Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

_μια φοβερή ιδέα, Γιωργάκη μου!




Γίνεται κάτι τις το γελοίο να πηδήξει το φράγμα της γελοιότητάς του και να γίνει επικίνδυνο;
Ασφαλώς και γίνεται!
Αρκεί να συμπέσουν  η κουτοπονηριά μεταμφιεσμένη σε καινοτομία(!), η κακογουστιά και η μαζική χυδαιότητα της ιδιωτικής τηλεόρασης με την ...κονόμα.
Σας φαίνονται πολλά τα ...προαπαιτούμενα;
Δεν είναι διόλου και υπάρχουν σε υπεραφθονία!
Εξάλλου η υπεραφθονία είναι εκ των must της εορταστικής αγοράς....

Η πρωινή ενημερωτική εκπομπή "Ώρα Mega" , φτάνει στο τέλος της και οι  δυο αχυρανθρώποι τηλεπαρουσιαστες (Καμπουράκης και Οικονομέας, ο πρώτος έχει γράψει και  βιβλία, τρομάρα του, ανήκει ούτως ειπείν στην λαμπρή χορεία  των πνευματικών ανθρώπων του φαιδρού και δυστυχή μας τόπου, για τον άλλο δεν ξέρω κάτι ιδιαίτερο που να τον χαρακτηρίζει πέραν της οσφυοκαμψίας του), κοιτάζουν αλλήλους και συμφωνώντας, αναφωνούν :....ωραία ιδέα....χμ.. πολύ ωραία ιδέα!

Την ώρα εκείνη καθάριζα κρεμμύδια για τα γιουρβαλάκια μου και εξεπλάγην...
Περί ποίας ιδέας επρόκειτο;
Σταμάτησα το καθάρισμα και κρατώντας στο να μου χέρι το κρεμμύδι και στ'άλλο το μαχαίρι, περίμενα πληρέστερη ενημέρωση, η οποία δεν άργησε διόλου να'ρθει, καθόσον ο τηλεοπτικός χρόνος είναι πολύτιμος και το τηλεοπτικό μήνυμα -προϊόν  οφείλει για να είναι αποτελεσματικό να πίπτει κατά ριπάς στον αφελώς ανυποψίαστο τηλεθεατή.

Εις αεριτζής, ζηλεύων την αμερικάνικη αισθητική, αξιοποιών τις δυνατότητες του ίντερνετ,  σκεπτόμενος πρακτικά και εμπορικά,  ντυμένος με την κόκκινη στολή και την μακριά γενειάδα, ομιλών ως άγιος Βασίλης και με όλα τα παρακολουθήματα της γνωστής καταναλωτικής  φιγούρας, εξήγησε πάραυτα την ...καινοτόμα ιδέα του.
Έφτιαξε ένα site, το οποίο ονόμασε santaletter και που υπερβαίνει κατά πολύ ότι μέχρι τώρα λέγαμε παραδοσιακά "γράμμα στον Αι Βασίλη".
Πρόκειται για ένα ηλεκτρονικό σούπερ μάρκετ, το οποίο παρέχει ηλεκτρονικές  αγιοβασιλιάτικες υπηρεσίες.
Τι θέλεις; Το normal πακέτο, το gold ή το platinum;  Να πάρει το παιδάκι σου γράμμα από τον άγιο; σε τι χαρτί; χειρόγραφο ή δακτυλογραφημένο, να έχει σχέδια ή να είναι σφραγισμένο με βουλοκέρι;
Μήπως θέλεις ο άγιος, να πάρει τηλέφωνο στο σπίτι ; και το μήνυμα να είναι τυποποιημένο, ηχογραφημένο ή ζωντανό;
Απλώς συμπληρώστε την φόρμα...
Και κυρίως, εδώ βρίσκεται η φοβερή ιδέα, μπορεί ο γονιός  να στείλει με μήνυμα, στο εν λόγω site, διάφορες πληροφορίες (σχολείο, φίλους, αδέλφια,  πόλη κ.αλ.) για το παιδί και ο  άγιος Βασίλης να μαγνητοσκοπήσει ένα ατομικό βίντεο ειδικά για το παιδάκι, λέγοντας αυτά που θα ήθελε ο γονιός να πει ως συμβουλές, επιβραβεύσεις, νουθεσίες κλπ.
Το βίντεο στέλνεται στον οικιακό σας υπολογιστή, τοποθετείτε έμπροσθεν της οθόνης τον μικρό βλαστό, ο οποίος βλέπει κι ακούει έκπληκτος τον Αι Βασίλη, να του απευθύνεται και να  του λέει περίπου τα εξής (δεν τα σκέφτηκα εγώ, ο αεριτζής έδινε παραδείγματα):
Γειά σου Γιωργάκη.... έμαθα ότι ήσουν πολύ καλό παιδάκι το χρόνο που μας πέρασε... όμως δεν διάβαζες όσο έπρεπε... ή μάλωνες με την αδελφούλα σου....κλπ
Εγώ, θα σου φέρω το δώρο που θέλεις, όμως θέλω και συ να μου υποσχεθείς ότι θα προσπαθήσεις να γίνεις καλός μαθητής....κλπ, κλπ.

