.... Ναι αρχίζεις να μου ξαναρέσεις ....
Ξέρεις γιατί;
Γιατί σάρωσες όλες εκείνες τις αναιμικές, γραφικές συγκεντρώσεις των μεσήλικων αριστερών που χρόνια τώρα, παλιμπαίδιζαν συνθήματα της μεταπολίτευσης κάτω από τα ξεφτισμένα πανώ τους....
καιρό είχα να δω στους δρόμους σου τέτοιο ανθρώπινο ποτάμι....
καιρό είχα να ακούσω ανθρώπους να τραγουδούν με πάθος Θεοδωράκη και Μικρούτσικο...
καιρό είχα να δω τους νέους, των δεκαοκτώ, είκοσι χρόνων, να ανακαλύπτουν την αέναη νεότητα....
Γιατί εκφράστηκες τόσο ξεκάθαρα, σταράτα και μαζικά, έστω για μια φορά, έστω κι έτσι (στην κάλπη) κι ελπίζω να κατάλαβες ότι άλλο είναι η συλλογικότητα και άλλο η αγέλη..... στο πρώτο είσαι μαζί με τους άλλους γιατί δεν φοβάσαι .... στο δεύτερο είσαι μαζί με τους άλλους γιατί τρέμεις από τον φόβο σου.
Γιατί μουτζούρωσες τα γκλαμουράτα σοβαροφανή και βαθιά προβληματισμένα πρόσωπα όλων αυτών που έχουν δημόσιο λόγο, χρόνια τώρα, και σου κουνάνε το δάκτυλο και σου λένε πώς πρέπει να ζήσεις, τι αξίζει και τι όχι, τι πρέπει να πιστεύεις, πώς είναι ο κόσμος... που είναι τόσο σίγουροι... και τόσο αδίστακτοι μέσα στην σιγουριά τους, ... ελπίζω να κατάλαβες, ότι δεν έχουν τίποτα άλλο.... ότι αυτό πουλάνε και ζούνε...
Γιατί ένιωσα να γυρνάς την πλάτη στους πολιτικούς του μπαλκονιού, της περιοδείας, του πλαστικού χαμόγελου... να αρνείσαι να τους δώσει το χέρι σου, σε εκείνη την γλοιώδικη χειρονομία της χαιρετούρας.... ελπίζω να κατάλαβες ότι για πολλές δεκαετίες για όλους αυτούς ήσουν αόρατος.....
Γιατί έτριψες στα μούτρα των σταρς της δημοσιογραφίας τα ψέματα που σου σέρβιραν με τις ακατάσχετες φλυαρίες τους, τις παπαρολογίες τους, τις κοκορομαχίες τους και άλλες ... "αντικειμενικές" ειδήσεις και ενημερώσεις.... ελπίζω να κατάλαβες ότι δεν είναι τίποτ'άλλο παρά αχυράνθρωποι που τους έχουν κάνει μακιγιάζ...
Γιατί χάρηκα τον ανθρώπινο λόγο του Ευκλείδη....έρχεται από έναν κόσμο της σκληρής μελέτης, της σκληρής μνήμης..... και του σκληρού μέλλοντος, έναν κόσμο της ουσιαστικής αναμέτρησης και της γόνιμης αφάνειας.... μου αρέσει το πρόσωπό του....μου φαίνεται παιδικό και τίμιο.
Γιατί αποδεικνύεις ότι ο Ρουβάς δεν μπορεί... ΟΧΙ (γαμώτο)... όχι δεν μπορεί να τραγουδάει το ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ.
Γιατί είσαι τόσο μικρή κι απρόβλεπτη... τόσο όμορφη και παράξενη πατρίδα.
Ναι, πάντα μου άρεσες... ψηλαφώ το φθαρμένο σου πρόσωπο κι ελπίζω, γιατί μόνο εσένα τραγούδησαν τόσο πολύ και τόσο ερωτικά, οι ποιητές σου.
Ομορφη και παράξενη πατρίδα
Στίχοι : Οδυσσέας Ελύτης
Μουσική : Δημήτρης Λάγιος
Ερμηνεία: Ελένη Βουδουράκη και Χορωδία
Γεγονός είναι ότι με εξέπληξε ο ελληνικός λαός!Δεν περίμενα τέτοιο αποτέλεσμα με τέτοια διαφορά.Τώρα ας ετοιμαστούμε για τα πολύ δυσκολότερα που έρχονται!
ΑπάντησηΔιαγραφήπαπα-Κώστα, δεν έχω αυταπάτες....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το 61,3 μπορεί να χαθεί αύριο ... μπορεί κάτι να γίνει και ο κόσμος να γυρίσει πίσω...
το γεγονός όμως εκφράστηκε.. ότι υπήρξε σαν ιστορική καταγραφή, δείχνει - νομίζω- την ύπαρξη ενός κοιτάσματος, ενός στρώματος ασυνείδητου και απρόσιτου στις περιγραφές και στις αναλύσεις μας...
Από αυτό το κοίτασμα αντλεί ο τόπος αυτός την γοητεία του και την δύναμη για να ζει...
Στην δημιουργία του κοιτάσματος αυτού έχουν συντελέσει οι αιώνες και οι ποιητές....
Αυτό το μυστικό που διαφεύγει, αυτές τις μέρες ήταν παρόν...
ή αλλιώς
Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα
κακιά σκουριά δεν πιάνει....