Στα καφενεία των ορεινών χωριών
και στα σπίτια που δεν πέτυχαν το γύρισμα της προόδου,
κι είναι όλα θαρρείς σταματημένα, εκεί τέλη της δεκαετίας του 70
ή σε κάποιο χρόνο αόριστο
ή σε κάποιο χρόνο αόριστο
τότε που φύγανε τα παιδιά για την πρωτεύουσα
κι αδειάσανε οι τόποι,
κι αδειάσανε οι τόποι,
μέρες σαν τούτες του Γενάρη, παραπονιάρικες,
που φεύγει και έρχεται ο χρόνος
μαζί με το ψιλόβροχο επίμονο και γκρίζο
που φεύγει και έρχεται ο χρόνος
μαζί με το ψιλόβροχο επίμονο και γκρίζο
εκεί που όλα ακίνητα, θολά και παγωμένα,
κάποιοι άνθρωποι, λίγοι είναι μα υπάρχουν,
κάνουν παρέα με τη φωτιά...
Πώς να το καταλάβουμε αυτό;
Παρέα μας πια η τηλεόραση.
Τα κακαρίσματά της. Άγριοι, επιθετικοί,
ακόμα κι όταν λένε αστεία ή γελάνε, σου σπάνε τα μούτρα
με τον τρόπο της λαμπρότητας που δεν υπολογίζει
την σιωπή σου
τον Γενάρη σου,
τον χρόνο,
τον άδειο τόπο...
Λίγοι είναι μα υπάρχουν,
κάποιοι άνθρωποι που κάνουν παρέα με τη φωτιά
Τι μέγα μυστήριο και τούτο!
με τον τρόπο της λαμπρότητας που δεν υπολογίζει
την σιωπή σου
τον Γενάρη σου,
τον χρόνο,
τον άδειο τόπο...
Λίγοι είναι μα υπάρχουν,
κάποιοι άνθρωποι που κάνουν παρέα με τη φωτιά
Τι μέγα μυστήριο και τούτο!
Απλώνουν τα χέρια τους ακίνητα μπροστά της
κλείνουν τα μάτια
κανένας δεν μιλάει
στοχάζονται
κουνιούνται ζαλισμένοι
κουνιούνται ζαλισμένοι
ικέτες και προσευχητές.
Πώς να το καταλάβουμε ετούτο;
Στο άδειασμα
απ' την προσμονή,
απ' τον λόγο, απ' την αιτία
Πώς να το καταλάβουμε ετούτο;
Στο άδειασμα
απ' την προσμονή,
απ' τον λόγο, απ' την αιτία
εγκαθίσταται μια Αρμονία
που σφαδάζει
που σφαδάζει
ανάμεσα στην ψυχή και στη φωτιά,
τα δυό αερικά που έχουν δικές τους γλώσσες,
ίδια θαρρείς με τις σιωπές στις πρώτες σπηλιές,
απ' την αρχή του χρόνου
και κάνουνε παρέα
οι άνθρωποι με τη φωτιά.
Τα βήματά σου αν σε φέρουν προς τα εκεί
τίναξε τη βροχή απ' το πανωφόρι σου
αργά
μη ταραχτεί η αρμονία ετούτη.
μη ταραχτεί η αρμονία ετούτη.
Τέλειο!
ΑπάντησηΔιαγραφή