_Μάνος Χατζιδάκις : Το χαμόγελο της Τζοκόντα

Νύχτα Ιούλη χωρίς φεγγάρι. Στα σκοτεινά. Στο νότο.

Κι είναι σα να λέει : θα τα μάθεις όλα

ή Τα ξέρω όλα. 

Το μυστηριώδες χαμόγελο

ή Το μυστήριο της ύπαρξης.

Η κάφτρα του τσιγάρου

ή Ο χρόνος που περνάει

Τα δάκτυλα γύρω από το ποτήρι

ή τα μισάνοιχτα χείλη. 

Ήχοι τη νύχτας, μοναχικοί

Κι είναι όλα σαν ευγνωμοσύνη,

που γεννήθηκες άνθρωπος

που μπορείς κι ακούς την θεία μουσική του ουρανού.
Κι είναι όλα σαν παρηγοριά,

που μπορείς και νιώθεις

τόσο βαθιά

εκεί που με δυσκολία

βρίσκεις τις λέξεις

μία - μία

ή καμμία