Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

_η συμβολή μου στην σημερινή σύσκεψη, υπό τον ΠτΔ , για το μεταναστευτικό



Χρόνια τώρα το εγχώριο και ευρωπαϊκό "πολιτικό προσωπικό" ψάχνει να βρει λύσεις στο "ελληνικό πρόβλημα"....
Ονομαστήκανε Χρόνια της κρίσης....

Γινήκανε, το λοιπόν, εκλογές και συνέδρια, γιουρογουόρκινγκ γκρουπ και συμβούλια υπό τον κύριο Πρόεδρο της Δημοκρατίας (καλή ώρα, όπως σήμερα 4 Μαρτίου)   διασκέψεις κορυφής,  διασπάστηκαν κόμματα και άλλα πήραν την θέση τους, γινήκανε δηλώσεις και διαγγέλματα, δημοψήφισμα (πού το πας αυτό;), έχιτ πολ και έρευνες κοινής γνώμης,  άπειρες φορές γνωστές τηλεοπτικές περσόνες και παράγοντες της Αγοράς πήραν το δημόσιο μικρόφωνο (λατρεμένο φετίχ) και μας εξηγήσανε την κατάσταση που ζούμε και πόσο πιο χάλια θα είναι έξω απ' το ευρωπαϊκό μαντρί,  τι κίνδυνοι μας περιμένουνε αν δεν έρθει η ανάπτυξη , γραφτήκανε κι άρθρα κι αναλύσεις και επιφυλλίδες ων ουκ έστιν αριθμός....
Γινήκανε και παραδοσιακά πράγματα, πορείες, μπλόκα, ρίψις δακρυγόνων, συνθήματα, μνημόνια, αποκαλύψεις, λίστες,  εποικοδομητικές συνομιλίες και αγορεύσεις επί προϋπολογισμών και νομοσχεδίων, ψηφοφορίες επί της αρχής, κατ' άρθρο και στο σύνολό του..


Στο σύνολό του, πάντως, το ελληνικό πρόβλημα παραμένει άλυτο, εδώ και πάρα πολλά χρόνια.

Δεν έχει λύση....

Βέβαια,  είναι και τα γεωπολιτικά και οι ενδοκάπιταλιστικές αντιθέσεις και η ωρίμανση των αντικειμενικών συνθηκών και του υποκειμενικού παράγοντα... είναι και ο εμφύλιος σπαραγμός και 400 χρόνια σκλαβιά και φυλακή και το ελληνο-ορθόδοξο παρελθόν και η αρχαία ελληνική ογκολιθική σκέψη... είναι και οι ποιητές του τόπου αυτουνού κι οι μάστοροι της πέτρας, κι η πίκρα του και το μεράκι του και η γλώσσα του και ο ζεϊμπέκικος χορός του.... που καθιστούν δυσεπίλυτο το πρόβλημά μας!


Εγώ, λοιπόν πιστεύω ότι οι μετανάστες  (βλέπετε δεν κάνω κανένα κουτοπόνηρο  διαχωρισμό), και εννοώ το αντίθετο του τουρίστα, είναι η λύση στο ελληνικό πρόβλημα...
....γιατί 
1ο) ξέρουν να φτιάχνουν βραστά αβγά μέσα σε ένα άδειο κονσερβοκούτι,
2ο) πλένουν τα ρούχα τους στη θάλασσα με πράσινο σαπούνι, 
3ο) κοιμίζουν το μωρό μέσα στο μεταλλικό καρότσι του s/m,
4ο) τους βρήκαν όλα τα κακά που μας στοιχειώνουν και μας απειλούν τα Χρόνια της κρίσης, κοινώς πιάσανε τον πάτο του απόπατου που λέγεται σύγχρονος παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός και παράνοια μαζί..
5ο) παίζουν παλαμάκια όταν ξεκινάει το πούλμαν...
6ο) αν δεν έχει πούλμαν πάνε με τα πόδια...

.... γιατί  οι μετανάστες , αν το καλοεξετάσουμε, είναι ένα μεγάλο κύμα ανθρώπων, με πρωτεϊκές ανάγκες και ικανότητες, που με κάθε τρόπο λένε ένα μεγάλο πρωτεϊκό  "άντε γαμηθείτε, ρε"...που είναι η λύση για παν πρόβλημα και πάσα νόσο! 


Διατελώ εν πλήρη συγχύσει αθώος


Ελένη Ν. Ραβάνη





Σχόλια

  1. Ελένη, αυτό το πρωτεικό είπαν καί καί στό Καλαί στη Γαλλία οι φίλοι μας οι μετανάστες, καί αυτό κατατίθεται από την καταγγέλουσα στό βίντεο...

    https://youtu.be/ycNBGAn-Olw

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητε Μαρίνο, μ'αρεσει να σκέφτομαι λίγο πιο περιπλοκα τα πράγματα...
      Ο φασισμός στην Γαλλία και αλλού είναι σε άνοδο....

      Διαγραφή
  2. Ανώνυμος5/3/16, 4:17 μ.μ.

    Λέτε να αληθεύει ότι οι στερημένοι σεξουαλικά, τα κάνουν όλα μπάχαλο, προκειμένου να βρουν οι καημένοι και αυτοί μια εκτόνωση της προκοπής;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι να σας πω; Έχω υποψη μου διάφορα περιστατικά... κι εδώ στον τόπο μας, π.χ. περίπτωση Γιακουμάκη (απίστευτη σκληρότητα και συνενοχή) , προκλητικοί μεθυσμένοι τουρίστες τα καλοκαίρια στους in δημοφιλείς προορισμούς, όπως π.χ. η Χερσόνησος Ηρακλείου (αλλά αυτοί φέρνουν συνάλλαγμα). Σκεφτείτε ότι ο σεξτουρισμός είναι άλλο ένα προϊόν της παγκλοσμιας τουριστικής αγοράς... Σκεφτείτε ότι εμείς οι ίδιοι κάθε καλοκαίρι καίμε και καταστρέφουμε την λατρεμένη πατρίδα..... (χθες στα ηρωικά Σφακιά ντοπιοι, χωρίς την συνδρομή των τρισκατάρατων αλλοπιστων έκαψαν ένα δασος πεύκων στον Αγιο Παυλο..., ενταξει ίσως να φταίει που φύσαγε και αερας...)

      Διαγραφή
  3. Απαντήσεις
    1. Τι λένε σ'αυτες τις περιπτώσεις "δανεισμού"; Δεν ξέρω...
      Ευχαριστώ!

      Διαγραφή
    2. Ή..."θα σου στείλω το λογαριασμό"!Ή "άσε κάτω το κείμενο ρε!" Ή "ε,βέβαια,πού θα έβρισκες καλύτερο;Εσύ θα έγραφες;Ας γελάσω!"

      Διαγραφή
    3. Κι όμως με έκανες και γέλασα!

      Διαγραφή
    4. Glad to hear it,που λέμε κι εμείς οι λόρδοι των Γκραβάρων!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