Από πού τα ξέρει όλα αυτά ο Αι Βασίλης;
Τι στάση να κρατήσει το μικρό παιδί απέναντι σε έναν παντογνώστη άγιο, που το κοιτά κατάφατσα, μέσα από το γυαλί της οθόνης, κι όπως ο big brother,  κρίνει αν είναι αρκετά "καλό παιδί"  και από τον οποίο περιμένει δώρα κι ανταλλάγματα;
Πόσο λειψοί και επιφανειακοί, στον ρόλο τους, μπορεί να είναι οι γονείς που εκθέτουν τον ψυχισμό ενός μικρού παιδιού σε μια τέτοια στημένη, εμπορευματική εμπειρία;
Είναι, τελικά, ο ηλεκτρονικός κόσμος ισχυρότερος του πραγματικού της βιωμένης καθημερινότητας, που έχει πραγματικούς ανθρώπους και αληθινά λόγια, μαλώματα, ζήλιες, κλάματα, αγκαλιές  και επιβραβεύσεις;
Μπορεί μέσα απο εναν υπολογιστή, απο τον κόσμο του ίντερνετ, να λάβει την εικόνα του εαυτού του, ένα μικρό παιδί;
Και κυρίως, μπορεί  ο ηθικός έλεγχος, το λεγόμενο υπερεγώ, η εσωτερίκευση του καλού και του κακού,  να μετατοπίζεται και να εκχωρείται στον κόσμο της εικονικής πραγματικότητας;
Πόση δύναμη διαθέτει ο κόσμος της "εικονικής" και της "εμπλουτισμένης" πραγματικότητας που μπορεί να απορροφά μέσα του και να διαστρέφει πολιτισμικές και κοινωνικές πρακτικές της όποιας παράδοσης των αστικών κοινωνιών;

Πώς είπατε;
Τι είναι αυτά;
Τους ψυχολόγους θα κάνουμε;
Ο αεριτζίκος άνθρωπος θέλει να βγάλει κανένα φράγκο, μέρες που'ναι..και είχε μια γιορτινή ιδέα....ελεύθερη αγορά έχουμε!
Και μεις δημοσιογράφοι είμαστε... είμαστε εδώ για να λέμε την είδηση...κι ο καθένας ας κρίνει....δημοκρατία έχουμε!
Αμάν πια με σας, τους κουλτουριάρηδες!
Εμείς θα τα πούμε πάλι αύριο το πρωί... και μπείτε στο site να ρίξετε μια ματιά...


Φοβερή ιδέα, Γιωργάκη μου...
Ξέρεις  τα κρεμμύδια στον πραγματικό κόσμο, εξακολουθούν να μου φέρνουν πάντα δάκρυα όταν τα καθαρίζω.....


Υ.γ. Ο χαρακτηρισμός "αχυράνθρωποι" δεν έχει καμία ηθική χροιά.  Τους ονομάζω έτσι,  επειδή παρασκευάζουν και διαθέτουν ένα προιόν από άχυρα.
Ο δε χαρακτηρισμός "αεριτζής" έχει την ανάλαφρη σημασία που όλοι γνωρίζουμε.







Σχόλια

  1. Ανώνυμος16/12/15, 11:56 π.μ.

    Καλημέρα, ποιο είναι το site αυτών των αχυρανθρωπων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα, ευχαριστώ για την διόρθωση....
    Το site είναι αυτό που αναφέρω στο κείμενο.
    Πατήστε στο Google, Santa letter.
    Από το φρικώδες site μπορείς μέχρι και " προσωποποιημένο πιστοποιητικό καλού παιδιού" να παρεις...
    Κι εκεί που αγανακτήσαμε να τα ξεσκίσουμε τα γαμημένα πιστοποιητικά τους...
    να πάλι μπροστά μας.
    Εχει και επιστροφή χρημάτων εντος 60 ημερών αν δεν μείνετε ικανοποιημένος...
    Όχι παιδιά, δεν προχωράει έτσι το πράγμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

