Νυχτερινή
βαθιά και μυστική χαράδρα,
και πάνω της πυκνή
απόκοσμη υγρασία απλωμένη,
και πάνω της πυκνή
απόκοσμη υγρασία απλωμένη,
-μπροστά
σε τέτοια θαύματα
είναι ελάχιστες φορές που στέκεις
και κοιτάζεις, δεν βοηθάει το μυαλό,
είναι ελάχιστες φορές που στέκεις
και κοιτάζεις, δεν βοηθάει το μυαλό,
δεν ξέρεις αν είναι η γη λιπόθυμη
και χάνεται στο σκοτάδι,
και χάνεται στο σκοτάδι,
αν οι
ανάσες των νερών
ζωντάνεψαν και σκύβουν στο κορμί της,
ζωντάνεψαν και σκύβουν στο κορμί της,
ανέτοιμη, δειλή εγώ, δεν τόλμησα
να μπω σ’ αυτό το δάσος
να μπω σ’ αυτό το δάσος
να σκύψω για να πιώ μια σταγόνα.
Φύσηξε αέρας σιγαλός,
γύρισε η γη κι εσύ
αλλού τα μάτια σου
έστρεψες
δακρυσμένα
και χάθηκε, σκορπίστηκε το θαύμα.
και χάθηκε, σκορπίστηκε το θαύμα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου