Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

_γιατί την έχω απέναντί μου

 


Αύγουστος και τα φροντιστήρια της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης εργάζονται πυρετωδώς. Ίσως να είναι  οι μόνες επιχειρήσεις που εργάζονται σ’ αυτή τη χώρα πλέον, με τόση έξαψη και ζήλο.

Απέναντί μου η 17χρονη κόρη μου η οποία ετοιμάζεται από τώρα (Αύγουστος) με εντατικά φροντιστηριακά μαθήματα για να δώσει πανελλήνιες εξετάσεις την Άνοιξη του 2014 και δεν ξέρω….
…δεν ξέρω τι να της πω όταν καθόμαστε τα βράδια, εγώ με το βιβλίο της Ιστορίας ή της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας ή των Φιλοσοφικών Κειμένων στα χέρια μου  και εκείνη απέναντι μου
για να μου πει παπαγαλία ,
για να μου πει επακριβώς,
για να μου πει αυτολεξεί,
για να μου πει  από μνήμης
το μάθημα, κατά λέξη.
Δεν συγχωρείται ούτε μια λέξη να ξεφύγει.
Αυτή είναι η κατεύθυνση που δίδει το φροντιστήριο στους μαθητές του.

Διότί το Φροντιστήριό μας  είναι πιστοποιημένο κατά ISO.
Μάλιστα, κατά ISO, και είμαστε πολύ υπερήφανοι γι’ αυτό…
Το ISO εγγυάται την ποιότητα των σπουδών στο φροντιστήριό μας.
Την μεγάλη επιτυχία που κάθε χρόνο έχουμε.
Ανάμεσα στα 10 πρώτα με τα μεγαλύτερα ποσοστά επιτυχίας.
Πρώτος επιτυχών 19.610 μόρια, δεύτερος 19.380 μόρια, τρίτος 18.730 μόρια κ.ο.κ.
μ ό ρ ι α   και μ ό ρ ι α   και   μ ό ρ ι α……

και Μωρία απύθμενη…..
…..την επόμενη μέρα ο καθηγητής, ο επιστήμων αυτός που διδάχθηκε Λογοτεχνία, Πλάτωνα και Αριστοτέλη στο Πανεπιστήμιο,  θα την επιπλήξει ότι δεν διάβασε όσο θα έπρεπε, εάν δεν είναι σε θέση να πει το μάθημα «νεράκι», χωρίς να κομπιάσει.
Μάλιστα χωρίς να κομπιάσει….
Να κομπιάσει;  Γιατί;  Για να σκεφτεί; Δεν πρέπει να σκέφτεται. Χωρίς να πρέπει να σκέφτεται.
Ένας κόμπος στο λαιμό μου.
Γιατί την έχω απέναντί μου…. και την βλέπω να προσπαθεί να κατεβάσει στο όμορφο κεφαλάκι της, επακριβώς τα «σχόλια» όπως τα λέει το φυλλάδιο του Φροντιστηρίου, για τον Κρητικό του Σολωμού….., για την διαλεκτική του Πλάτωνα…. για την Μικρασιατική Καταστροφή του ’22…..


Αύγουστος και Παγκόσμιο Συνέδριο Φιλοσοφίας στην Αθήνα.
Στην Αθήνα που ο Πλάτωνας έστησε την Ακαδημία,
ο Αριστοτέλης το Λύκειο,
οι Στωικοί τη Στοά
οι Επικούρειοι τον Κήπο του Επίκουρου, 
οι νεοέλληνες τα άθλια φροντιστήρια
και η Ενωμένη Ευρώπη στήνει το νέο Μεσαίωνα.
…..Μάλιστα κ. Χάμπερμας το νέο Μεσαίωνα.
Που δεν στήνεται μέσα σε μια νύχτα. Χρειάζονται πολλές νύχτες. Πολλή σιωπή από τους διανοητές…. από τους καθηγητές…. από κάθε σκεπτόμενο  άνθρωπο…
Πολλά αθώα εφηβικά κεφάλια....
Πολλή παπαγαλία.
Χρειάζεται να απομακρυνθούμε πολύ μακριά από ό,τι οι άνθρωποι θεώρησαν φιλοσοφία και πολύτιμη γνώση στη ζωή τους, σκέψη, αμφιβολία και διερώτηση. 
Χρειάζεται πολλή δουλεία και πολλά επανειλημμένα εγκλήματα, πολλές   καταστροφές της σκέψης και επανειλημμένα ψέματα, χρειάζονται πολλοί επανειλημμένοι ευνουχισμοί….

Χρειάζονται και κάποιοι, κ. Χάμπερμπας, που θα αναλάβουν όλα αυτά να τα πουν με ένα λόγο στρογγυλό, να τα κάνουν να μην φαίνονται τόσο χυδαία και τραγικά μετά από 2.400 χρόνια φιλοσοφίας, στην χώρα της δημοκρατίας και της ελεύθερης σκέψης.

Στην κατεχόμενη Ελλάδα.... που την έχω απέναντί μου....

 




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

_Mπέρτολτ. Μπρεχτ: η Εβραία

Η "Εβραία" είναι ο τελευταίος μονόλογος από το σπονδυλωτό έργο του Bertolt Brecht "τρόμος και αθλιότητα του Τρίτου Ράιχ. Το έργο αυτό του Μπρεχτ αποτελείται απο 24 σκηνές-μονόπρακτα, που έγραψε ο Μπρεχτ εξόριστος μεταξύ 1935 και 1939 και περιγράφουν την τρομοκρατία και την άγρια φύση του ναζιστικού καθεστώτος. Η ελληνική μετάφραση αυτού του έργου του Brecht είναι του Μάριου Πλωρίτη και κυκλοφορεί σε βιβλίο από τις εκδόσεις Μωραίτης. Στο κείμενο αποτυπώνεται η εσωτερική ένταση του ατόμου που παίρνει μια απόφαση ενώ βρίσκεται στο χείλος της απελπισίας. Μέσα από την ανάγνωση του έργου στρέφουμε την προσοχή στα εκατοντάδες πρόσωπα της καθημερινότητας, τα οποία, δίνοντας έναν οριακό αγώνα επιβίωσης, αναδύονται ως σύγχρονοι/ες ήρωες και ηρωίδες του Brecht . Το ηχητικό ντοκουμέντο που δημοσιεύουμε παρακάτω είναι από την παράσταση που ανέβηκε το 1978 μαζί με άλλα πέντε μονόπρακτα διαφόρων άλλων συγγραφέων, από το Θίασο Λαμπέτη. Αν και το συγκεκριμένο ντοκουμέντο έχει ανέβ

_Κ.Π. Καβάφης : πρόσθεσις

Aν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω. Πλην ένα πράγμα με χαράν στον νου μου πάντα βάζω — που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσί των που μισώ) που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμ’ εγώ εκεί απ’ τες πολλές μονάδες μια. Μες στ’ ολικό ποσό δεν αριθμήθηκα. Κι αυτή η χαρά μ’ αρκεί. (Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993) Σχόλιο :  Δεν θέλω να κάνω ανάλυση... ένα σχόλιο μόνο.. Υπήρξαν και υπάρχουν -ευτυχώς- πολύ αξιότεροι εμού αναλυτές, που έσκυψαν με γνώση και συγκίνηση πάνω στο έργο που μας άφησε ο μεγάλος Αλεξανδρινός. Πριν, όμως, μπω στα ενδότερα, λέω να κάτσω λίγο απ' έξω, να θαυμάσω το οικοδόμημα. Γενικά, καλό είναι να το κάνουμε αυτό. Μια πρώτη καταγραφή, μια εξωτερική εποπτεία, καθώς η μορφή περι-γράφει το περιεχόμενο και το περιεχόμενο χύνεται μέσα στη μορφή του, μας είναι πάντα χρήσιμη για να συνδεθούμε και να μείνουμε εντός του ποιήματος. Ας είναι... διάφορες σκέψεις...ή οδοί για την σκέψη, γενικώς... Αυτό λοιπόν το ποίημα του Κ.Π.Καβά

_ Γ. Σεφέρη, "κράτησα τη ζωή μου" : σπάραγμα μιάς ανάγνωσης

Τ' ανθισμένο πέλαγο και τα βουνά στη χάση του φεγγαριού η μεγάλη πέτρα κοντά στις αγριοσυκιές και τ' ασφοδίλια το σταμνί πού δεν ήθελε να στερέψει στο τέλος της μέρας και το κλειστό κρεβάτι κοντά στα κυπαρίσσια και τα μαλλιά σου χρυσά' τ' άστρα του Κύκνου κι' εκείνο τ' άστρο ό Αλδεβαράν. Κράτησα τη ζωή μου κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας ανάμεσα στα κίτρινα δέντρα κατά το πλάγιασμα της βροχής σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες με τα φύλλα της οξιάς, καμιά φωτιά στην κορυφή τους· βραδιάζει. Κράτησα τη ζωή μου˙ στ' αριστερό σου χέρι μια γραμμή μια χαρακιά στο γόνατο σου, τάχα να υπάρχουν στην άμμο του περασμένου καλοκαιριού τάχα να μένουν εκεί πού φύσηξε ό βοριάς καθώς ακούω γύρω στην παγωμένη λίμνη την ξένη φωνή. Τα πρόσωπα πού βλέπω δε ρωτούν μήτε ή γυναίκα περπατώντας σκυφτή βυζαίνοντας το παιδί της. Ανεβαίνω τα βουνά· μελανιασμένες λαγκαδιές˙ o χιονισμένος κάμπος, ως πέρα ό χιονισμένος κάμπος, τίποτε δε ρωτούν μήτε o καιρός κλειστός