_Mπέρτολτ. Μπρεχτ: η Εβραία

Η "Εβραία" είναι ο τελευταίος μονόλογος από το σπονδυλωτό έργο του Bertolt Brecht "τρόμος και αθλιότητα του Τρίτου Ράιχ. Το έργο αυτό του Μπρεχτ αποτελείται απο 24 σκηνές-μονόπρακτα, που έγραψε ο Μπρεχτ εξόριστος μεταξύ 1935 και 1939 και περιγράφουν την τρομοκρατία και την άγρια φύση του ναζιστικού καθεστώτος. Η ελληνική μετάφραση αυτού του έργου του Brecht είναι του Μάριου Πλωρίτη και κυκλοφορεί σε βιβλίο από τις εκδόσεις Μωραίτης. Στο κείμενο αποτυπώνεται η εσωτερική ένταση του ατόμου που παίρνει μια απόφαση ενώ βρίσκεται στο χείλος της απελπισίας. Μέσα από την ανάγνωση του έργου στρέφουμε την προσοχή στα εκατοντάδες πρόσωπα της καθημερινότητας, τα οποία, δίνοντας έναν οριακό αγώνα επιβίωσης, αναδύονται ως σύγχρονοι/ες ήρωες και ηρωίδες του Brecht . Το ηχητικό ντοκουμέντο που δημοσιεύουμε παρακάτω είναι από την παράσταση που ανέβηκε το 1978 μαζί με άλλα πέντε μονόπρακτα διαφόρων άλλων συγγραφέων, από το Θίασο Λαμπέτη. Αν και το συγκεκριμένο ντοκουμέντο έχει ανέβ

_Κ.Π. Καβάφης : πρόσθεσις

Aν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω. Πλην ένα πράγμα με χαράν στον νου μου πάντα βάζω — που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσί των που μισώ) που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμ’ εγώ εκεί απ’ τες πολλές μονάδες μια. Μες στ’ ολικό ποσό δεν αριθμήθηκα. Κι αυτή η χαρά μ’ αρκεί. (Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993) Σχόλιο :  Δεν θέλω να κάνω ανάλυση... ένα σχόλιο μόνο.. Υπήρξαν και υπάρχουν -ευτυχώς- πολύ αξιότεροι εμού αναλυτές, που έσκυψαν με γνώση και συγκίνηση πάνω στο έργο που μας άφησε ο μεγάλος Αλεξανδρινός. Πριν, όμως, μπω στα ενδότερα, λέω να κάτσω λίγο απ' έξω, να θαυμάσω το οικοδόμημα. Γενικά, καλό είναι να το κάνουμε αυτό. Μια πρώτη καταγραφή, μια εξωτερική εποπτεία, καθώς η μορφή περι-γράφει το περιεχόμενο και το περιεχόμενο χύνεται μέσα στη μορφή του, μας είναι πάντα χρήσιμη για να συνδεθούμε και να μείνουμε εντός του ποιήματος. Ας είναι... διάφορες σκέψεις...ή οδοί για την σκέψη, γενικώς... Αυτό λοιπόν το ποίημα του Κ.Π.Καβά

_ Γ. Σεφέρη, "κράτησα τη ζωή μου" : σπάραγμα μιάς ανάγνωσης

Τ' ανθισμένο πέλαγο και τα βουνά στη χάση του φεγγαριού η μεγάλη πέτρα κοντά στις αγριοσυκιές και τ' ασφοδίλια το σταμνί πού δεν ήθελε να στερέψει στο τέλος της μέρας και το κλειστό κρεβάτι κοντά στα κυπαρίσσια και τα μαλλιά σου χρυσά' τ' άστρα του Κύκνου κι' εκείνο τ' άστρο ό Αλδεβαράν. Κράτησα τη ζωή μου κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας ανάμεσα στα κίτρινα δέντρα κατά το πλάγιασμα της βροχής σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες με τα φύλλα της οξιάς, καμιά φωτιά στην κορυφή τους· βραδιάζει. Κράτησα τη ζωή μου˙ στ' αριστερό σου χέρι μια γραμμή μια χαρακιά στο γόνατο σου, τάχα να υπάρχουν στην άμμο του περασμένου καλοκαιριού τάχα να μένουν εκεί πού φύσηξε ό βοριάς καθώς ακούω γύρω στην παγωμένη λίμνη την ξένη φωνή. Τα πρόσωπα πού βλέπω δε ρωτούν μήτε ή γυναίκα περπατώντας σκυφτή βυζαίνοντας το παιδί της. Ανεβαίνω τα βουνά· μελανιασμένες λαγκαδιές˙ o χιονισμένος κάμπος, ως πέρα ό χιονισμένος κάμπος, τίποτε δε ρωτούν μήτε o καιρός κλειστός