Άνοιξε τη ντουλάπα της.
Ήτανε όλα τακτοποιημένα.
-Κοίτα, ένα σωρό ρούχα.... τίποτα δε φοράω πια. Μήπως βγαίνω και καθόλου;
Να πάρε ότι θες...Δε μου χρειάζονται.
Δίστασα...
Τράβηξε από χαμηλά μια κούτα. Ένα ζευγάρι καφέ παπούτσια.
Πολύ απλά, χωρίς κανένα στολίδι, με φαρδιά μύτη μπροστά και χαμηλή φαρδιά σόλα. Άχαρα παπούτσια, σαν αντρικά...
- Είναι δερμάτινα, πολύ γερά και άνετα, είπε...
Τι νούμερο φοράς;
- 38...
- Δεν σου κάνουν, είναι ένα νούμερο μεγαλύτερα... τα φόραγα όλη μέρα και με είχανε βολέψει...
- Τα παπούτσια θέλω, της είπα...
Θέλω τα παπούτσια σου, τα καφέ, τα αστόλιστα, τα άχαρα παπούτσια σου....
-Αφού τα θέλεις, πάρτα....
Θυμήθηκα τον Καββαδία...
Τώρα τα φοράω όλη μέρα, το βράδυ μόνο, όταν πάω για ύπνο, τα βγάζω και τα αφήνω δίπλα στο κρεβάτι μου, μέχρι το άλλο πρωί...
Και ξέρε το, ότι δεν με πειράζει που είναι ένα νούμερο μεγαλύτερα, αρκεί που είναι από δέρμα κι είναι καφέ σαν τη γη...και άνετα.
Αν ήσουν εδώ θα γελούσαμε....
Ήτανε όλα τακτοποιημένα.
-Κοίτα, ένα σωρό ρούχα.... τίποτα δε φοράω πια. Μήπως βγαίνω και καθόλου;
Να πάρε ότι θες...Δε μου χρειάζονται.
Δίστασα...
Τράβηξε από χαμηλά μια κούτα. Ένα ζευγάρι καφέ παπούτσια.
Πολύ απλά, χωρίς κανένα στολίδι, με φαρδιά μύτη μπροστά και χαμηλή φαρδιά σόλα. Άχαρα παπούτσια, σαν αντρικά...
- Είναι δερμάτινα, πολύ γερά και άνετα, είπε...
Τι νούμερο φοράς;
- 38...
- Δεν σου κάνουν, είναι ένα νούμερο μεγαλύτερα... τα φόραγα όλη μέρα και με είχανε βολέψει...
- Τα παπούτσια θέλω, της είπα...
Θέλω τα παπούτσια σου, τα καφέ, τα αστόλιστα, τα άχαρα παπούτσια σου....
-Αφού τα θέλεις, πάρτα....
Θυμήθηκα τον Καββαδία...
Τώρα τα φοράω όλη μέρα, το βράδυ μόνο, όταν πάω για ύπνο, τα βγάζω και τα αφήνω δίπλα στο κρεβάτι μου, μέχρι το άλλο πρωί...
Και ξέρε το, ότι δεν με πειράζει που είναι ένα νούμερο μεγαλύτερα, αρκεί που είναι από δέρμα κι είναι καφέ σαν τη γη...και άνετα.
Αν ήσουν εδώ θα γελούσαμε....
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου