18 Αυγούστου 1936
Ημέρα εκτέλεσης του Φρεντερίκο Γκαρσία Λόρκα.
Ημέρα εκτέλεσης του Λόρκα του Ποιητή, από ένα συνοθύλευμα σώματος στρατιωτών, καταδίκων, φασιστών..
Δεν μ' αρέσουν τα μνημόσυνα, εκείνα που γίνονται για να ξεχνά κανείς.
Γιατί, με έναν τρόπο που δεν μπορώ να προσδιορίσω, η ημερομηνία κλέβει τη μνήμη.
Παίζουν άσχημο παιχνίδι οι ημερομηνίες με τη μνήμη.
Γίνονται επέτειοι.
Τότε μπορούν εύκολα να γίνουν και ημερίδες, γιορτές, εκδηλώσεις, αφιερώματα, κάτι που διοργανώνεται....Γίνονται επισημότητες.
Εκτελέστηκε σε μια τάφρο ή σε κάτι σαν πηγάδι...
Το σώμα του δεν βρέθηκε ποτέ.
Αναζητήστε τον Λόρκα.
Αναζητήστε την ποιητική φωνή που ανασαίνει μια πατρίδα μεσογειακή,
μια εποχή κόκκινη, κατακόκκινη σαν αραβικό άλογο,
μια πίκρα αβάστακτη, που δεν χωράει στις λέξεις,
αναζητήστε
την φωνή του ποιητή που προλέγει
τον θάνατο του ταυρομάχου,
τον θάνατο μιας εποχής,
τον θάνατό του,
που τραγουδάει τον βαθύ του έρωτα,
που μυρίζει την γη των μελαχρινών κοριτσιών και τον αέρα των κίτρων
που πλαντάζει στην άπνοια
λίγο πριν ξημερώσει
πρωί τ' Αυγούστου
στις Γρανάδες όλου του κόσμου.
Αναζητήστε τον Λόρκα,
τον Ποιητή.
Antonio Torres Herredia I
Κάτου στης ακροποταμιάς το μονοπάτι περπατάει
κρατώντας βέργα λυγαριάς και στη Σεβίλλια πάει.
Τα κατσαρά του γυαλιστά πέφτουν στα μάτια του μπροστά
στην όψη του είναι μελαμψός από του φεγγαριού το φως.
Κάποτε λίγο σταματά, κόβει λεμόνια στρογγυλά
τα ρίχνει το νερό να στρώσει και να το χρυσαφώσει.
Εκεί στης ακροποταμιάς το μονοπάτι να, τον φτάνουν
κάτω απ’ τα κλώνια μιας φτελιάς χωροφυλάκοι και τον πιάνουν.
Αποβραδίς η ώρα οχτώ τον σέρνουν σε κελί μικρό
απέξω κάθονται φυλάνε πίνουν ρακί και βλαστημάνε.
ποίηση : Φρεντερίκο Γκαρσία Λόρκα
μετάφραση : Οδυσσέας Ελύτης
Αγαπάς το Λόρκα, Ελένη;
ΑπάντησηΔιαγραφήYπέροχο το μικρό σου αφιέρωμα.
Και γω στα χρόνια της νιότης,αφουγκράστηκα με συγκίνηση βαθιά, τους χτύπους της ματωμένης καρδιάς του!
Nαι, δεν ξέρω γιατί αυτός ο ποιητής μου μεταφέρει την πίκρα του. Κι εγώ ήρθα σε επαφή με το έργο του στα μαθητικά μου χρόνια, στο Λύκειο στα χρόνια της μεταπολίτευσης.Τότε, αν και ήμασταν παιδιά ακόμα διψούσαμε για το καλό τραγούδι, για το καλό θέατρο. Το 15μελές συμβούλιο του σχολείου μου, στο οποίο ανήκα, είχε αποφασίσει και ανέβασε μια θεατρική παράσταση με το έργο του Λόρκα "Το σπίτι της Μπερναντα Άλμπα", μεγαλεπίβολος στόχος... Κι όμως από εκείνη την προσπάθεια και την παράσταση 2 συμμαθήτριές μου ασχολήθηκαν επαγγελματικά με το θέατρο και πρόκοψαν. Μάλιστα η μία είναι πολύ γνωστή ηθοποιός στην τηλεόραση και στο θέατρο. Η άλλη όχι τόσο. Κι σε μένα έμεινε ο "έρωτας" για τον Λόρκα.
ΑπάντησηΔιαγραφή