Η διαφήμιση παίζει σε όλες τις τηλεοπτικές ζώνες, σε όλα τα κανάλια, όλες τις ώρες.
Τουτέστιν απευθύνεται σε όλους. Νέους και γέρους, εργαζόμενους και συνταξιούχους, γυναίκες και άνδρες....
Ο λόγος συνθηματικός, δίχως αρχή, μέση, τέλος.
Ένας λόγος ά-λογος. Μια α-νοησία.
Το μήνυμα όμως είναι υπαρκτό.
"11-8-80 ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΥΜΑΜΑΙ"
Λέει κάποιος άνεργος ηθοποιός, που κάπως πρέπει κι αυτός να ζήσει, κάποιον να εξαπατήσει, κάποιο ψεύδος να πουλήσει....Μια κοινωνία σε βαριά λήθη.
ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΥΜΑΜΑΙ ένας αριθμός τηλεφώνου.
Ποιός μπορεί να λέει με υπερηφάνεια, και εντελώς χαρούμενος που το κατάφερε, να το διαφημίζει κι από πάνω, ότι το μόνο που θυμάται είναι ένας αριθμός;
Πού πήγαν όλα τ' άλλα;
Μια κοινωνία που δεν θέλει να θυμάται τίποτα. Όλα περνάνε και φεύγουν δίχως ν' αφήνουν αποτυπώματα στη μνήμη, δίχως να δημιουργούν ένα παρελθόν, μια ζωή που έζησες, ένα σώμα.
Τίποτα δεν έχει σώμα. Ούτε ο άνθρωπος ούτε η κοινωνία.
Όλα περνάνε σαν σλάϊτς. Ασύνδετα, ρηχά και τυχαία. Άνθρωποι, εικόνες, γεγονότα θρύμματα της παγκοσμιοποίησης. Κανείς δεν είναι τίποτα.
Μια κοινωνία σε γενικευμένο αλτσάχαϊμερ.
Η λήθη είναι μια μορφή θανάτου.
Τι ειρωνεία : Ο θάνατος πουλιέται καθημερινά σε δόσεις από χαρωπά πρόσωπα που κάπως πρέπει να ζήσουν....
Άριστη επισήμανση,άψογα εκπεφρασμένη, αγαπητή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ λήθη κατά τον Άγιο Ιωάννη της Κλίμακας συνιστά πάθος δαιμονικό που οφείλει ο πνευματικός αγωνιστής συνεχώς να καταπολεμεί, με προσευχή, μελέτη, σιωπή, περισυλλογή. Ποιος εφαρμόζει αυτά σήμερα; δεν γνωρίζω.
"Μείνετε απαθείς, συνεχίστε να καταναλώνετε και να πληρώνετε τους φόρους!" Το μόνο που τους ενδιαφέρει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆριστη; Δεν νομίζω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΛήθη είναι, να μη γνωρίζει κάποιος τον εαυτό του.
Όποιος αναζητά την υγεία της ψυχής του, την Αλήθεια, θα κατανοήσει βαθιά ότι η θανατηφόρα λήθη είναι αποτέλεσμα της υπερηφάνειας, η οποία κατά τον Άγιο Ιωάννη της Κλίμακας, "σημαίνει έσχατη πτωχεία μιας ψυχής που παρουσιάζεται κατά φαντασία ως πλούσια, και που νομίζει ότι ζη στο φώς, ενώ ευρίσκεται μέσα στο σκοτάδι."
Να μία όντως άριστη επισήμανση:
(Συνομιλία Αγίου Νεκταρίου)
[...] Βγαίνω στην αυλή. Πολύς ο θόρυβος, οι συνομιλίες, οι φωνές. Νιώθω τον πόνο μιας πληγωμένης σιωπής. Προσπαθώ ν'αφήσω τους ήχους να περνούν από τ' αυτιά μου, χωρίς να δίνω σημασία. Πόσο θα ήθελα να ήμουν μόνος σ'αυτόν τον χώρο!
Έχω την βεβαιότητα, πως ο αέρας είναι γεμάτος μυστικές φωνές, που δεν μπορώ ν' αφουγκραστώ.
Κάθε μου βήμα μεγαλώνει τη δίψα μου για λίγη ησυχία.
[...] Εύκολα γίνεται πικρή η ματιά σου μπροστά στην αδυναμία των ανθρώπων. Το μυαλό σου σκορπίζεται εύκολα στην παρατήρηση των άλλων. Συμμάζεψε όσο μπορείς το βλέμμα σου, περιόρισε όσο μπορείς τη διάσπαση του νου σου. Δεν έχει καλό τέλος αυτός ο δρόμος. Θα συνηθίσεις να διακρίνεις αμέσως τα λάθη των άλλων, αλλά θα το πληρώσεις με μεγάλη μοναξιά.
Συνάμα, λίγο-λίγο, θα χάνεις την παιδική σου ματιά, μέχρις ότου να ξεχάσεις εντελώς, πως όλοι λαχταράμε το καλύτερο και προδινόμαστε από τον ίδιο μας τον εαυτό. Όσο αυτό το ξεχνάς, τόσο και πιο άτεγκτος θα γίνεσαι για τους γύρω σου. Θα βροντοφωνάζεις πάντα το σωστό αλλά θα βλέπεις έκπληκτος πως οι άνθρωποι θα φεύγουν από κοντά σου. Είναι, γιατί τους δίνεις άτεγκτη δικαιοσύνη κι αυτοί λαχταράνε τη συγνώμη. Φωνάζεις πολύ κι αυτοί λαχταράνε λίγη σιωπή.
-Να παλέψεις για τη σιωπή του νου σου. Μην τον αφήσεις στη διάλυσή του. Αν δεν προσέξεις, θα τρέχει από δω κι από κει, χωρίς σκοπό, χωρίς νόημα. Θα παρατηρείς τα πάντα, θα κρίνεις τα πάντα, θα νομίζεις πως φτιάχνεις τον κόσμο και την ίδια ώρα θα γεμίζεις, ανεπαίσθητα, περιφρόνηση για τον κόσμο. Χωρίς να το καταλάβεις, θα μάθεις ν' ανεβάζεις τον εαυτό σου σ' ένα θρόνο ψηλό κι από κει να μετράς τους πάντες και τα πάντα με το δικό σου το μέτρο. Και θα μάθεις να μιλάς, να μιλάς πολύ!
Η σιωπή όμως... η σιωπή! Θα αφήσει στην καρδιά σου χώρο ν' ακουστεί η φωνή του Θεού. Η σιωπή θα σε απαλλάξει από το φτωχό σου μέτρο και θα σε μάθει να μετράς τον εαυτό σου και τον κόσμο με το δικό Του μέτρο. Θα μείνεις τότε άφωνος από τα κρίματά σου. Και δυο φορές θα μείνεις άφωνος από την υπομονή του Θεού. Πού να βρεις μετά διάθεση και θάρρος ν' ασχοληθείς με τα κρίματα των άλλων! Γι' αυτό σου λέω, η σιωπή θα γεμίσει τη ματιά σου κατανόηση και οικτιρμό για τον εαυτό σου και τον κόσμο.
Πηγή: http://sophia-siglitiki.blogspot.gr/
Aγαπητοί σχολιαστές, ευχαριστώ για τα σχόλιά σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ διαφήμιση που αναφέρω είναι μια σταγόνα στον ωκεανό.
Το γνωρίζουμε όλοι αυτό. Σε λίγο θα το γνωρίζουμε τόσο πολύ και τόσο καλά που πλέον δεν θα μας ενοχλεί διόλου. Θα έχουμε χάσει το μέτρο και το όριο της ενόχλησής μας.
Σχεδόν θα νιώθουμε άβολα και προβληματικά εάν ενοχλούμαστε από την ασχήμια και την κακοβουλία που θα έχει θρονιαστεί γύρω μας.
Σε λίγο θα την υπηρετούμε αγόγγυστα... αρκεί να έχουμε βρει μια "δική μας" γωνίτσα, μια "δική μας" αλήθεια, ένα καταπραϋντικό καταφύγιο. Κι ας βουλιάζει γύρω μας κι ας χάνεται ο κόσμος... Το θέμα είναι να πάψει με κάποια δικαιολογία αυτή η "καταραμένη" φωνή της συνείδησης.
Στο μυαλό μου είναι μια άλλη διαφήμιση που "παίζει" αυτή την εποχή. Είναι η συνομιλία ενός ζευγαριού, ο άντρας πληροφορεί την γυναίκα και τούμπαλιν με αριθμό καταιγιστικό για τις τιμές στο σ.μ. τόσο η σπάλα με οστό, τόσο το χοιρινό χωρίς, τόσο τα καρότα, τόσο το αριέλ.... στο τέλος σε κατάσταση παροξυσμού αναφωνούν και οι δύο :τι καθόμαστε; πού θα βρούμε καλύτερα;
Αλήθεια πού θα βρούν καλύτερα;
Πού θα βρουν καλύτερη πλάνη; Πού θα βρουν καλύτερη μοναξιά; Πού θα βρουν καλύτερο θάνατο;
Οι άνθρωποι που κάπως σκέπτονται, κάπως ανησυχούν, κάπως νιώθουν ακόμα ζωντανοί, οι λεγόμενοι "πνευματικοί" άνθρωποι λουφάζουν ο καθένας στην βόλεψή του. Ας καταστραφεί, ας χαθεί κάθε νόημα... τόσες φορές πνίγηκε στο αίμα, τόσες φορές έρρευσαν ποταμοί δακρύων, τόσες φορές υψώθηκαν καπνοί και θρήνοι πάνω από κατεστραμμένες πόλεις, έτσι κι αλλιώς ένας τέτοιος κόσμος είναι για πέταμα.
Ευχαριστώ και τον τελευταίο στην σειρά σχολιαστή για το διαφωτιστικό κείμενο κι ας μην μου έβαλε "άριστα", ως ακριβοδίκαιος κριτής των πενιχρών γραφόμενών αλλά και της υπερήφανης, πλανημένης ψυχής μου, που είναι.
Η ταπεινή δημόσια ομολογία σου φανερώνει γενναία ψυχή! Αξία μαθητείας θεϊκής...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ αξίζεις οπωσδήποτε ΆΡΙΣΤΑ!
«Κύριος υπερφάνοις αντιτάσσεται, και ταπεινοίς δίδουσι χάριν».
Διαβάζωντας κανείς τα λόγια του Αγίου Νεκταρίου, βγάζει το συμπέρασμα ότι ολοκληρωμένοι φιλόσοφοι είναι μόνο εκείνοι που τηρούν το θέλημα του Θεού στη ζωή τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκείνοι που με λογική αυταπάρνηση νικήσαν τον εαυτό τους, τα πάθη και τις αδυναμίες τους. Κι έχουν συνδιάσει την χαρισματική ευφυϊα, παιδεία και μόρφωσή τους, με την Χριστιανική αγάπη.
Θεάνθρωποι!