Είσαι ο Απών
Εγώ όμως ξέρω
ότι όλα τα χρωστάω σε Σένα.
Γιατί δεν μπορώ να είμαι τίποτα έξω απ' αυτό που είμαι.
Γιατί δεν μπορώ να ξέρω τι είμαι.
Γιατί δεν μπορώ να μην σε ζητάω παντού, να μη σε σκέφτομαι, να μη σε θέλω.
Γιατί δεν ξέρω τι να σκεφτώ και τι θέλω.
Γιατί δεν μπορώ παρά να λέω την μόνη αλήθεια που κυλάει στο μυαλό μου, σαν ποταμός, σαν φλέβα.
Γιατί στέρεψαν οι φλέβες μου.
Και ξαναγέμισαν τοσες φορές
φλέβες, γραμμές και λέξεις.
Γιατί σ' αγαπώ και δεν γίνεται αλλιώς,
να βρίσκομαι καρφωμένη στο εδώ της ελάχιστης γης
και να κρύβομαι απ' την Αγάπη Σου,
Γιατί όπου κι αν πήγα, με περίμενε,
από χρόνια πολλά κι από πολλούς χειμώνες.
Και τι να πω εγώ μπροστά της και πώς να την αντικρύσω
Αγάπη μου
Και όλα τα χρωστάω σε Σένα που απουσίασες τόσο πολύ
Χαλκεύοντας με τόση επιμέλεια τα καρφιά μου.
Εγώ όμως ξέρω
ότι όλα τα χρωστάω σε Σένα.
Γιατί δεν μπορώ να είμαι τίποτα έξω απ' αυτό που είμαι.
Γιατί δεν μπορώ να ξέρω τι είμαι.
Γιατί δεν μπορώ να μην σε ζητάω παντού, να μη σε σκέφτομαι, να μη σε θέλω.
Γιατί δεν ξέρω τι να σκεφτώ και τι θέλω.
Γιατί δεν μπορώ παρά να λέω την μόνη αλήθεια που κυλάει στο μυαλό μου, σαν ποταμός, σαν φλέβα.
Γιατί στέρεψαν οι φλέβες μου.
Και ξαναγέμισαν τοσες φορές
φλέβες, γραμμές και λέξεις.
Γιατί σ' αγαπώ και δεν γίνεται αλλιώς,
να βρίσκομαι καρφωμένη στο εδώ της ελάχιστης γης
και να κρύβομαι απ' την Αγάπη Σου,
Γιατί όπου κι αν πήγα, με περίμενε,
από χρόνια πολλά κι από πολλούς χειμώνες.
Και τι να πω εγώ μπροστά της και πώς να την αντικρύσω
Αγάπη μου
Και όλα τα χρωστάω σε Σένα που απουσίασες τόσο πολύ
Χαλκεύοντας με τόση επιμέλεια τα καρφιά μου.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου