_Μ.Χατζιδάκις : μπερδεύτηκα

Μπερδεύτηκα μια μέσα στο φεγγάρι και μια στην ηδονή

Μια μες το θάνατο και μιά μες τη ζωή. 

Μα κάρφωσα τα μάτια μου στου φεγγαριού τις ρίζες 

Κι έχουνε τα παντέρημα παντοτινά χαθεί.

Μπερδεύτηκα κι αυτό κανείς δεν μου το συγχωρεί.

                                    
 


(Χωρίον ο Πόθος 1977)
Ποίηση: Μίνως Αργυράκης
Ερμηνεία: Ευτύχιος Χατζηττοφής


Σχόλιο : 

Ευλογημένος ο μπερδεμένος!

Αυτός που ένιωσε ως τα μύχια της ύπαρξής του το Μέγα Μπέρδεμα. 

Αυτός που τρέκλισε μιά μέσα στο φεγγάρι, ήτοι  στην απόλυτη μοναξιά και στην μακάρια ησυχία του, και μιά μέσα στην λάγνα ηδονή,  ήτοι στο συγχρωτισμό με τους ανθρώπους.  

Μια μέσα στη ζωή και μιά μέσα στο θάνατο, μιά μέσα στο εγώ και μιά μέσα στο εσύ, μιά μέσα στο καλό και μια μέσα στο κακό, στο πέρας και στο άπειρο, στην πίστη και στην αμφιβολία, στο ιερό και στο ανίερο, στο Είναι στο Μηδέν, στην έννοια και στο είναι, στη λογική και στο συναίσθημα, στη διανόηση και τη φύση, στη ψυχή και στο σώμα, στην ύλη και στο πνεύμα, στην ελευθερία και την αναγκαιότητα... Ευλογημένος ο μπερδεμένος 

"Η δύναμη του νου είναι μόνο τόσο μεγάλη όσο η εξωτερική εκδήλωσή του, το βάθος του μόνο τόσο βαθύ όσο τολμά να εξ-ηγηθεί, δηλαδή να επεκταθεί και να χαθεί", λέει ο Χέγκελ στη "Φαινομενολογία του πνεύματος"  


Όποιος ριζώνει τα μάτια του και τη δύναμη του νου του  σε "τούτο δα" το φεγγάρι,  στον αντι-κείμενο κόσμο, χάνεται και θεωρείται μπερδεμένος γιατί αυτό  είναι το αληθές του πρόσωπο.

Και ασυγχώρητος, ω ναι! θα μείνει ασυγχώρητος, για την αντίσταση που προέβαλε  και για την ρευστοποίηση των νεκρών απολιθωμένων πραγμάτων που προκάλεσε,
Ας είναι Ευλογημένος ο μπερδεμένος που γνωρίζει... και γι' αυτό τολμά να εξ-ηγηθεί. 
Ευλογημένος ο ποιητής.