Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

_Στ. Ράμφος, ο φιλόσοφος του "Αδιανόητου Τίποτα": Ψηφίζω Ναι, για να εξακολουθήσουμε να υπάρχουμε






  ramfos-anisuxos-sto-thetoc-psifizw-nai-gia-na-eksakolouthisoume-na-uparxoume


 της Κατερίνας Λυμπεροπούλου 
  Με βαθιά ανησυχία που δεν μπορεί να κρυφτεί, ο 76χρονος ΄Ελληνας συγγραφέας και φιλόσοφος, Στέλιος Ράμφος, μιλά στο TheTOC για τις δραματικές εξελίξεις δηλώνοντας πως θα ψηφίσει ΝΑΙ στο επερχόμενο δημοσψήφισμα και εξηγώντας το σκεπτικό της απόφασής του αυτής.
- Κύριε Ράμφο είστε σύμφωνος με το δημοψήφισμα της Κυριακής; Τι έχετε αποφασίσει να ψηφίσετε;
 «Με το δημοψήφισμα δεν είμαι σύμφωνος. Θα ψηφίσω ΝΑΙ και ... ο Θεός να βάλει το χέρι του»
-Γιατί θα ψηφίσετε ΝΑΙ κύριε Ράμφο;
«Για να εξακολουθήσουμε να υπάρχουμε»
- Νομίζετε ότι το ΟΧΙ θα είναι καταστροφικό;
«Νομίζω ότι το ΟΧΙ θα είναι καταστροφικό. Και μάλιστα πολλαπλώς καταστροφικό. Θα χαλάσουμε τη σχέση μας με την Ευρωπαϊκή Ενωση και μέσα στο εσωτερικό θα υπάρξουν πολύ δύσκολες συνθήκες. Μια κοινωνική αναστάτωση η οποία θα είναι πάρα πολύ δυσάρεστη».
- Γιατί είστε αντίθετος με το δημοψήφισμα;
«Θα μπορούσε και να μην έχει γίνει. Δεν βοηθάει σε τίποτα».
- Σε τι ελπίζετε και τι σας ανησυχεί σε σχέση με τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών;
«Τι παραπάνω να πω; Σήμερα (σ.σ. η συνομιλία έγινε το βράδυ της Τρίτης) εκπνέει το πρόγραμμα και είμαστε μετέωροι. Δεν χρειάζονται περισσότερα. Η Ελλάδα είναι στον αέρα».
- Εχετε εμπιστοσύνη στο ένστικτο του ελληνικού λαού και στο αίσθημα επιβίωσης;
«Θα προτιμούσα να έχω εμπιστοσύνη στη λογική του...».

Πηγή : Τhe TOC

Σχόλιο: 
Α! ο γνωστός φιλόσοφος.... όπως και πολλοί άλλοι γνωστοί (βλ. πρωτοβουλία Αρβελέρ)...που έχουν δημόσιο λόγο.
Όμως ο κ. Ράμφος δεν είναι ο πας εις... είναι ο εθνικός φιλόσοφος, άνθρωπος της βαθιάς σκέψης... τόσο βαθιάς που κάθε που πάει να μιλήσει... θες για τη χούντα.... θες για το ελληνικό κράτος, θες για το δημοψήφισμα,  μπουρμπουλήθρες αναδύονται στην επιφάνεια.
Αυτή τη φορά όμως, ήταν λακωνικός... σχεδόν σα να μιλούσε στο τηλέφωνο και να βαριότανε....
Παρ όλα αυτά - καθότι είμαστε και φιλομαθείς- ... μάθαμε ενδιαφέροντα πράγματα 
Όπως για παράδειγμα ότι το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα  ισοδυναμεί με ακύρωση της ύπαρξης. Και γι' αυτό το λόγο για να μην ακυρωθεί η ύπαρξή μας, για να μην πέσουμε στο μη-ον, ο κ. Ράμφος θα ψηφίσει ΝΑΙ...
Μα, τι μας λέτε; Της ύπαρξης κ. φιλόσοφε; Ενυπάρχουν τέτοιες δυνάμεις σ' ένα δημοψήφισμα...σε μια διαδικασία απολύτως δημοκρατική και σύννομη με τις αρχές της λαϊκής κυριαρχίας, του κοινωνικού συμβολαίου, ντε! επί του οποίου θεμελιώνεται η ευρωπαϊκή πολιτική νεωτερικότητα, στην οποία ομνύετε;...
Παράξενο μου φαίνεται.... που δεν αναφέρεστε σε άλλες ακυρωτικές της ύπαρξης ενός λαού πράξεις, όπως για παράδειγμα : στην  ληστρική αφαίμαξή του από εγχώρια και ξένα συμφέροντα, στην στέρηση επί δεκαετίες παραγωγικού προσανατολισμού, στην κλοπή των αρχαιολογικών θησαυρών του, στην συνεχή απειλή για την ανεξαρτησία του, στον ηθικό εκμαυλισμό του, στην ταπείνωση και στον  ευτελισμό του, και τόσα άλλα.... γιατί δεν κατονομάζετε τους υπευθύνους.. εάν τους ξέρετε βεβαίως, εάν τους γνωρίζετε... εάν υπάρχουν...

Πάντως έχετε δίκιο να ανησυχείτε.... για πιθανές αναστατώσεις...
Την ανησυχία σας συμμερίζεται και η κ. Αντ. Λυμπεράκη, η βουλευτής του Ποταμιού, καθόσον, όπως μας πληροφόρησε :  "οι φτωχοί κάνουν λάθος επιλογές τις κρίσιμες στιγμές"....
Δεν ξέρω εάν εννοεί και εννοείτε κι εμένα... γιατί λάθος επιλογές σε κρίσιμες στιγμές δεν έκανα... αλλά την αναστάτωση δεν την γλίτωσα και μάλιστα τρεις (3) φορές, όταν η ΔΕΗ ήρθε για να μου κόψει το ρεύμα....
Δεν βγάζω άκρη... φιλόσοφε... και δεν μπορώ, κωλύομαι  να σου εκθέσω κι άλλες παρόμοιες αναστατώσεις της ζωής μου, όπως π.χ. όταν δεν είχα χρήματα ούτε για το λεωφορείο, διότι φοβούμαι ότι στο βάθος της σκέψης που βρίσκεσαι, δεν θα τις καταλάβεις....

Θα συμφωνήσω όμως μαζί σου σε τούτο :
 Όχι δεν μπορείς να στηρίζεσαι στην  λογική ενός λαού όταν κάποιοι λένε και πιστεύουν ακόμη εκείνο το παλαιομοδίτικο: "την Ελλάδα θέλομεν κι ας τρώγωμεν και πέτρες"...
Έχει λογική μια τέτοια δήλωση;
Όχι βέβαια...
Είναι εντελώς παράλογη, καταστροφική, αντιευρωπαϊκή, αποσταθεροποιητική....
Oh mon Dieu!
Δηλαδή τι θέλει να μας πει;  Τέλος ο σολωμός Ninoise?....

Σχόλια

  1. Ο Ράμφος έγινε "εθνικός φιλόσοφος" απ'όταν άλλαξε τις απόψεις του.
    Όπως και να 'χει το σημαντικότερο για εμένα είναι τι θα γίνει από Δευτέρα.Είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε;Να μοιραστούμε;Να ανοίξουμε τα σπίτια μας ο ένας για τον άλλον;Αλλιώς είτε ΟΧΙ είτε ΝΑΙ στα ίδια λασπόνερα θα κολυμπάμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. H απάντηση σε κάθε περίπτωση ... είναι ΟΧΙ....
    Γειά σου παπα Κώστα... από την Κρήτη η οποία βρίσκεται ακόμα στις ίδιες παραλλήλους, στα ίδια μήκη, οι δρόμοι της είναι διαβατοί, βρέχεται από τα ίδια πελάγη και αντέχει τους ξέφρενους τουρίστες του Ιουλίου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μπα;Δεν καταστραφήκατε εσείς;Το φοβάμαι αυτό το δημοψήφισμα.Θα δείξει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

