Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

_The internet baby ή το άγριο μέλλον



Τιτλοφορείται : Internet baby, παίζει εδώ και λίγους μήνες και θα λέγανε κάποιοι ότι είναι μια απλή διαφήμιση. Τόσες και τόσες "παίζουν".
Τίποτα πιο ψευδές απ' αυτό.
Δεν είναι απλή διαφήμιση, δεν είναι παιχνίδι.
Ξεκινάει με μια κραυγή και τελειώνει με μια απομάκρυνση.
Για κάθε άνθρωπο που δεν έχει αλλοτριωθεί βαθιά από τον καταναλωτισμό και τη βία της τεχνολογίας (ναι, η τεχνολογία ασκεί ΒΙΑ !) το βιντεάκι αυτό, τόσο ευφάνταστο και τόσο καλοστημένο, τόσο in , τόσο σύγχρονο και χαρωπό, αποτελεί ένα ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΚΟ ΣΟΚ!!
Κι αναρωτιόμαστε:   Αυτόν τον άνθρωπο θέλουν να δημιουργήσουν; Ο γενετικά τροποποιημένος άνθρωπος θα γεννιέται με την προτίμησή του στραμμένη στον κόσμο του διαδικτύου και όχι στον κόσμο των ανθρώπων.
Από τα γεννοφάσκια του, οι άνθρωποι θα του είναι αδιάφοροι. Όσες πληροφορίες του χρειάζονται δεν θα τις αποκτά μέσω διδαχής, σχέσης υπ-αλληλίας και εξάρτησης από τους άλλους, αλλά μέσω των επιδέξιων χειρισμών του αυτονομημένου πληκτρολογίου του.
Οι άλλοι και τα συναισθήματά τους, θα του είναι χρήσιμοι μόνο ως φόντο φωτογραφίας.
(Άραγε, σ' αυτό δεν χρησιμεύουν ήδη οι τραυματίες, οι νεκροί, οι απεγνωσμένοι, στη Γάζα ή όπου αλλού γίνεται μια καταστροφή;)
Η είσοδός του στον κόσμο θα είναι συνδεδεμένη εξ αρχής με το ψεύδος, θα μιλάει τη γλώσσα του ψεύδους, θα έχει ψευδή συνείδηση του εαυτού του.
Δεν θα είναι σε θέση να συνδεθεί ούτε με τη μάνα που τον γέννησε. Θα στρέφει τα νώτα του στην αγκαλιά της, δεν θα επιθυμεί την μυρωδιά της, δεν θα έχει ανάγκη το γάλα της, δεν θα κλαίει στην πτώση του....δεν θα έχει καμία έννοια Παραδείσου για να αναθυμάται,για  να αναζητά και για να ερωτεύεται.
Κάποιοι θα πουν : και δεν χαίρεσαι; θα ξεμπερδέψουμε με το οδοιπόδειο, με τα τόσα βάσανα, την τόση αποστέρηση, θα γίνουμε πιο κουλ, πιο γκλάμουρ....
Δεν έχω καμία αμφιβολία, ότι το σύστημα που παράγει ανθρώπινους πολτούς έχει ήδη έτοιμες τις απαντήσεις για την χρησιμότητα και των γενετικών παρεμβάσεων, τις οποίες σιγά σιγά και εξ απαλών ονύχων μας περνάνε.

Όμως ας σκεφτούμε : Αν ο πρωτόγονος άνθρωπος ήταν υποταγμένος στις βιολογικές ενορμήσεις και σωματικές του ανάγκες, από τις οποίες με δυσκολία μεγάλη μπόρεσε κάποτε να σηκώσει το ανθρώπινο ανάστημά του, να φτιάξει ανθρώπινες κοινωνίες, να δημιουργήσει γλώσσα, έθιμα, ποίηση, πολιτισμό, ετούτος εδώ θα είναι εγκλωβισμένος σε μια αποστειρωμένη και αδιάφορη διανοητικότητα, σε μια απέραντη μοναξιά,  από την οποία δεν θα ξέρει πώς να βγει.
Τότε ο δρόμος του αίματος και του θανάτου  θα είναι ίσως, η μόνη του διέξοδος.

