_το Καρουσέλ ή με Άλμα στο κενό

 

                                         Στην Δ.Τ.

Κανείς δε γνώριζε ποιός
έστησε το Καρουσέλ
έξω απ' την Πόλη
στη μέση εκεί της ερημιάς
Κανείς δε θυμόταν πότε.
Κάποιοι υπάλληλοι της Δημοτικής Αρχής
ψάξανε στα αρχεία τους
Δεν βρήκαν τίποτα.
Σταμάτησαν να ψάχνουν.
Φαινόταν παλιό το Καρουσέλ
παιχνίδι κι υπέθεσαν
πως όποιος κι αν το έφτιαξε
θα είχε πια πεθάνει.

Εκείνο όμως το μαύρο Καρουσέλ
συνέχιζε να λειτουργεί και να στριφογυρίζει
σύμφωνα με τη μουσική που ακουγόταν
ολόγυρα συνεχώς
κι είχε γίνει πια ένα μαζί του
που έπαψαν να την ακούν.

Εκείνο όμως το ολόφωτο Καρουσέλ
συνέχιζε να λειτουργεί και να στριφογυρίζει
σύμφωνα με οδηγίες ακριβείς
που γράφονταν στην είσοδο.
Ώρες λειτουργίας : από τις
                             έως τις
Τιμή Εισόδου : τόσο
Θα τηρηθεί αυστηρά η σειρά προτεραιότητας.

Και τ' αλογάκια στο Καρουσέλ της θλίψης
στριφογύριζαν γύρω γύρω
με χαϊμαλιά, με φούντες, με κουδούνια
τα πόδια τους ακίνητα σ' έναν περήφανο διασκελισμό,
οι χαίτες τους ανέμιζαν δίχως άνεμο
το στόμα τους μισάνοιχτο δίχως ήχο
το σώμα τους κοκαλωμένο
και μ'  ένα σίδερο γερό και στέρεο
μπηγμένο στη κοιλιά τους.
Κάποτε πάλιωναν κι αυτά
μπαίναν στη θέση τους άλλα.

Κάποτε,
κανείς δεν γνώριζε πώς και γιατί,
κάποιο αλογάκι ζωντάνευε,
ένιωθε να χύνεται αίμα και παλμός στα άκαμπτα μέλη,
και  μ' ένα άλμα στο κενό
ξεφευγε σ' ένα τοπίο τρομερό,  θολό
στη μέση εκεί της ερημιάς
και δίχως οδηγίες ακριβείς
κάλπαζε προς τον χαμό
ή κάλπαζε προς την Πόλη