_Mπέρτολτ. Μπρεχτ: η Εβραία

Η "Εβραία" είναι ο τελευταίος μονόλογος από το σπονδυλωτό έργο του Bertolt Brecht "τρόμος και αθλιότητα του Τρίτου Ράιχ. Το έργο αυτό του Μπρεχτ αποτελείται απο 24 σκηνές-μονόπρακτα, που έγραψε ο Μπρεχτ εξόριστος μεταξύ 1935 και 1939 και περιγράφουν την τρομοκρατία και την άγρια φύση του ναζιστικού καθεστώτος. Η ελληνική μετάφραση αυτού του έργου του Brecht είναι του Μάριου Πλωρίτη και κυκλοφορεί σε βιβλίο από τις εκδόσεις Μωραίτης. Στο κείμενο αποτυπώνεται η εσωτερική ένταση του ατόμου που παίρνει μια απόφαση ενώ βρίσκεται στο χείλος της απελπισίας. Μέσα από την ανάγνωση του έργου στρέφουμε την προσοχή στα εκατοντάδες πρόσωπα της καθημερινότητας, τα οποία, δίνοντας έναν οριακό αγώνα επιβίωσης, αναδύονται ως σύγχρονοι/ες ήρωες και ηρωίδες του Brecht . Το ηχητικό ντοκουμέντο που δημοσιεύουμε παρακάτω είναι από την παράσταση που ανέβηκε το 1978 μαζί με άλλα πέντε μονόπρακτα διαφόρων άλλων συγγραφέων, από το Θίασο Λαμπέτη. Αν και το συγκεκριμένο ντοκουμέντο έχει ανέβ

_Κ.Π. Καβάφης : πρόσθεσις

Aν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω. Πλην ένα πράγμα με χαράν στον νου μου πάντα βάζω — που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσί των που μισώ) που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμ’ εγώ εκεί απ’ τες πολλές μονάδες μια. Μες στ’ ολικό ποσό δεν αριθμήθηκα. Κι αυτή η χαρά μ’ αρκεί. (Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993) Σχόλιο :  Δεν θέλω να κάνω ανάλυση... ένα σχόλιο μόνο.. Υπήρξαν και υπάρχουν -ευτυχώς- πολύ αξιότεροι εμού αναλυτές, που έσκυψαν με γνώση και συγκίνηση πάνω στο έργο που μας άφησε ο μεγάλος Αλεξανδρινός. Πριν, όμως, μπω στα ενδότερα, λέω να κάτσω λίγο απ' έξω, να θαυμάσω το οικοδόμημα. Γενικά, καλό είναι να το κάνουμε αυτό. Μια πρώτη καταγραφή, μια εξωτερική εποπτεία, καθώς η μορφή περι-γράφει το περιεχόμενο και το περιεχόμενο χύνεται μέσα στη μορφή του, μας είναι πάντα χρήσιμη για να συνδεθούμε και να μείνουμε εντός του ποιήματος. Ας είναι... διάφορες σκέψεις...ή οδοί για την σκέψη, γενικώς... Αυτό λοιπόν το ποίημα του Κ.Π.Καβά

_αν αυτή είναι η πολιτική

 Δεν θα το επιδιώξω, αλλά θα εκμεταλλευτώ αυτή τη καταπληκτική συγκυρία : ώρα απογευματινή, μάθημα σε σπίτι, σε κεντρική πλατεία, σε κεντρικό χωριό, από κάτω τα καφενεία και είχα εντοπίσει καθώς πήγαινα ασυνήθιστες κινήσεις, μια αναταραχή και μια κυρία, άγνωστη σε μένα,  με χρώμα μαλλιών σε ώριμη μελιτζάνα να περιφέρεται μαζί με μια φίλη της που δεν είχε τίποτε το αξιοσημείωτο. Εγώ πρόσεξα την μελιτζανί.  Το μάθημα κυλούσε ανάμεσα σε απογοητεύσεις και προσπάθειες, οι ήχοι  της πλατείας γνωστοί και γι αυτό ανήκουστοι  έφταναν αλλά και δεν έφταναν σ'αυτιά μου, ίσως αν πρόσεχα έξω να έφταναν, αλλά εγώ πρόσεχα μέσα.  Οι ήχοι αλλάζουν. Ξέρω την αλλαγή των μικροφωνικών στις μικρές πλατείες των χωριών.  Τέλος μαθήματος. Η προεκλογική συγκέντρωση στα μισά. Έμεινα να ακούσω κι εγώ. Παράγγειλα όπως κάνω πάντα μια τσικουδιά και τι ανανέωση προσώπων, κινήσεων, χρωμάτων. Ίδιες ιδέες ή καλύτερα καμία ιδέα... χωρίς ιδέες. Το απόγευμα όμως δεν έχασε σε τίποτα την ομορφιά του Απρίλη του.  Το κόμμα,