Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

_τα λάθος Χριστούγεννα



Τι θα κάνατε αν κάποιος σας αποδείκνυε ότι εδώ και δεκαετίες γιορτάζετε τα λάθος Χριστούγεννα;

....
Τι αναστάτωση!
Τι μπέρδεμα!
Τι ανωμαλία!

Κι όμως, δεν σας φαίνονται υπερβολικά φουσκωμένα τα Χριστούγεννα;, υπερβολικά προκλητικά και θορυβώδη, υπερβολικά κόκκινα και επιδεικτικά φιλάνθρωπα όπως, λ.χ. τα σιλικονούχα στήθη και οπίσθια των σταρς, για να είναι τα αληθινά, τα σωστά Χριστούγεννα;

Ξέρω ότι δεν σας πείθω...

Σκεφτείτε τότε το άλλο... αν ο Θεός θυσιάζοντας την πληρότητα και την ολότητά του  και αν η γυναίκα υπερβαίνοντας κάθε προκαθορισμό, κάθε συμβατική ηθική κι αυτην ακόμα την μερικότητα της φύσης της, συναντιούνται στο  θαύμα μιας αγάπης παράδοξης κι αθόρυβης  που θυσιάζεται αμοιβαία, κι αν αυτή η εξόχως ερωτική και απελευθερωτική συνάντηση είναι ό,τι συντηρεί  και σώζει διαχρονικά τον κόσμο....στην εμφάνιση του Θεανθρώπινου πρόσωπου,

Σκεφτείτε, τότε, μήπως   γιορτάζετε τα  λάθος Χριστούγεννα κάθε φορά που τα συνδυάζετε με την coca cola ή .... με τις γαλοπούλες με την ξεροψημένη πέτσα, με τα δέντρα των δημάρχων στις πλατείες και στους δρόμους,  με τα χαρτιά περιτυλίγματος των δώρων, με τους φιόγκους των κουτιών, την  σκόνη των κουραμπιέδων, τις εορταστικές ονυχοπλαστικές, τις προσφορές των s/m,  τις βιτρίνες με τα φώτα τους, το ξύδι βαλσάμικο με ρόδι, σκόρδο και μέλι...τις περίτεχνες συνταγές για το γιορτινό τραπέζι, τα διακοσμητικά κεράκια και τ'αγγελάκια, τα ρούχα, τα παπούτσια,  τα play station και τα playmobil, τα ράφια των πολυκαταστημάτων και την φιλανθρωπία των happenings "για καλό σκοπό", κι όλα αυτά που κάνουν τα Χριστούγεννα μια φυσιολογική γιορτή, που όλοι περιμένουν και επιθυμούν....να αγοράσουν κατά την εορταστική περίοδο.

Σκεφτείτε μήπως αυτά τα λάθος , πλην φυσιολογικά, Χριστούγεννα σας ωθούν να πιστεύετε,  το ίδιο λανθασμένα, ότι  η αγάπη είναι κάτι το φυσιολογικόν και μπορεί να υπάρχει μόνο ανάμεσα σε "φυσιολογικούς" ανθρώπους, στα πλαίσια της θεσμοθετημένης "φυσιολογικής"οικογένειας...και πουθενά αλλού, και να παραβλέπετε, ότι τόσο τα Χριστούγεννα όσο και η αγάπη είναι  τα κατ' εξοχήν "αφύσικα" πράγματα.
Μήπως πλανάσθε, γενικώς, και νομίζετε ότι η αγάπη είναι κάτι το  περιοριστικό, μια σύμβαση και δυνατόν να υπάρχει μόνο μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας ... ενώ κάθε άλλη εκδοχή συνιστά ανωμαλία.
Μήπως εθελοτυφλείτε νομίζοντας ότι ένα παιδί μπορεί να μεγαλώσει υγιώς μόνο μέσα στους κόλπους μιας "φυσιολογικής" οικογένειας, ασχέτως πόσης βίας (σωματικής και ψυχικής), πόσου εγωισμού, υποταγής, ψευτιάς και αδιαφορίας, ακόμα και ψυχικού εκφοβισμού και άπειρων εκβιασμών, αυτή περικλείει....
Μήπως είναι εντελώς λάθος η συζήτηση που γίνεται αυτές τις μέρες με την ευκαιρία του "συμφώνου συμβίωσης" και αντί να οδηγεί σε βαθιές συνειδητοποιήσεις καταλήγει σε μια εκφοβιστική μάχη χαρακωμάτων, οπως ακριβώς τα λάθος Χριστούγεννα καταλήγουν σε μια καταναλωτική και καθυσηχαστική γιορτούλα!

