα πουν με ένα λόγο στρογγυλό, να τα κάνουν να μην φαίνονται τόσο χυδαία και τραγικά μετά από 2.400 χρόνια φιλοσοφίας, στην χώρα της δημοκρατίας και της ελεύθερης σκέψης.

Στην κατεχόμενη Ελλάδα.... που την έχω απέναντί μου....

Αυτά έγραφα τότε....

Σήμερα, περιμένω την δεκαεννιάχρονη πιά, κόρη μου, φοιτήτρια της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν/μίου Κρήτης, να έρθει, αύριο, μετά από πολύ καιρό για μια μέρα στο σπίτι μας... 

Διότι σαν κι αυτήν υπάρχουν εκατοντάδες που ψάχνουν για μια δουλειά τους καλοκαιρινούς μήνες...

Διότι ο μαζικός τουρισμός είναι ένας πυλώνας της εθνικής οικονομίας.... (να θυμηθώ να γράψω κάποτε κάτι για τους "πυλώνες")...

Διότι έτσι δουλεύουν οι επιχειρήσεις...

Διότι ο ανταγωνισμός είναι σκληρός....

Διότι δεν υπάρχουν ρεπό και άλλες τέτοιες αηδίες .... παρά μόνο εργασία.... επαναλαμβανόμενη, εντατική, μονότονη εργασία.... 

Ναι, χρειάζεται σκληρή και επίπονη εργασία, πολλή σιωπή, πολλά πλαστικά χαμόγελα, πολλά κατεψυγμένα κρέατα,  τζετ σκι, ομπρέλες και ξαπλώστρες θαλάσσης, νεανικά κορμιά για να αντέχουν την καταπόνηση της άψογης εξυπηρέτησης του τουρίστα - πελάτη, χρειάζονται τόσα πολλά συστήματα αξιολόγησης , για να μετρηθεί (κατά τρόπον αντικειμενικόν), για να συσκευασθεί (κατά τρόπον θελκτικόν) και να πουληθεί (κατά τρόπον κερδοφόρον) ένα προϊόν αντάξιο της ρηχής και ανούσιας ευζωίας του ευρωπαίου τουρίστα - κύκλωπα. με το ένα μάτι. 

Όμως, εγώ αύριο θα την έχω μαζί μου... 

Αυτή τη φορά δεν θα μου πει αυτολεξεί το μάθημα.... 

Το μάθημα έχει αλλάξει πιά ... αλλά -τι παράξενο;- παραμένει απελπιστικά το ίδιο: 

"Μαμά, δεν αντέχω άλλο, θέλω να έρθω σπίτι μας"... μου είπε στο τηλέφωνο....

Όχι απέναντί μου...αλλά μαζί μου. 

Να φάμε όλοι μαζί, να την φιλήσω, να της χαϊδέψω τα μαλλιά,  να γελάσουμε και να μιλάμε για κείνα τα χαζά που συμβαίνουν στη δουλειά και στον κόσμο .....

και για τ' άλλα τα ωραία ακατανόητα μαθήματα Φιλοσοφίας και για το Πανεπιστήμιο.