_Mπέρτολτ. Μπρεχτ: η Εβραία

Η "Εβραία" είναι ο τελευταίος μονόλογος από το σπονδυλωτό έργο του Bertolt Brecht "τρόμος και αθλιότητα του Τρίτου Ράιχ. Το έργο αυτό του Μπρεχτ αποτελείται απο 24 σκηνές-μονόπρακτα, που έγραψε ο Μπρεχτ εξόριστος μεταξύ 1935 και 1939 και περιγράφουν την τρομοκρατία και την άγρια φύση του ναζιστικού καθεστώτος. Η ελληνική μετάφραση αυτού του έργου του Brecht είναι του Μάριου Πλωρίτη και κυκλοφορεί σε βιβλίο από τις εκδόσεις Μωραίτης. Στο κείμενο αποτυπώνεται η εσωτερική ένταση του ατόμου που παίρνει μια απόφαση ενώ βρίσκεται στο χείλος της απελπισίας. Μέσα από την ανάγνωση του έργου στρέφουμε την προσοχή στα εκατοντάδες πρόσωπα της καθημερινότητας, τα οποία, δίνοντας έναν οριακό αγώνα επιβίωσης, αναδύονται ως σύγχρονοι/ες ήρωες και ηρωίδες του Brecht . Το ηχητικό ντοκουμέντο που δημοσιεύουμε παρακάτω είναι από την παράσταση που ανέβηκε το 1978 μαζί με άλλα πέντε μονόπρακτα διαφόρων άλλων συγγραφέων, από το Θίασο Λαμπέτη. Αν και το συγκεκριμένο ντοκουμέντο έχει ανέβ

_Κ.Π. Καβάφης : πρόσθεσις

Aν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω. Πλην ένα πράγμα με χαράν στον νου μου πάντα βάζω — που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσί των που μισώ) που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμ’ εγώ εκεί απ’ τες πολλές μονάδες μια. Μες στ’ ολικό ποσό δεν αριθμήθηκα. Κι αυτή η χαρά μ’ αρκεί. (Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993) Σχόλιο :  Δεν θέλω να κάνω ανάλυση... ένα σχόλιο μόνο.. Υπήρξαν και υπάρχουν -ευτυχώς- πολύ αξιότεροι εμού αναλυτές, που έσκυψαν με γνώση και συγκίνηση πάνω στο έργο που μας άφησε ο μεγάλος Αλεξανδρινός. Πριν, όμως, μπω στα ενδότερα, λέω να κάτσω λίγο απ' έξω, να θαυμάσω το οικοδόμημα. Γενικά, καλό είναι να το κάνουμε αυτό. Μια πρώτη καταγραφή, μια εξωτερική εποπτεία, καθώς η μορφή περι-γράφει το περιεχόμενο και το περιεχόμενο χύνεται μέσα στη μορφή του, μας είναι πάντα χρήσιμη για να συνδεθούμε και να μείνουμε εντός του ποιήματος. Ας είναι... διάφορες σκέψεις...ή οδοί για την σκέψη, γενικώς... Αυτό λοιπόν το ποίημα του Κ.Π.Καβά

_ Γ. Σεφέρη, "κράτησα τη ζωή μου" : σπάραγμα μιάς ανάγνωσης

Τ' ανθισμένο πέλαγο και τα βουνά στη χάση του φεγγαριού η μεγάλη πέτρα κοντά στις αγριοσυκιές και τ' ασφοδίλια το σταμνί πού δεν ήθελε να στερέψει στο τέλος της μέρας και το κλειστό κρεβάτι κοντά στα κυπαρίσσια και τα μαλλιά σου χρυσά' τ' άστρα του Κύκνου κι' εκείνο τ' άστρο ό Αλδεβαράν. Κράτησα τη ζωή μου κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας ανάμεσα στα κίτρινα δέντρα κατά το πλάγιασμα της βροχής σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες με τα φύλλα της οξιάς, καμιά φωτιά στην κορυφή τους· βραδιάζει. Κράτησα τη ζωή μου˙ στ' αριστερό σου χέρι μια γραμμή μια χαρακιά στο γόνατο σου, τάχα να υπάρχουν στην άμμο του περασμένου καλοκαιριού τάχα να μένουν εκεί πού φύσηξε ό βοριάς καθώς ακούω γύρω στην παγωμένη λίμνη την ξένη φωνή. Τα πρόσωπα πού βλέπω δε ρωτούν μήτε ή γυναίκα περπατώντας σκυφτή βυζαίνοντας το παιδί της. Ανεβαίνω τα βουνά· μελανιασμένες λαγκαδιές˙ o χιονισμένος κάμπος, ως πέρα ό χιονισμένος κάμπος, τίποτε δε ρωτούν μήτε o καιρός κλειστός