Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

_αναστολή των αρχείων Γκιόρκι Λούκατς

Διαμα6ρτυρία για την αναστολή των «Αρχείων Γκιόργκι Λούκατς» στην Βουδαπέστη.

Ως γνωστό η Ουγγαρία γοργά βαδίζει προς μια επισημοποίηση της ακροδεξιάς της στροφής. Ο καπιταλισμός στην χώρα είναι χρεοκοπημένος εδώ και κοντά δυο δεκαετίες και ο κυρίαρχος εθνικιστικός λόγος σε συνδυασμό με τον ακραίο αντικομμουνισμό είναι μια ζοφερή καθημερινότητα. Τα πογκρόμ, η καταστολή, ο αντιτσιγγανισμός και η πολιτική για τους πρόσφυγες είναι επίσης κομμάτι αυτής της ακροδεξιάς εθνικής αφήγησης στην Ουγγαρία. Η άνοδος του φασιστικού jobbik σε συνδυασμό με την απουσία ενός σοβαρού κινήματος από την άλλη πλευρά βάζει τις βάσεις για μια παραπέρα αυταρχικοποίηση της κοινωνίας.Μέσα σε μια τέτοια κατάσταση, η κυβέρνηση της χώρας και η ακαδημία επιστημών αποφάσισε να βάλει λουκέτο στα «Αρχεία Γκιόργκι Λούκατς» στη Βουδαπέστη. Η απόφαση αυτή δεν είναι τυχαία. Πάει πακέτο με τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είτε κάνει στα στραβά μάτια για τις «ακροδεξιές αποκλίσεις» κυρίως των χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ, είτε τις στηρίζει ανοιχτά.

Ο Γκιόργκι Λούκατς υπήρξε ένας από τους κορυφαίους κομμουνιστές διανοητές του 20ου αιώνα με πλούσιο συγγραφικό έργο που επηρέασε δραστικά το κομμουνιστικό κίνημα. Το έργο του «Ιστορία και ταξική συνείδηση» θεωρείται κλασικό στο χώρο του μαρξισμού και της φιλοσοφίας, ενώ οι μελέτες του για την αισθητική θεωρία και τη λογοτεχνία έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στις ανταγωνιστικές πολιτικές αναζητήσεις της εποχής.

Εβραϊκής καταγωγής, γεννημένος το 1885 στη Βουδαπέστη, ο Λούκατς θεωρείται από τους ιδρυτές του δυτικού Μαρξισμού και εμπλούτισε τη θεωρία του Μαρξ για την ταξικότητα της ανθρώπινης συνείδησης. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Βουδαπέστης, του Βερολίνου και του Καλοστβάρ, ενώ γνώρισε και συνεργάστηκε με διανοούμενους όπως οι Γκέοργκ Ζίμελ, Μαξ Βέμπερ, Έρνστ Μπλοχ. Η εβραϊκή του καταγωγή θα παίξει το δικό της ρόλο στην απόρριψη της διατριβής του επί υφηγεσία στο πανεπιστήμιο της Χαϊλδεμβέργης.

Τον Μάρτιο του 1919 ο Λούκατς θα πάρει ενεργό μέρος στην ουγγρική επανάσταση και μάλιστα θα γίνει επίτροπος για θέματα Παιδείας. Μετά την ήττα της επανάστασης συνελήφθη, αλλά στη συνέχεια αφέθηκε ελεύθερος λόγω των διεθνών διαμαρτυριών και της στάσης γνωστών διανοουμένων της εποχής, μεταξύ των οποίων και ο Τόμας Μαν.

Μετά την ανακοίνωση της απόφασης για κλείσιμο των αρχείων ακαδημαϊκοί, πολίτες και γενικά η επιστημονική κοινότητα προχώρησε στην συλλογή υπογραφών για αναστολή της απόφασης. Μπορείτε λοιπόν να υπογράψετε επώνυμα το ψήφισμα διαμαρτυρίας στο διαδίκτυο εδώ:
http://www.petitions24.com/protest_against_closing_down_the_lukacs_archiv

Βρείτε την μεταφρασμένη στα ελληνικά βιβλιογραφία του Λούκατς εδώ:
http://www.protoporia.gr/author_info.php?authors_id=922605

 και εδώ:
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%BA%CE%AD%CE%BF%CF%81%CE%B3%CE%BA_%CE%9B%CE%BF%CF%8D%CE%BA%CE%B1%CF%84%CF%82 



