_ποιμαίνοντας στο χιόνι

Τι σου'χουν πει;

Τι σου'χουν πει πως είσαι;

Καμιά φορά στα όνειρά σου χιόνιζε...

Πραγματικό χιόνι. Χιόνι πάνω στη γη, πάνω στη στέγη, πάνω σου χιόνι...

Τι αλλόκοτο! Σκεφτόσουν πως δεν ήξερες τίποτα

για το χιόνι.

Κι ούτε μια ειδοποίηση 

Ούτ' ένα δελτίο θυέλλης

Να προμηνύει τετοιο χιονιά

Τέτοια ομίχλη

Και τι παράξενο

Δεν άκουγες κανένα θόρυβο της πόλης σου

Μηχανήματα, άνθρωποι, δρόμοι, πινακίδες σήμανσης, 

Γκρίζο των φυλακών, τοίχοι, κάμερες παρακολούθησης,

Πλατείες της απόγνωσης και πάρκα των εμπόρων

Κάποιος που μιλούσε φωναχτά, κάποιος που σώπαινε και περνούσε

Κάποιος ουρούσε διπλα σου, κάποιος ξερνούσε

Τι σου'χουν πει πως είσαι;

Καμία βοήθεια.

Δεν ξερω τίποτα γι'αυτό που με ρωτάς, φωναξες 

Το Χιόνι, είπες, είναι μόνο χιόνι....

Αποφάσισες τότε, μες το όνειρό σου να σαλέψεις

Να πας όπως πάει ο δρόμος, 

Να γέρνεις όπως σου δείχνανε τα δένδρα

Στο βάρος του  χιονιού  όλου του κόσμου

Έβλεπες τότε να έρχονται

Πολλά πρόβατα, 

Σε κύκλωναν και περνούσανε αμίλητες χρονιές, πρωτοχρονιές, αιώνες

Κι ήσουν εσύ ο έρημος ποιμήν

Παραμένοντας άγρυπνος μες το αλλόκοτο όνειρο

Μες την αλήθεια που αγνοείς

Ποιμαίνοντας στο χιόνι.

Φωτογραφίες από την ζωή Ιρανών ποιμένων στα όρη Talysh.

Πηγή φωτογραφιών και ιδέα τίτλου απο το μπλοκ : Το τραγούδι του γλάρου

(Ευχαριστώ π. Κώστα!)

Με το μικρό αυτό φωτογραφικό αφιέρωμα 

που αντανακλά αναγνωστικές μου διαδρομές του χρόνου που πέρασε,

Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους αναγνώστες/επισκέπτες του 

Μπλοκ και να ευχηθώ για το 2017

Μέρες έμπνευσης,  φρεσκάδα σκέψεων και δημιουργίας...

Ελένη Ραβάνη