ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ ΜΑΝΤΑΔΑΚΗ
Ο Σταμάτης Κρόκος -κοινώς Σταματάκης- ήλθε αργά στο καφεπαντοπωλείο της Αργυρώς στο Στελί της Ικαρίας.
Στο
μαγαζί υπήρχε το αδιαχώρητο. Πάνω από πενήντα χωριανοί είχαν κάνει
κυριολεκτικά κατάληψη. Η κυρα-Αργυρώ είχε αναγκαστεί να κουβαλήσει
καρέκλες και σκαμπό από το σπίτι της που ήταν πίσω από το μαγαζί, γιατί
το κατάστημα δεν διέθετε τόσα πολλά καθίσματα. Ήταν η βραδιά των
αποτελεσμάτων των εκλογών και όλοι ήθελαν να τα παρακολουθήσουν μαζί με
άλλους. Άλλωστε συνηθίζεται στην Ικαρία να γίνονται μεγάλες παρέες για
να παρακολουθούν τα αποτελέσματα και να τα σχολιάζουν, πολλές φορές με
χάρη, διάθεση πειραχτική και τσίπουρο.
Εκείνο
το βράδυ, όμως, ήταν διαφορετικά... Οι αριστεροί στην Ικαρία, και όχι
μόνο, όλοι οι προοδευτικοί άνθρωποι, που είχαν διχαστεί στις τελευταίες
δημοτικές εκλογές, περίμεναν με αγωνία το αποτέλεσμα. Όταν στις επτά το
απόγευμα ανακοινώθηκε το πρώτο exit poll, ξέσπασαν όλοι σε ξεφωνητά
χαράς. Όσο περνούσε η ώρα, η νίκη της Αριστεράς επιβεβαιωνόταν. Χαρές
και φιλιά. Οι παπάδες του χωριού, ο παπα-Δημήτρης και ο παπα-Γιώργης, με
το ποτηράκι το τσίπουρο στο ένα χέρι, δεν έκρυβαν τη χαρά τους και
εύχονταν καλή συνέχεια.
Γύρω
στη μία και μισή μπήκε στο μαγαζί ο Σταματάκης. Ο μικροκαμωμένος και
αγαπημένος από όλη την Ικαρία αγωνιστής της Αριστεράς, με το πλούσιο
βιογραφικό του, εξορίες, φυλακές, στρατοδικεία, κυνηγητά, ο άνθρωπος -
σύμβολο μιας γενιάς. Την είσοδό του ακολούθησε ένα θερμό παρατεταμένο
χειροκρότημα, καθώς όλοι σηκώθηκαν όρθιοι. Στο χαμογελαστό πρόσωπο του
Σταμάτη είδαν τα πρόσωπα όλων εκείνων των Ικαριωτών που έδωσαν τη ζωή
τους στους αγώνες για τη δημοκρατία, την ελευθερία και την κοινωνική
δικαιοσύνη.
Κάποιος παλιός ζήτησε να κάνουν ησυχία και φώναξε:
"Αφιερώνουμε τη νίκη ιδιαίτερα στους τρεις Ικαριώτες από τους διακόσιους
της Καισαριανής. Τον Γιώργο Κρόκο, θείο του Σταμάτη, τον Μιχάλη
Τσερμέγκα από τον Άγιο Κήρυκο και τον Γιώργο Πίττακα από το Φραντάτο".
Πρόσωπα
δακρυσμένα και ταυτόχρονα χαρούμενα, πρόσωπα που έλαμπαν από ελπίδα.
Που ένιωθαν συμμέτοχοι σε μια συναρπαστική περιπέτεια, την περιπέτεια
της Αριστεράς.
Αναδημοσίευση από την εφ. "Αυγή" 3.3.015
Πολλές ευχαριστίες στον αναγνώστη της σελίδας για την αποστολή του δημοσιεύματος, το οποίο με χαρά φιλοξενούμε.
Δεν μπορώ να καταλάβω για ποιά δημοκρατία, ελευθερια, και δικαιοσύνη μιλάνε η κομουνιστές. Υπάρχει δημοκρατία και ελευθερία μεσα στο κομμουνισμό?
ΑπάντησηΔιαγραφήAγαπητέ αναγνώστη,
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν μπορώ να απαντήσω στην ερώτησή σου.
Εάν κάτι με έχει διδάξει η ζωή μου είναι το εξής:
οι απαντήσεις που παίρνουμε έχουν τόση αξία και αλήθεια όσο κόπο έχουμε καταβάλει και όσο κίνδυνο έχουμε διατρέξει για να τις βρούμε. Συνεπώς εάν κάποιος θέλει πραγματικά να απαντήσει -και όχι να του απαντήσουν - το παραπάνω, πολύ σοβαρό ερώτημα που έθεσες, οφείλει να οικοδομήσει μια δική του μια σχέση με τον κομμουνισμό, με την δημοκρατία και με την ελευθερία. Μ' αυτό δεν εννοώ, βέβαια, ότι πρέπει να γίνει κάποιος μέλος του κομμουνιστικού κόμματος, αλλά να ερευνήσει το θέμα που τον απασχολεί. Να σχετιστεί με τα κείμενα, τις πρακτικές, τις μαρτυρίες και την ιστορία.
Να αναρωτηθεί κατά πόσο αυτά που βρίσκει συνάδουν με τις δικές του αντιλήψεις για την ζωή.
Και, τέλος, αν θέλεις, να φτάσει την έρευνα και την σκέψη του στο κεντρικό ερώτημα : Μπορεί ο άνθρωπος να είναι ελεύθερος;
Υπάρχει βέβαια και ο άλλος τρόπος, αυτός που ακολούθησαν οι χιλιάδες άγνωστοι αγωνιστές των κομμουνιστικών κινημάτων όπου γης και στην χώρα μας, οι απλοί άνθρωποι σαν αυτούς τους Ικαριώτες.
Αυτοί στο τραπέζι της αναζήτησης δεν έβαλαν τόμους βιβλίων και θεωρητικών επεξεργασιών, αλλά τα ίδια τα νιάτα τους, τα όνειρά τους, την αγάπη τους, το αίμα τους, τα τραγούδια τους, την ελπίδα τους και την βαθιά τους πίστη ότι ο άνθρωπος.... ο άνθρωπος είναι κάτι πολύ μεγάλο για να το μεταχειρίζονται οι εξουσίες σαν εξάρτημα των μηχανών ή σαν κρέας για τα κανόνια τους.
Τέλος, υπάρχει και μια τρίτη στάση απέναντι στα πράγματα: να ασπαστείς κάποια από τις τρέχουσες αντιλήψεις για τα θέματα τα οποία θίγει το ερώτημά σου. Υπέρ ή κατά, δεν έχει σημασία.
Καμία από τις 3 στάσεις που ανέφερα δεν είναι κακή ή καλή από μόνη της.
Η κάθε μια απαντάει σε διαφορετικές ανάγκες...
Ευχαριστώ για την επικοινωνία.
Βεβαίως και πολύ βαθειά το θέσατε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλα τα βλεπόμενα και αλλα τα νοούμενα.
Υπάρχουν και κάποιες μικρές εξαιρέσεις.
Καλή συνέχεια στο όμορφο blog σας.
Γι' αυτές τις "μικρές εξαιρέσεις" , νομίζω ότι γίνεται όλη η φασαρία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓι' αυτές τις κορυφές όπου ελάχιστες φορές φτάνει η ανθρωπότητα -αν φτάνει- και αντικρίζει την ταυτότητα Είναι και Νοείν....
Ευχαριστώ για το σχόλιο και την ευχή σας.
Και σε σας, αγαπητέ, οι καλύτερες αναγνώσεις!!