_παρατηρήσεις μιας ζητιάνας

Tα Σάββατα την στήνω στο  πάρκινγκ του σούπερ μάρκετ.

Όχι στην είσοδο ούτε στην έξοδο αλλά εκεί στο πλάι, κοντά στη σειρά που είναι δεμένα τα καρότσια.

Tα καρότσια.... θαρρώ ότι  εκεί ταιριάζω καλύτερα. Μου φαίνεται ότι είναι τα πιο σκελετωμένα πράγματα καθημερινής χρήσης που υπάρχουν. 

Μεταλλικοί σκελετοί,  καθόλου περιεχόμενο, μπορείς και βλέπεις ανάμεσα από τα σιδεράκια τους, ροδάκια, πορτοκαλί χερούλια, περιμένουν ο ένας πίσω απ' τον άλλο, χωμένοι ο ένας μέσα στην κενότητα του άλλου, με μια γκρί αλυσίδα να τους ενώνει και να τους ξεχωρίζει. Μια σειρά μεταλλικών σκελετών. 

Περιμένουν εκεί, και γω εκεί δίπλα τους περιμένω. 

Πολλές φορές κλείνω τα μάτια, δεν χρειάζεται να βλέπω. Καταλαβαίνω απ' τους ήχους τους. Κάποιος πλησιάζει, βάζει ένα κέρμα στη σχισμή, τραβάει με δύναμη, ο χαρακτηριστικός ήχος της αλυσίδας, τα ροδάκια, όλος ο μεταλλικός σκελετός που ηχεί καθώς τον σέρνουν, όλη η μεταλλική σειρά που κλυδωνίζεται. 

Ακούω τον ήχο της συρόμενης πόρτας που ανοίγει αυτόματα. Θα χαθεί μέσα απ΄το άνοιγμα στο μεγάλο κατάστημα με τα χιλιάδες πράγματα, θα τριγυρίσει στους διαδρόμους του, θα σταθεί, θα συρθεί, θα γεμίσει. Γειά σου καροτσάκι....

Απλώνω το χέρι μου σε ένδειξη χαιρετισμού .... κι αυτοί, οι αδιάφοροι άνθρωποι, το βλέπουν σα ζητιανιά. 

Περιμένω....

Μετά από ώρα βγαίνει γεμάτο σακούλες με λαχανικά, κρέατα, ποτά, κονσέρβες, υγρά καθαριστικά, χαρτιά τουαλέτας, κρεμάστρες, σκούπες, λεκάνες, ναφθαλίνες, ψωμιά, γάλατα, πάνες για τα μωρά, άπειρα πράγματα, άπειρες οι ανάγκες των ανθρώπων....
Το οδηγούν αδιάφορα σε μια γωνιά του πάρκινγκ. 

Περιμένει υπομονετικά πίσω απ' το αυτοκίνητο. 

Αδειάζει το περιεχόμενό του....

Το σέρνουν βιαστικά πίσω. Είναι σκυθρωποί.  Άργησαν. Πάντα έχουν αργήσει, πάντα βιάζονται να φύγουν με τα πράγματα που ψώνισαν. Πάντα χάνουν  περισσότερη ώρα στο σούπερ μάρκετ απ΄όση υπολόγιζαν, πάντα χάνουν πολλές ώρες στα ψώνια, ξοδεύουν πάντα περισσότερα χρήματα απ' όσα υπολόγιζαν, ίσως και περισσότερη ζωή απ' όση... διαθέτουν. 

Σπρώχνουν το καροτσάκι στο τέλος της σειράς, βάζουν την αλυσίδα και το δένουν με τα υπόλοιπα, παίρνουν πίσω το κέρμα τους. 

Σ' αυτό το κέρμα  υπολογίζω κι εγώ. Κάποιοι το πετάνε στο χέρι μου, οι περισσότεροι το χώνουν στην τσέπη τους και φεύγουν. 

Μένω με τα αλυσοδεμένα καροτσάκια  και κάνω παρέα με τους ακινητοποιημένους σκελετούς τους.

Αύριο Κυριακή. 

Τις Κυριακές είναι κλειστό  το σούπερ μάρκετ και τα καρότσια ησυχάζουν. 

Εγώ, τις Κυριακές, την  στήνω έξω από το νεκροταφείο του Αγίου Λουκά, για την λειτουργία και τα μνημόσυνα των πεθαμένων.
Έρχονται άνθρωποι πολλοί για τη μνήμη της ζωής που διαθέτουν ή για τη μνήμη που διαθέτουν από τη ζωή. Μαδημένα λουλούδια, λασπωμένα κόλυβα, λειωμένα κεράκια, ένα κέρμα στο παγκάρι. 

Άπειρες οι ανάγκες των ανθρώπων.