Σχόλιο :
Αν ένας άνθρωπος, ή κι αυτό ακόμα, που λέμε λαϊκή συνείδηση -εάν υποθέσουμε ότι κάπου και με κάποιον τρόπο, σφυρηλατείται αυτή ως συνείδηση- δεν έχει σημασία, μπορεί να αναγνωρίσει στο έργο αυτό, στον "Μεγάλο Ερωτικό" του Μάνου Χατζιδάκι, κάτι από το Είναι του, τότε με βεβαιότητα, αυτός είναι μια άρτια, μια ολοκληρωμένη -στη ψυχή και στο σώμα, δεν έχει σημασία- ύπαρξη.
Στο έργο αυτό ο Μάνος Χατζιδάκις, εν ολίγοις, μας άφησε τα γράδα, ένα μέτρο τέλος πάντων, στον αιώνα της ομοιομορφίας και του απόλυτου τίποτα, για μπορούμε να μετρούμε την συμπύκνωση της ψυχής μας, τους βαθμούς της και την πορεία της, να βρίσκουμε τον προσανατολισμό μας και να αναλογιζόμαστε την μεγάλη απόσταση που μας χωρίζει από την μόνη πραγματική πραγματικότητα του ανθρώπινου. Αυτού που κείται ανάμεσα στον Έρωτα και στον Θάνατο.
Μια μεγάλη περιεκτική, ελληνική γραφή, ένα βαρίδι προορισμένο να δείχνει στο κέντρο.
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Ερμηνεία : Φλέρυ Νταντωνάκη, Δημήτρης Ψαριανός.
1.Με την πρώτη σταγόνα της βροχής(Οδ. Ελύτη)
2.Σ' αγαπώ (Μυρτιώτισσας) στη μνήμη του Γιώργου Παππά
3.Μέρες του 1903 (Κ.Π. Καβάφη)
4.Ποιος είν' τρελός από έρωτα (Γ. Σαραντάρη)
5.Τα λιανοτράγουδα (από τα δημοτικά τραγούδια)
6.Πέρα στο θολό ποτάμι (Ν.Γκάτσου) από το θ. έργο του Φ.Γκ.Λόρκα «Περλιμπλίν και Μπελίσα»
7.Το όνειρο (Δ.Σολωμού)
8.Κέλομαί σε Γογγύλα (Σαπφούς)
9.Έρωτα εσύ (Από τη «Μήδεια» του Ευριπίδη) μεταφρ. Π.Πρεβελάκη (Στην Κατίνα Παξινού)
10.Πάθη από τον έρωτα (Από την «Ερωφίλη» του Χορτάτζη)
11.Κραταιά ως θάνατος αγάπη (Από το «Άσμα Ασμάτων» του Σολομώντα)
Το έργο αυτό γράφτηκε στη Νέα Υόρκη από τον Ιούνιο και τέλειωσε στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 1972.
Εξώφυλλο:Γιάννης Μόραλης
Στο έργο αυτό ο Μάνος Χατζιδάκις, εν ολίγοις, μας άφησε τα γράδα, ένα μέτρο τέλος πάντων, στον αιώνα της ομοιομορφίας και του απόλυτου τίποτα, για μπορούμε να μετρούμε την συμπύκνωση της ψυχής μας, τους βαθμούς της και την πορεία της, να βρίσκουμε τον προσανατολισμό μας και να αναλογιζόμαστε την μεγάλη απόσταση που μας χωρίζει από την μόνη πραγματική πραγματικότητα του ανθρώπινου. Αυτού που κείται ανάμεσα στον Έρωτα και στον Θάνατο.
Μια μεγάλη περιεκτική, ελληνική γραφή, ένα βαρίδι προορισμένο να δείχνει στο κέντρο.
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Ερμηνεία : Φλέρυ Νταντωνάκη, Δημήτρης Ψαριανός.
1.Με την πρώτη σταγόνα της βροχής(Οδ. Ελύτη)
2.Σ' αγαπώ (Μυρτιώτισσας) στη μνήμη του Γιώργου Παππά
3.Μέρες του 1903 (Κ.Π. Καβάφη)
4.Ποιος είν' τρελός από έρωτα (Γ. Σαραντάρη)
5.Τα λιανοτράγουδα (από τα δημοτικά τραγούδια)
6.Πέρα στο θολό ποτάμι (Ν.Γκάτσου) από το θ. έργο του Φ.Γκ.Λόρκα «Περλιμπλίν και Μπελίσα»
7.Το όνειρο (Δ.Σολωμού)
8.Κέλομαί σε Γογγύλα (Σαπφούς)
9.Έρωτα εσύ (Από τη «Μήδεια» του Ευριπίδη) μεταφρ. Π.Πρεβελάκη (Στην Κατίνα Παξινού)
10.Πάθη από τον έρωτα (Από την «Ερωφίλη» του Χορτάτζη)
11.Κραταιά ως θάνατος αγάπη (Από το «Άσμα Ασμάτων» του Σολομώντα)
Το έργο αυτό γράφτηκε στη Νέα Υόρκη από τον Ιούνιο και τέλειωσε στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 1972.
Εξώφυλλο:Γιάννης Μόραλης
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου