Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
Εξευτελιστικότερο για έναν λαό κι από τους Θεσμούς που έρχονταν
 -λένε πως δεν θα έρθουν πια- για να ελέγξουν τα οικονομικά στο πτωχευμένο κράτος
και να προχωρήσει η εκταμίευση,
είναι οι Κριτές, αυτοί του next top model
-ποιοί είναι αυτοί ;-
που ελέγχουν των κοριτσιών τα χείλη, τους λοβούς των αυτιών, τα δόντια
για να μην πούμε για την κυτταρίτιδα!

Πτωχεία απέραντη
κι ούτε μια διαμαρτυρία του λαϊκού κινήματος
στο πτωχευμένο κράτος... 
Άρχισε το πρωτάθλημα!



Σχόλια

  1. Τι είναι το λαϊκό κίνημα ; Χρόνια το ακούω αλλά δεν έχω καταλάβει ούτε ποιοι ούτε πόσοι το απαρτίζουν ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα π. Κώστα.
      Δεν θα έλεγα ότι είναι άτομα,εδώ ή εκεί... Μάλλον θα έλεγα ότι είναι ένα σύνολο τρόπων που ένας λαός επινοεί για να εκφράσει την αυτοσυνειδησία του μέσα στην Ιστορία. Π.χ. το κίνημα της αντίστασης του ελληνικού λαού στην διάρκεια της Γερμανικής κατοχής, ήταν ένα λαϊκό κίνημα. Όπως και το κίνημα των Λαμπράκηδων και του 114. Προϋπόθεση για την δημιουργία ενός λαϊκού κινήματος είναι η ύπαρξη του "δημόσιου" χώρου, ως χώρος κατεξοχήν άσκησης της πολιτικής ζωής. Αυτός πλέον δεν υπάρχει, διότι ότι εννοούσαμε στον δυτικό κόσμο ως πολιτική ζωή έχει αναχθεί στην οικονομική. Η μεταστροφή έγινε στις αρχές της δεκαετίας του 80, όπου Ρήγκαν και Θάτσερ διακήρυξαν ότι δεν υπάρχουν "λαοί" παρά μόνο άτομα και οικογένειες. Λαμβάνοντας τα άτομα και τις οικογένειες ως βασικά οικονομικές μονάδες και τίποτα περισσότερο. Ένα άρθρο που έχεις για το ωράριο των σχολείων εκεί ακουμπάει... σε αυτούς τους προβληματισμούς.
      Κάτι ξέφτια μόνο λαϊκού κινήματος έχουν απομείνει και τίποτα άλλο... Αλλά ίσως να είναι καλύτερα έτσι. Ότι πέθανε, πέθανε...

      Διαγραφή
  2. Το όνειρο μιας μεγάλης μερίδας νέων επιστημόνων είναι να τους "ανακαλύψει" κάποια πολυεθνική και να τους μισθώσει, όπως και των νέων κοριτσιών να τα εγκρίνει κάποιος "κριτής" και να τα χρησιμοποιήσει στην αγορά του θεάματος. Τώρα, για ποιο λόγο θα γίνει το ένα ή το άλλο, αν αυτό έχει σχέση με κάποια αλήθεια της ζωής, αν βγάζει κάπου, αυτά είναι αστεία πράγματα που δεν απασχολούν κανέναν...Αυτή είναι η βαθιά αναγωγή όλων στο οικονομικό πεδίο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

_Mπέρτολτ. Μπρεχτ: η Εβραία

Η "Εβραία" είναι ο τελευταίος μονόλογος από το σπονδυλωτό έργο του Bertolt Brecht "τρόμος και αθλιότητα του Τρίτου Ράιχ. Το έργο αυτό του Μπρεχτ αποτελείται απο 24 σκηνές-μονόπρακτα, που έγραψε ο Μπρεχτ εξόριστος μεταξύ 1935 και 1939 και περιγράφουν την τρομοκρατία και την άγρια φύση του ναζιστικού καθεστώτος. Η ελληνική μετάφραση αυτού του έργου του Brecht είναι του Μάριου Πλωρίτη και κυκλοφορεί σε βιβλίο από τις εκδόσεις Μωραίτης. Στο κείμενο αποτυπώνεται η εσωτερική ένταση του ατόμου που παίρνει μια απόφαση ενώ βρίσκεται στο χείλος της απελπισίας. Μέσα από την ανάγνωση του έργου στρέφουμε την προσοχή στα εκατοντάδες πρόσωπα της καθημερινότητας, τα οποία, δίνοντας έναν οριακό αγώνα επιβίωσης, αναδύονται ως σύγχρονοι/ες ήρωες και ηρωίδες του Brecht . Το ηχητικό ντοκουμέντο που δημοσιεύουμε παρακάτω είναι από την παράσταση που ανέβηκε το 1978 μαζί με άλλα πέντε μονόπρακτα διαφόρων άλλων συγγραφέων, από το Θίασο Λαμπέτη. Αν και το συγκεκριμένο ντοκουμέντο έχει ανέβ

_Κ.Π. Καβάφης : πρόσθεσις

Aν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω. Πλην ένα πράγμα με χαράν στον νου μου πάντα βάζω — που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσί των που μισώ) που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμ’ εγώ εκεί απ’ τες πολλές μονάδες μια. Μες στ’ ολικό ποσό δεν αριθμήθηκα. Κι αυτή η χαρά μ’ αρκεί. (Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993) Σχόλιο :  Δεν θέλω να κάνω ανάλυση... ένα σχόλιο μόνο.. Υπήρξαν και υπάρχουν -ευτυχώς- πολύ αξιότεροι εμού αναλυτές, που έσκυψαν με γνώση και συγκίνηση πάνω στο έργο που μας άφησε ο μεγάλος Αλεξανδρινός. Πριν, όμως, μπω στα ενδότερα, λέω να κάτσω λίγο απ' έξω, να θαυμάσω το οικοδόμημα. Γενικά, καλό είναι να το κάνουμε αυτό. Μια πρώτη καταγραφή, μια εξωτερική εποπτεία, καθώς η μορφή περι-γράφει το περιεχόμενο και το περιεχόμενο χύνεται μέσα στη μορφή του, μας είναι πάντα χρήσιμη για να συνδεθούμε και να μείνουμε εντός του ποιήματος. Ας είναι... διάφορες σκέψεις...ή οδοί για την σκέψη, γενικώς... Αυτό λοιπόν το ποίημα του Κ.Π.Καβά

_ Γ. Σεφέρη, "κράτησα τη ζωή μου" : σπάραγμα μιάς ανάγνωσης

Τ' ανθισμένο πέλαγο και τα βουνά στη χάση του φεγγαριού η μεγάλη πέτρα κοντά στις αγριοσυκιές και τ' ασφοδίλια το σταμνί πού δεν ήθελε να στερέψει στο τέλος της μέρας και το κλειστό κρεβάτι κοντά στα κυπαρίσσια και τα μαλλιά σου χρυσά' τ' άστρα του Κύκνου κι' εκείνο τ' άστρο ό Αλδεβαράν. Κράτησα τη ζωή μου κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας ανάμεσα στα κίτρινα δέντρα κατά το πλάγιασμα της βροχής σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες με τα φύλλα της οξιάς, καμιά φωτιά στην κορυφή τους· βραδιάζει. Κράτησα τη ζωή μου˙ στ' αριστερό σου χέρι μια γραμμή μια χαρακιά στο γόνατο σου, τάχα να υπάρχουν στην άμμο του περασμένου καλοκαιριού τάχα να μένουν εκεί πού φύσηξε ό βοριάς καθώς ακούω γύρω στην παγωμένη λίμνη την ξένη φωνή. Τα πρόσωπα πού βλέπω δε ρωτούν μήτε ή γυναίκα περπατώντας σκυφτή βυζαίνοντας το παιδί της. Ανεβαίνω τα βουνά· μελανιασμένες λαγκαδιές˙ o χιονισμένος κάμπος, ως πέρα ό χιονισμένος κάμπος, τίποτε δε ρωτούν μήτε o καιρός κλειστός