Ένας αέρας κάποτε
αγάπαγε τους δρόμους
τους έδινε ονόματα
περνούσε συχνά τους ρώταγε
πού πάνε
αν έχουν αρχή και κάπου αν τελειώνουν
αν έχουν σκοτεινές γωνιές
απόμερα σοκάκια
ή μυστικά περάσματα
ή σέρνονται πάνω στη γη
αρχή και τέλος
σκόνη
κλαδιά, παιδιά, φύλλα ξερά
μαχαίρια, κύπελα πλαστικά,
φύτρες γενναίες, γενιές, γέννες, χαρτιά,
σωριάζοντας, μανίζοντας,
συρίζοντας, δαγκώνοντας
πληρώνοντας με αίμα,
με αίμα
Άδικα,
οι δρόμοι ποτέ δεν απαντούν
οι δρόμοι μόνο πάνε
κι όσοι περαστικοί, όσοι διαβαίνουν
από κει
λυγάνε
άδικα, ακούγοντας το κλάμα του ανέμου.
τους έδινε ονόματα
περνούσε συχνά τους ρώταγε
πού πάνε
αν έχουν αρχή και κάπου αν τελειώνουν
αν έχουν σκοτεινές γωνιές
απόμερα σοκάκια
ή μυστικά περάσματα
ή σέρνονται πάνω στη γη
αρχή και τέλος
σκόνη
κλαδιά, παιδιά, φύλλα ξερά
μαχαίρια, κύπελα πλαστικά,
φύτρες γενναίες, γενιές, γέννες, χαρτιά,
σωριάζοντας, μανίζοντας,
συρίζοντας, δαγκώνοντας
πληρώνοντας με αίμα,
με αίμα
Άδικα,
οι δρόμοι ποτέ δεν απαντούν
οι δρόμοι μόνο πάνε
κι όσοι περαστικοί, όσοι διαβαίνουν
από κει
λυγάνε
άδικα, ακούγοντας το κλάμα του ανέμου.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου