_ο κύριος από τη Γερμανία

Δεν είναι καμία Άννα, Ρένα, Κάτια, Νιόβη
Ζωή δεν είναι καμίας άλλης.

Είναι ο κύριος από την Γερμανία που παίζει τις φούγκες του,

απ' το πρωί, τα  μεσημέρια, και αλίμονο πώς παίζει,
τα βράδια της ησυχίας, όταν όλα 

όσα έπρεπε να γίνουν έχουν ήδη γίνει
και δεν μένει τίποτα άλλο. 

Τότε  παίζει πάνω στα βλέφαρα,
πολύ κοντά στ' αυτιά
ένα  ερωτικό λαχάνιασμα, που θέλεις και δεν θέλεις, να τελειώσει.

Και ξέρεις  πού οφείλεται αυτή η διαπεραστική σου ευφυία, που δεν σ' αφήνει
απ' το πρωί  κι αλίμονο τα βράδια,
όταν όλα έχουν ήδη γίνει,
δεν σ' αφήνει να ακούσεις τίποτα άλλο.

Και ξέρεις από πού ανεβαίνει αυτός ο σκοτεινός παλμός σου,
που θέλεις και δεν θέλεις να τελειώσει.  

Τότε ξέρεις ότι οι αποφάσεις σου, δεν είναι τίποτα άλλο παρ' εκτός η μουσική του 

που δεν μπορείς να σταματήσεις. 

Δεν πρέπει να αγνοείς τον κύριο  από την Γερμανία
γιατί αυτός τραγουδάει τις φούγκες του

μόνο σε σένα

μόνο για σένα

και Ζωή δεν θέλει καμιάς άλλης

μόνο τη δική σου

την κατακαμμένη

την σπαταλημένη Ζωή

που σου τραγούδαγε.