Ο "έξυπνος" άνθρωπος του άγριου μέλλοντός μας, θα είναι ένα τέρας που ήδη κυοφορείται ανάμεσά μας!!

Σχόλια

  1. ΤΟ βίντεο ΕΝΤΕΛΩΣ τρομακτικό!
    Και η αλήθεια είναι η όλο και μεγαλύτερη αλλοτρίωση όλων μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το βίντεο αυτό είναι ΥΒΡΙΣ!
    Προσπαθώ να καταλάβω από ποιές απόψεις για τον άνθρωπο, διακατέχονται οι εγκέφαλοι που το σκέφτηκαν. Και καταλήγω ότι ο άνθρωπος τους είναι παντελώς αδιάφορος. Αυτοί, ένα πιασάρικο βιντεάκι θέλανε μόνο να κάνουν, ένα ευφυές animation για το αφεντικό τους, μια κάποια εταιρεία ΚΑΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΘΟΥΝ ΓΙ' ΑΥΤΟ.
    Αυτός ο απομονωμένος από την ιστορία, την ανθρωπότητα και το Θεό εγκέφαλος είναι ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟΣ.

    "Αγρίεψε ο κόσμος, σαν καζάνι που βράζει...", θα πει ο Αλκίνοος.



    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος14/8/14, 8:47 π.μ.

    Καλημέρα.
    Έφτασα ως εδώ μετά από την παρότρυνση μιας καλής "ιντερνετικής" φίλης.Σιγά σιγά και όσο μου το επιτρέψει ο λόγος σας, θα προσπαθήσω να σας γνωρίσω.

    Συχνά τα διαφημιστικά μηνύματα όπως και τα κινηματογραφικά έργα είναι προπομποί μελλοντικών καταστάσεων. Εσείς με μία καλογραμμένη ανάρτηση καυτηριάσατε τεκμηριωμένα ένα βαθύτερο μήνυμα του βίντεο. Εγώ πιθανόν να το κοινοποιήσω προσδοκώντας τα "LIKES" των φίλων και ακολούθων μου. Δυστυχώς, δεν έχουμε όλοι το ίδιο πνευματικό υπόβαθρο ούτε τις ίδιες ανησυχίες.
    Εν ολίγοις, χρέος μας η αφύπνιση.
    Καλή δύναμη.

    Χ


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημέρα και σε σένα Χ.
    Καλώς τον!
    Η ελπίδα μας μένει ζωντανή όσο συναντιόμαστε...
    Κάπου κάπου σποράκια βρίσκουμε στην απέραντη έρημο του λοιμού... Τα κείμενα είναι ελεύθερα. Οπότε κάνε χρήση τους κατά το "αγαπάτε αλλήλους".

    Χαίρε!
    Ε.Ρ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος14/8/14, 9:59 π.μ.

      Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα. Εχω εντοπίσει ηδη κάποιο κειμενό σας περί "Ευεργησίας" που πολύ μου άρεσε και θα ηθελα να το αναδημοσιεύσω. Θα τα ξαναπούμε.

      Χ

      Διαγραφή
  5. Ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία στο μπλόγκ σου. Καθώς και για την μουσική επιμέλεια. Είναι ένα αγαπημένο παλιό μουσικό θέμα που μ' άρεσε να ακούω ...
    Επισκέφθηκα το μπλογκ σου και το βρήκα πολύ στημένο με πολλή αγάπη και φροντίδα. Επίσης να σου πω ότι μ' άφησε μια νεανική γλυκόπικρη αίσθηση που μ' άρεσε.
    Ελπίζω να τα λέμε συχνά.
    Ε.Ρ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Διόρθωση: το βρήκα στημένο με πολλή αγάπη και φροντίδα....
    λάθος δικό μου στο γράψιμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

_Mπέρτολτ. Μπρεχτ: η Εβραία

Η "Εβραία" είναι ο τελευταίος μονόλογος από το σπονδυλωτό έργο του Bertolt Brecht "τρόμος και αθλιότητα του Τρίτου Ράιχ. Το έργο αυτό του Μπρεχτ αποτελείται απο 24 σκηνές-μονόπρακτα, που έγραψε ο Μπρεχτ εξόριστος μεταξύ 1935 και 1939 και περιγράφουν την τρομοκρατία και την άγρια φύση του ναζιστικού καθεστώτος. Η ελληνική μετάφραση αυτού του έργου του Brecht είναι του Μάριου Πλωρίτη και κυκλοφορεί σε βιβλίο από τις εκδόσεις Μωραίτης. Στο κείμενο αποτυπώνεται η εσωτερική ένταση του ατόμου που παίρνει μια απόφαση ενώ βρίσκεται στο χείλος της απελπισίας. Μέσα από την ανάγνωση του έργου στρέφουμε την προσοχή στα εκατοντάδες πρόσωπα της καθημερινότητας, τα οποία, δίνοντας έναν οριακό αγώνα επιβίωσης, αναδύονται ως σύγχρονοι/ες ήρωες και ηρωίδες του Brecht . Το ηχητικό ντοκουμέντο που δημοσιεύουμε παρακάτω είναι από την παράσταση που ανέβηκε το 1978 μαζί με άλλα πέντε μονόπρακτα διαφόρων άλλων συγγραφέων, από το Θίασο Λαμπέτη. Αν και το συγκεκριμένο ντοκουμέντο έχει ανέβ

_Κ.Π. Καβάφης : πρόσθεσις

Aν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω. Πλην ένα πράγμα με χαράν στον νου μου πάντα βάζω — που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσί των που μισώ) που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμ’ εγώ εκεί απ’ τες πολλές μονάδες μια. Μες στ’ ολικό ποσό δεν αριθμήθηκα. Κι αυτή η χαρά μ’ αρκεί. (Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993) Σχόλιο :  Δεν θέλω να κάνω ανάλυση... ένα σχόλιο μόνο.. Υπήρξαν και υπάρχουν -ευτυχώς- πολύ αξιότεροι εμού αναλυτές, που έσκυψαν με γνώση και συγκίνηση πάνω στο έργο που μας άφησε ο μεγάλος Αλεξανδρινός. Πριν, όμως, μπω στα ενδότερα, λέω να κάτσω λίγο απ' έξω, να θαυμάσω το οικοδόμημα. Γενικά, καλό είναι να το κάνουμε αυτό. Μια πρώτη καταγραφή, μια εξωτερική εποπτεία, καθώς η μορφή περι-γράφει το περιεχόμενο και το περιεχόμενο χύνεται μέσα στη μορφή του, μας είναι πάντα χρήσιμη για να συνδεθούμε και να μείνουμε εντός του ποιήματος. Ας είναι... διάφορες σκέψεις...ή οδοί για την σκέψη, γενικώς... Αυτό λοιπόν το ποίημα του Κ.Π.Καβά

_ Γ. Σεφέρη, "κράτησα τη ζωή μου" : σπάραγμα μιάς ανάγνωσης

Τ' ανθισμένο πέλαγο και τα βουνά στη χάση του φεγγαριού η μεγάλη πέτρα κοντά στις αγριοσυκιές και τ' ασφοδίλια το σταμνί πού δεν ήθελε να στερέψει στο τέλος της μέρας και το κλειστό κρεβάτι κοντά στα κυπαρίσσια και τα μαλλιά σου χρυσά' τ' άστρα του Κύκνου κι' εκείνο τ' άστρο ό Αλδεβαράν. Κράτησα τη ζωή μου κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας ανάμεσα στα κίτρινα δέντρα κατά το πλάγιασμα της βροχής σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες με τα φύλλα της οξιάς, καμιά φωτιά στην κορυφή τους· βραδιάζει. Κράτησα τη ζωή μου˙ στ' αριστερό σου χέρι μια γραμμή μια χαρακιά στο γόνατο σου, τάχα να υπάρχουν στην άμμο του περασμένου καλοκαιριού τάχα να μένουν εκεί πού φύσηξε ό βοριάς καθώς ακούω γύρω στην παγωμένη λίμνη την ξένη φωνή. Τα πρόσωπα πού βλέπω δε ρωτούν μήτε ή γυναίκα περπατώντας σκυφτή βυζαίνοντας το παιδί της. Ανεβαίνω τα βουνά· μελανιασμένες λαγκαδιές˙ o χιονισμένος κάμπος, ως πέρα ό χιονισμένος κάμπος, τίποτε δε ρωτούν μήτε o καιρός κλειστός