Ξέρω ότι δεν σας πείθω.... γιατί καμιά "απόδειξη" δεν είναι ικανή να ταράξει μια ευχαριστημένη από τον εαυτό της ηθική συνείδηση, που επιπλέον έχει μεταλλαχθεί σε καταναλωτική, ήτοι κανιβαλική, συνείδηση.

Όμως, εγώ, όπως λέει κι ο Χριστιανόπουλος,
Τι να τα κάνω τα λάθος Χριστούγεννα
είναι πολύ ζαχαρωμένα
ταιριάζουν σε φυσιολογικούς χριστιανούς
μα δεν ταιριάζουνε σε μένα.

Σχόλια

  1. Ανώνυμος23/12/15, 11:36 π.μ.

    Καλά Χριστούγεννα λοιπόν, παραδοσι
    ακά, ειρηνικά, όλβια, γεμάτα αλήθεια και αγάπη!
    Πόσο λυπάμαι για τους υπηκόους των σοδόμων και γομόρρας! Είναι λυπηρό να τους χειροκροτούν για την αυτοβεβήλωση τους οι φιλά(ν)θρωποι της βουλής των "ελληνων" που τους έβγαλαν απο την ναφθαλίνη οπως είπε κάποιος απ'αυτούς.
    Χρόνια Πολλά.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χρόνια Πολλά και σε Σας!
    Η συζήτηση στην βουλή κινήθηκε, ως ήταν αναμενόμενο, σε επίπεδο down town.
    Αυτό που με θλίβει προσωπικά, είναι η ένδεια της επίσημης ελλαδικής εκκλησίας, να αρθρώσει λόγο πνευματικό κι ορθόδοξο, αντί να μηρυκάζει τα περί ξενόφερτων και ύποπτων επιβουλών, κακομοίρικα επιχειρήματα.

    Είναι κρίμα να θάβεται ο πλούτος της ζωντανής μας παράδοσης, σε καιρούς μεγάλης σιτοδείας, από αυτούς που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να καλλιεργούν τον κήπο και να θρέφουν τους ανθρώπους!

    Καλά Χριστούγεννα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος23/12/15, 7:37 μ.μ.

      Λυπάμαι και εγω και θλίβομαι διότι είμαι και εγώ εκ του ιερατείου.
      Εμείς οι ελάχιστοι τα λέμε στους ενορίτες μας. Τώρα οι μεγάλοι μσς....
      Και παλι, Ευλογημένα Χριστούγεννα!

      Διαγραφή
  3. Ανώνυμος23/12/15, 9:16 μ.μ.

    Μπράβο στον κ. Σεραφείμ Πειραιώς τους τα είπε πολύ καλά στην Ανατροπή του Πρεντετερη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν έτυχε να δω την εκπομπή. Διάβασα όμως κάποιες δηλωσεις του στο διαδίκτυο. Εκφράζει την ψύχραιμη και διαλακτική πτέρυγα ο κ. Σεραφείμ?
    Αν εσάς σας καλύπτει, κανένα πρόβλημα!
    Καλά κάνετε και τον συγχαίρετε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

