Σε είδα πάλι σήμερα το πρωί, Δευτέρα, μία του μήνα Δεκεμβρίου, στα κανάλια.
Άδωνι της αηδίας.
Εντυπωσιάστηκα για άλλη μια φορά από την φρεσκάδα σου, το πρόσωπό σου έμοιαζε σα σιδερωμένο άσπρο νεανικό κάτι. Ο λόγος σου ήταν, για άλλη μια φορά, απολύτως βεβαιωτικός, ρεαλιστικός.
Εσύ, Άδωνι της αηδίας δεν μπορεί να σφάλεις. Ο κόσμος σου, όπως και το πρόσωπό σου είναι συμπαγής, δίχως ρωγμές.
Εγώ, να ξέρεις, κάθε μέρα γερνάω. Ρυτίδες εμφανίζονται ολοένα και περισσότερες γύρω από τα μάτια μου και γύρω από το στόμα μου, κι όλα μου λένε πως κάτι μου διαφεύγει.
Εσύ, όμως παραμένεις παγερά αγέραστος και σαν ένα αδιάφορο παιδί, που πρωί πρωί ρούφηξε το νερουλό αυγό του, μιλάς κρώζοντας εξ ονόματος όλων των νομοταγών, φιλήσυχων, μετρίως μέτριων πολιτών, που η ευφυία τους φτάνει έως εκεί που απαιτείται για να διατηρείται η καρδιά τους παγωμένη, ο κόσμος τους συμπαγής και οι βεβαιότητες στην θέση τους.
Εγώ σήμερα έβαλα φασόλια να βράσουν.
Σε άκουσα σήμερα να μιλάς εξ ονόματος των μαγαζατόρων και των καταστηματαρχών του κέντρου της Αθήνας, όπου και εσύ συχνάζεις και διατριβείς με το κατάστημά σου.
Δικαίως, ανέκραξες, ανησυχούν οι φιλήσυχοι επιτηδευματίες που πληρώνουν τους φόρους τους με την κατάσταση που επικρατεί παραμονές της χριστουγεννιάτικης αγοράς στο Σύνταγμα, εξαιτίας όλων αυτών που βρίσκονται εκεί ξαπλωμένοι, κάτι άθλιοι με τις κούτες τους, με τις κουβέρτες τους, με τα παιδιά, με τις ανάγκες τους και τα αιτήματά τους.
Να βρεθεί μια "λύσις ανθρωπιστική", βεβαίως, ζήτησες. Κάπου να τους πάνε... Να αδειάσει το κέντρο, όπου κτυπά η καρδιά της αγοράς.
Τα φασόλια μου δεν λένε να μαλακώσουν.
Διότι πρέπει να στηθεί το χριστουγεννιάτικο ντεκόρ, να φωταγωγηθεί το κέντρο, να στολιστούν οι βιτρίνες των καταστημάτων, να πουληθούν οι άι - βασίληδες, οι καστόρινες τσάντες, τα παπούτσια από δέρμα κροκόδειλου, τα άι φον, τα τάμπλετς, οι χρωματιστές μπαλίτσες, τα μπιζού και τα αρώματα, τα πλαστικά έλατα, το ψεύτικο χιόνι, οι κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα, να μπουν στη πρίζα ροδομάγουλα αγγελούδια για να ψάλλουν το "Άγια Νύχτα", να κινηθεί η αγορά.... να γίνει κάτι για να κτυπήσει η παγωμένη καρδιά της.
Άδωνι της αηδίας της αγοράς, που εκφέρεις τον ρεαλιστικό λόγο της εποχής μας, ο ρεαλισμός σου φτάνει έως εκεί που χρειάζεται ο κόσμος σου για να ζήσει μέσα στο παραμύθι της ευζωίας του.
Η κατασκευασμένη ευτυχία του δυτικού ανθρώπου δεν αντέχει τον τόσο ρεαλισμό του πλανήτη, όταν αυτός ο ρεαλισμός παύει να είναι τηλεοπτικό πλάνο και γίνεται αυτό που βλέπεις στη πόρτα του μαγαζιού ή του σπιτιού σου.
Η ευτυχία του δυτικού ανθρώπου, αυτό το αποτρόπαιο τρόπαιο, για το οποίο τόσα εγκλήματα έχουν γίνει, δεν αντέχει να περπατήσει δίπλα στις κούτες, δεν αντέχει να γεμίσει τσάντες με ψώνια περνώντας δίπλα από ανθρώπους που δεν έχουν τίποτα, δεν αντέχει τα τρύπια παπούτσια, δεν αντέχει τόσο κρύο... και γι' αυτό χρειάζεται κάτι τύπους σαν κι εσένα, τόσο παιδαριωδώς ευφυείς που να τσιρίζουν πουλώντας το παραμύθι για αλήθεια, μέχρι ν' ανάψουν τα λαμπιόνια....
Άδωνι της αηδίας και της ψευτιάς, ο κόσμος σου θα κυλιέται συνεχώς μέσα στις κρίσεις που ο ίδιος παράγει : οικονομικές, ανθρωπιστικές, οικολογικές, διατροφικές, υγειονομικές, επιστημονικές, συνειδησιακές... και θ' αυτοκτονεί κάθε φορά τα Χριστούγεννα πνιγμένος στα ψέματά σας, παραβλέποντας την αρχή της απρόβλεπτης πραγματικότητας από την οποία θα θέλει μανιωδώς να ξεφύγει και την οποία οι μηχανισμοί της Αγοράς δεν μπορούν με τίποτα να ενσωματώσουν στον παγερό και συμπαγή κόσμο τους.
Τα φασόλια μου δεν ήταν βραστερά.... βαρέθηκα κι εγώ να τα περιμένω να βράσουν.
Πολύ θα ήθελα να απευθύνω κάποιο "βαρύ" επίθετο -ρητορικού σχήματος πάντα- στον αιμομικτικό καρπό του Κινύρα αλλά σέβομαι το φιλόξενο τούτο χώρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήSo pathetic! (βαρβαριστί για την εμπέδωση)
Κρίμα για τα φασόλια... αν και στην παρούσα φάση μάλλον ζητούμενο είναι τα κουκιά. :)
προσυπογράφουμε τα σχετικά με τον Άδωνι της αηδίας (χαράμισε και το όνομα, που να πάρει!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν συναντιούνται τα συμφέροντα, τα μμε, οι image makers, οι λίγδες και ο αριβισμός παράγονται τύποι σαν τον Άδωνι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά δεν μ' αρέσουν τα κραυγαλέα αρχαιοπρεπή ονόματα, εντάξει να σε λένε Περικλή ή Περσεφόνη αλλά το Άδωνις μου κάνει κατάλληλο για γραφείο γνωριμιών ή μοντέλων...
εντάξει και για υπουργούς καλό είναι...
Κόλπο για κακόβραστα φασόλια: ένα κουταλάκι μαγειρική σόδα και το πιο σκληρό καρύδι...χμ φασόλι ήθελα να πω γίνεται λιώμα.
Επειδή η κατάκριση και η καταλαλιά βλάπτουν σοβαρότατα την υγεία της ψυχής, του νου και του σώματός μας, προτίμησα να σχολιάσω σε αυτή την ανάρτηση με κάτι επίκαιρο της σημερινής κρίσεως, που είπε ο σύγχρονός μας Άγιος Πορφύριος, την μνήμη του οποίου σήμερα εορτάζουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφή(ΟΛΟΙ ΠΙΣΩ-ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ)
Ηχητικό απόσπασμα στο οποίο ο Άγιος Γέρων Πορφύριος περιγράφει με λίγες λέξεις και παραστατικά το σήμερα.
«Μπορεί όμως, με το σχέδιο του Θεού, να έρθει, να έρθει ώστε οι άνθρωποι να αποκτήσουν μία επίγνωση, να ιδούνε το χάος ολόφωτο, ολοζώντανο μπροστά τους, να πούνε: Έεε! Πέφτουμε στο χάος, χανόμαστε. Όλοι πίσω, όλοι πίσω, γυρίστε πίσω, πλανηθήκαμε. Και να έρθουνε πάλι στο δρόμο του Θεού και να λάμψει η Ορθόδοξος πίστις. Αυτό εμείς επιδιώκομε και έτσι θέλομε τα πράγματα σιγά σιγά να γίνουνε με τη Χάρη του Θεού. Ο Θεός εργάζεται μυστικά. Δεν θέλει να επηρεάσει του ανθρώπου την ελευθερία. Τα φέρνει έτσι και σιγά-σιγά, σιγά σιγά πάει ο άνθρωπος εκεί που πρέπει»
Στό λίνκ που παραθέτω παρακάτω θα βρείτε την πηγή και το αυθεντικό ηχητικό ντουκουμέντο σε βίντεο...
