Σα να μην γεννήθηκαν ποτέ,
σα να 'ταν ένα ψέμα
άνθρωποι που δώσαν την χαρά,
που 'φτασε και σε μένα.
Άγιοι που δεν θα γιορταστούν
γιατί δεν θα τους βρουν
ημέρα που ταιριάζει.
Άμυαλοι που πέσαν στην φωτιά
για να 'χει τ' όνειρο
φωλιά για να κουρνιάζει.
Δεν τους πρέπουν εικονίσματα
κεριά και καντηλέρια
τις χοές μας που και που στη γη
και τη ματιά στ' αστέρια.
Μέσα στης ζωής τον πανικό
ασίκικο χορό
χορεύουν οι ψυχές τους
Αχ! καρδούλα δως μου δύναμη
να βρω κάποια στιγμή
κι εγώ τις αντοχές τους.
σα να 'ταν ένα ψέμα
άνθρωποι που δώσαν την χαρά,
που 'φτασε και σε μένα.
Άγιοι που δεν θα γιορταστούν
γιατί δεν θα τους βρουν
ημέρα που ταιριάζει.
Άμυαλοι που πέσαν στην φωτιά
για να 'χει τ' όνειρο
φωλιά για να κουρνιάζει.
Δεν τους πρέπουν εικονίσματα
κεριά και καντηλέρια
τις χοές μας που και που στη γη
και τη ματιά στ' αστέρια.
Μέσα στης ζωής τον πανικό
ασίκικο χορό
χορεύουν οι ψυχές τους
Αχ! καρδούλα δως μου δύναμη
να βρω κάποια στιγμή
κι εγώ τις αντοχές τους.
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Μανώλης Πάππος
Μουσική: Μανώλης Πάππος
Ερμηνεία : Γιάννης Χαρούλης
Εδώ κρύβεται ένας έρωτας μεγάλος!
ΑπάντησηΔιαγραφήAκριβώς στο σημείο αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιο ακριβώς δεν υπάρχει.
Αν όλη η πορεία του ανθρώπου από την γέννησή του έως το θάνατο, είναι μια πορεία συγκρότησης - οικοδομής ενός εαυτού κατ' έναντι του κ/Κόσμου -μέσα από την καταγωγή και τους προγόνους, μέσα από την γλώσσα και τον πολιτισμό, μέσα από τις δεξιότητες, την γνώση, την κοινωνική συνθήκη και τις αναγνωρίσεις της- αυτοί οι άνθρωποι διανύουν ακριβώς την αντίθετη πορεία : μια πορεία αλλοίωσης της ύπαρξης μέσω της διαβρωτικής δράσης του Έρωτα.
Αλλοιώνονται αλλά - τι θαύμα!- δεν διαλύονται....
Χάρις σ' αυτούς τους άμυαλους ξέρουμε ποιοί πραγματικά είμαστε. Όχι πολιτισμικά, ως κιβωτοί μιας παράδοσης, αλλά οντολογικά.
Δίχως αυτούς δεν θα ξέραμε. Θα περιμέναμε να γίνει κανένα συνέδριο, καμιά επιστημονική ημερίδα, καμιά επιδοτούμενη έρευνα για να μας ανακοινωθούν τα απολέσματα.....
Χάρις σ' αυτούς ξέρουμε τι μας συγκροτεί στο βάθος του είναι. Ψηλαφούμε το Άκτιστο που κάνει δυνατό το Κτιστό.