_Mπέρτολτ. Μπρεχτ: η Εβραία

Η "Εβραία" είναι ο τελευταίος μονόλογος από το σπονδυλωτό έργο του Bertolt Brecht "τρόμος και αθλιότητα του Τρίτου Ράιχ. Το έργο αυτό του Μπρεχτ αποτελείται απο 24 σκηνές-μονόπρακτα, που έγραψε ο Μπρεχτ εξόριστος μεταξύ 1935 και 1939 και περιγράφουν την τρομοκρατία και την άγρια φύση του ναζιστικού καθεστώτος. Η ελληνική μετάφραση αυτού του έργου του Brecht είναι του Μάριου Πλωρίτη και κυκλοφορεί σε βιβλίο από τις εκδόσεις Μωραίτης. Στο κείμενο αποτυπώνεται η εσωτερική ένταση του ατόμου που παίρνει μια απόφαση ενώ βρίσκεται στο χείλος της απελπισίας. Μέσα από την ανάγνωση του έργου στρέφουμε την προσοχή στα εκατοντάδες πρόσωπα της καθημερινότητας, τα οποία, δίνοντας έναν οριακό αγώνα επιβίωσης, αναδύονται ως σύγχρονοι/ες ήρωες και ηρωίδες του Brecht . Το ηχητικό ντοκουμέντο που δημοσιεύουμε παρακάτω είναι από την παράσταση που ανέβηκε το 1978 μαζί με άλλα πέντε μονόπρακτα διαφόρων άλλων συγγραφέων, από το Θίασο Λαμπέτη. Αν και το συγκεκριμένο ντοκουμέντο έχει ανέβ

_Κ.Π. Καβάφης : πρόσθεσις

Aν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω. Πλην ένα πράγμα με χαράν στον νου μου πάντα βάζω — που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσί των που μισώ) που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμ’ εγώ εκεί απ’ τες πολλές μονάδες μια. Μες στ’ ολικό ποσό δεν αριθμήθηκα. Κι αυτή η χαρά μ’ αρκεί. (Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993) Σχόλιο :  Δεν θέλω να κάνω ανάλυση... ένα σχόλιο μόνο.. Υπήρξαν και υπάρχουν -ευτυχώς- πολύ αξιότεροι εμού αναλυτές, που έσκυψαν με γνώση και συγκίνηση πάνω στο έργο που μας άφησε ο μεγάλος Αλεξανδρινός. Πριν, όμως, μπω στα ενδότερα, λέω να κάτσω λίγο απ' έξω, να θαυμάσω το οικοδόμημα. Γενικά, καλό είναι να το κάνουμε αυτό. Μια πρώτη καταγραφή, μια εξωτερική εποπτεία, καθώς η μορφή περι-γράφει το περιεχόμενο και το περιεχόμενο χύνεται μέσα στη μορφή του, μας είναι πάντα χρήσιμη για να συνδεθούμε και να μείνουμε εντός του ποιήματος. Ας είναι... διάφορες σκέψεις...ή οδοί για την σκέψη, γενικώς... Αυτό λοιπόν το ποίημα του Κ.Π.Καβά

_ Γ. Σεφέρη, "κράτησα τη ζωή μου" : σπάραγμα μιάς ανάγνωσης

Τ' ανθισμένο πέλαγο και τα βουνά στη χάση του φεγγαριού η μεγάλη πέτρα κοντά στις αγριοσυκιές και τ' ασφοδίλια το σταμνί πού δεν ήθελε να στερέψει στο τέλος της μέρας και το κλειστό κρεβάτι κοντά στα κυπαρίσσια και τα μαλλιά σου χρυσά' τ' άστρα του Κύκνου κι' εκείνο τ' άστρο ό Αλδεβαράν. Κράτησα τη ζωή μου κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας ανάμεσα στα κίτρινα δέντρα κατά το πλάγιασμα της βροχής σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες με τα φύλλα της οξιάς, καμιά φωτιά στην κορυφή τους· βραδιάζει. Κράτησα τη ζωή μου˙ στ' αριστερό σου χέρι μια γραμμή μια χαρακιά στο γόνατο σου, τάχα να υπάρχουν στην άμμο του περασμένου καλοκαιριού τάχα να μένουν εκεί πού φύσηξε ό βοριάς καθώς ακούω γύρω στην παγωμένη λίμνη την ξένη φωνή. Τα πρόσωπα πού βλέπω δε ρωτούν μήτε ή γυναίκα περπατώντας σκυφτή βυζαίνοντας το παιδί της. Ανεβαίνω τα βουνά· μελανιασμένες λαγκαδιές˙ o χιονισμένος κάμπος, ως πέρα ό χιονισμένος κάμπος, τίποτε δε ρωτούν μήτε o καιρός κλειστός