http://agiosgerontasporfyrios.blogspot.de/2014/01/blog-post_6686.html
Όπως νομίζεις, τελευταίε ανώνυμε σχολιαστή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερί της ελευθερίας του να αρπάζει ο καθένας (ακόμη κι αν αυτός λέγεται και είναι ο κομψευόμενος Άδωνις της τσιρίδας και της αηδίας) ένα μικρόφωνο και να λέει ότι θέλει και ότι συμφέρει τον ίδιο και τους ισχυρούς προστάτες του, όπως και περί της κολοκυθόπιτας που έφτιαξα σήμερα με κίτρινη κολοκύθα, ουδείς λόγος.
Έχει ο Θεός σχέδιο... Αμήν.
Συνταγή :
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύκολη κολοκυθόπιτα χωρίς φύλλο.
Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κίτρινη (γλυκιά) ή πράσινα κολοκύθια.
Τρίβουμε στον τρίφτη μας την κολοκύθα και την σφίγγουμε γερά σ' ένα τουλουπάνι να στραγγίσει το νερό της. Βάλτε κάποιον άντρα του σπιτιού να το κάνει, θα χαρεί πολύ.
Βάζουμε την τριμμένη και σφιγμένη κολοκύθα σε ένα βαθύ λεκανάκι και ρίχνουμε φίρδην μίγδην 2 ή 3 αυγά, 1 κρεμμύδι μεγάλο που έχουμε κι αυτό τρίψει, 3 κουταλιές άνιθο ψιλοκομμένο, και εγώ βάζω 1 κούπα χόντρο, που πάει να πει κάτι σαν τραχανάς που έχουμε εδώ στην Κρήτη και είναι σπασμένο στάρι, μπορείτε όμως να βάλετε και σιμιγδάλι. Αλάτι, πιπέρι, όπως αρέσει στον καθένα.
Ανακατεύουμε καλά. Αυτό το κάνετε μόνη σας, όποτε έβαλα κάποιον άντρα του σπιτιού να το κάνει, τα μισά υλικά βρέθηκαν στον πάγκο της κουζίνας και στο πάτωμα.
Αλείφουμε ένα ταψάκι με λάδι και αδειάζουμε το μείγμα. Στρώνουμε ωραία ωραία και από πάνω ρίχνουμε λάδι.
Ψήνουμε στο πάτωμα του φούρνου για 20 λεπτά στους 200' βαθμούς και άλλα 20 στη σχάρα.
Όταν από πάνω πάρει ένα ωραίο χρώμα ροδοκόκκινο, το βγάζουμε.
Μη την κόψετε αμέσως, αφήστε να κρυώσει να γίνει κάπως σταθερή.
Άντε καλή όρεξη και ο θεός βοηθός.
Σημαντικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα υλικά του μείγματος προσθέστε και ένα κεσεδάκι γιαούρτι ή -εάν έχετε την δυνατότητα- ένα κεσεδάκι τρίμματα τυριού ελληνικής φέτας.
Ελενάκι μου
ΑπάντησηΔιαγραφήφαίνεται θεϊκιά η συνταγή σου!
;-)
Θα την ακολουθήσω σε πρώτη ευκαιρία!
Κάποτε, έσπασε η αναδουλειά μου το πόδι της και έφτιαξα και γω κολοκύθια με τη ρίγανη στο φούρνο.
Επάνω σε κάθε πράσινο κολοκύθι κομμένο κατά μήκος της σπονδυλικής του στήλης (!), ακούμπησα ενα μικρότερο κομμάτι τυρί φέτα και λίγη σκελίδα σκόρδο, αλάτι, πιπέρι καγιέν, λεμονόλαδο και ψήσιμο μέχρι να μαλακώσει το κολοκύθι.
Πολύ νόστιμο και ελαφρύ φαγάκι.
¨Οσπρια με γιαούρτι δεν είχα δοκιμάσει. Είχα δοκιμάσει μαύρο ρύζι με γιαούρτι ή μαύρο ρύζι με σάλτσα σαφράν που είχα διαλύσει μέσα και γιαουρτάκι. Πολύ καλό.