Αναδημοσίευση:

shadesmag | March 14, 2016



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

_Mπέρτολτ. Μπρεχτ: η Εβραία

Η "Εβραία" είναι ο τελευταίος μονόλογος από το σπονδυλωτό έργο του Bertolt Brecht "τρόμος και αθλιότητα του Τρίτου Ράιχ. Το έργο αυτό του Μπρεχτ αποτελείται απο 24 σκηνές-μονόπρακτα, που έγραψε ο Μπρεχτ εξόριστος μεταξύ 1935 και 1939 και περιγράφουν την τρομοκρατία και την άγρια φύση του ναζιστικού καθεστώτος. Η ελληνική μετάφραση αυτού του έργου του Brecht είναι του Μάριου Πλωρίτη και κυκλοφορεί σε βιβλίο από τις εκδόσεις Μωραίτης. Στο κείμενο αποτυπώνεται η εσωτερική ένταση του ατόμου που παίρνει μια απόφαση ενώ βρίσκεται στο χείλος της απελπισίας. Μέσα από την ανάγνωση του έργου στρέφουμε την προσοχή στα εκατοντάδες πρόσωπα της καθημερινότητας, τα οποία, δίνοντας έναν οριακό αγώνα επιβίωσης, αναδύονται ως σύγχρονοι/ες ήρωες και ηρωίδες του Brecht . Το ηχητικό ντοκουμέντο που δημοσιεύουμε παρακάτω είναι από την παράσταση που ανέβηκε το 1978 μαζί με άλλα πέντε μονόπρακτα διαφόρων άλλων συγγραφέων, από το Θίασο Λαμπέτη. Αν και το συγκεκριμένο ντοκουμέντο έχει ανέβ

_Κ.Π. Καβάφης : πρόσθεσις

Aν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω. Πλην ένα πράγμα με χαράν στον νου μου πάντα βάζω — που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσί των που μισώ) που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμ’ εγώ εκεί απ’ τες πολλές μονάδες μια. Μες στ’ ολικό ποσό δεν αριθμήθηκα. Κι αυτή η χαρά μ’ αρκεί. (Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993) Σχόλιο :  Δεν θέλω να κάνω ανάλυση... ένα σχόλιο μόνο.. Υπήρξαν και υπάρχουν -ευτυχώς- πολύ αξιότεροι εμού αναλυτές, που έσκυψαν με γνώση και συγκίνηση πάνω στο έργο που μας άφησε ο μεγάλος Αλεξανδρινός. Πριν, όμως, μπω στα ενδότερα, λέω να κάτσω λίγο απ' έξω, να θαυμάσω το οικοδόμημα. Γενικά, καλό είναι να το κάνουμε αυτό. Μια πρώτη καταγραφή, μια εξωτερική εποπτεία, καθώς η μορφή περι-γράφει το περιεχόμενο και το περιεχόμενο χύνεται μέσα στη μορφή του, μας είναι πάντα χρήσιμη για να συνδεθούμε και να μείνουμε εντός του ποιήματος. Ας είναι... διάφορες σκέψεις...ή οδοί για την σκέψη, γενικώς... Αυτό λοιπόν το ποίημα του Κ.Π.Καβά

_ Γ. Σεφέρη, "κράτησα τη ζωή μου" : σπάραγμα μιάς ανάγνωσης

Τ' ανθισμένο πέλαγο και τα βουνά στη χάση του φεγγαριού η μεγάλη πέτρα κοντά στις αγριοσυκιές και τ' ασφοδίλια το σταμνί πού δεν ήθελε να στερέψει στο τέλος της μέρας και το κλειστό κρεβάτι κοντά στα κυπαρίσσια και τα μαλλιά σου χρυσά' τ' άστρα του Κύκνου κι' εκείνο τ' άστρο ό Αλδεβαράν. Κράτησα τη ζωή μου κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας ανάμεσα στα κίτρινα δέντρα κατά το πλάγιασμα της βροχής σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες με τα φύλλα της οξιάς, καμιά φωτιά στην κορυφή τους· βραδιάζει. Κράτησα τη ζωή μου˙ στ' αριστερό σου χέρι μια γραμμή μια χαρακιά στο γόνατο σου, τάχα να υπάρχουν στην άμμο του περασμένου καλοκαιριού τάχα να μένουν εκεί πού φύσηξε ό βοριάς καθώς ακούω γύρω στην παγωμένη λίμνη την ξένη φωνή. Τα πρόσωπα πού βλέπω δε ρωτούν μήτε ή γυναίκα περπατώντας σκυφτή βυζαίνοντας το παιδί της. Ανεβαίνω τα βουνά· μελανιασμένες λαγκαδιές˙ o χιονισμένος κάμπος, ως πέρα ό χιονισμένος κάμπος, τίποτε δε ρωτούν μήτε o καιρός κλειστός