Περιμένω ακόμη εκείνη την...προσφορά που λέγαμε τις προάλλες...
φιλιάαα!
Έτσι μπράβο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα γράφεται πράγματα (περί μαγειρικής κι όχι μόνο) που δεν ανοίγουν την όρεξη και δεν βλάπτουν το κοινό.
Νοστιμότατη, με γαρνίρισμα μεράκι κι αγάπη η περιγραφή της συνταγής σας ;)
@Συνταγές μαγειρικής που..δεν ανοίγουν την όρεξη και δεν βλάπτουν το κοινό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι είδους μαγειρική είναι αυτή που δεν ανοίγει την όρεξη;
Τέλος πάντων, ίσως οι συνταγές μαγειρικής να είναι το μόνο πλέον επίπεδο επικοινωνίας που γίνεται κατανοητό από όλους.
μην απελπιζόμαστε! το φαγητό και ο έρωτας ενώνουν τους ανθρώπους σήμερα. από κάπου πρέπει να αρχίσουν οι άνθρωποι την επικοινωνία και το σπάσιμο της απομόνωσης. Μετά...ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
Όχι μόνο σήμερα από την την εποχή των ανθρωπίδων, και όχι μόνο, συμβαίνει αυτά τα δύο (φαγητό και σεξ) να φέρνουν σε επικοινωνία τα είδη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά πάμε στους γορίλες, στις άναρθρες κραυγές... μετά ήρθε και ο Δαρβίνος... μετά ο 21ος αιώνας.
paracosmos έγραψε :
ΑπάντησηΔιαγραφή"Μετά πάμε στους γορίλες, στις άναρθρες κραυγές... μετά ήρθε και ο Δαρβίνος... μετά ο 21ος αιώνας"...
και ωωω! της εξέλιξης... θα γυρίσουμε πάλι στις σπηλιές.
Cinema gugu "Nagaga".Ole gula -ole ola... ώσπου να το εμπεδώσουμε.
Δυστυχώς αδυνατώ να κατανοήσω το μήνυμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ καθείς και το σημασιολογικό του συστήμα.
Εν τέλει η διαδικτυακή κοινωνία της πληροφόρησης και της διασύνδεσης δεν καταρθώνει να γεφυρώσει ούτε ένα εκατοστό από το μεταξύ μας χάος. Θα έλεγα μάλιστα ότι το κατοχυρώνει, το καταγράφει και το ρίχνει στην θάλασσα του διαδικτύου να επιπλέει εις τον αιώνα.
Μια τραγική απόδειξη της αποτυχίας του πολιτισμού μας να πραγματοποιεί αυτά που στα λόγια φαντασιώνεται ότι πετυχαίνει.
Δεν υπήρχε περίπτωση να το κατανοήσεις, μιας και ο δαίμων του διαδικτύου δεν ανέβασε τον σύνδεσμο που κάνει ξεκάθαρη την διάθεσή μου να προκαλέσω ένα μικρό χαμόγελο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον στέλνω πάλι.
https://www.youtube.com/watch?v=wW_w93qsYyA
Πάντως δεν έχεις άδικο. Όντως έχουμε φτάσει στο σημείο που περιγράφει η λαϊκή ρύση "Άλλα λέει η θειά μου κι άλλα ακούν τα αυτιά μου".
Επειδή το σχόλιο γράφτηκε από κινητό με σύστημα γραφής Τ9 (γρήγορη γραφή), η λέξη "δεν" στη φράση "που δεν ανοίγουν την όρεξη" μπήκε κατά λάθος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΖητώ συγνώμη για το μπέρδεμα :)
Ένα πνευματικό κέρασμα...
Κάποιος στην πρωινή προσευχή του, μεταξύ άλλων ζητάει και τούτο: "Θεέ μου βοήθησέ με και σήμερα να μην βλάψω ούτε να βλαπτώ από κανέναν, παρά μόνο να ωφελήσω και να ωφεληθώ".
Τελικά φασόλια ή κολοκυθόπιτα έφτιαξες;Μα δεν συμπαθείς τον Άδωνιςςς;Πώς γίνεται αυτό;
ΑπάντησηΔιαγραφήπαπα-Κώστας