Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

_για τη μη συμμετοχή του Γιάννη Αντετοκούνμπο στην Εθνική Ελλάδος...του μπάσκετ (ασφαλώς)

Έκανα υπομονή.... πού θα πήγαινε καποτε θα τελείωνε.
Αμ δε!
Είχα μπροστά μου ανοιγμένο ένα βιβλίο και πάλευα να τελειώσω μια σελίδα...
Ο δημοσιογράφος - σπίκερ όμως μιλούσε ατελείωτα...Μαζί του και το πάνελ της εκπομπής και οι συνδέσεις με τους ανταποκριτές... Όλοι αυτοί, καμιά δεκαριά άνθρωποι.
Δεν ξέρω πόση ώρα μιλούσαν για τη μη συμμετοχή του Γιάννη Αντετοκούνμπο στη σύνθεση της Εθνικής Μπάσκετ!
Τι μου λέτε για αναλύσεις και θεωρητικολογίες....
Αυτά δεν είναι τίποτα!
Στις αθλητικές εκπομπές να δείτε τι γίνεται. Αναλυτικότατο ρεπορτάζ από τα επίσημα και τα ανεπίσημα... σχολιασμός όλων των σεναρίων, προτάσεις για τα εναλλακτικά σενάρια, επεξήγηση των πιθανών στρατηγικών που θα έπρεπε να ακολουθηθούν, κριτική, καίριες ερωτήσεις και υποθέσεις, πολλές υποθέσεις (τι θα γίνει εάν...) και να οι ειδικοί και οι γνωρίζοντες παίρνουν κι αυτοί τον λόγο.. και δώστου υποθέσεις...
Έφτασα σε απόγνωση κι αναρωτήθηκα : αν όλες αυτές οι πληροφορίες και οι απίστευτες λεπτομέρειες και οι εξωφρενικές υποθέσεις, όλη αυτή η ακατάσχετη βλακώδης φλυαρία και η βία που προφέρεται με χαμόγελο και έξυπνακισμούς, όλα αυτά που κυκλοφορούν εν είδει αθώας και χαλαρής ενημέρωσης και μάλιστα αθλητικής, ανάμεσά μας, εφόσον δεν έχουν κανένα απολύτως ειδικό βάρος και είναι αδύνατον να συγκρατηθούν έστω ως ενημερωτικά γεγονότα, τότε, ποιό σκοπό εξυπηρετούν;
Και απαντάω η ίδια :  το μόνο που κάνουν είναι ξεψαχνίζοντας ένα οποιοδήποτε θέμα, εν προκειμένω την μη συμμετοχή του Αντετοκούνμπο στην Εθνική, να ξεψαχνίζουν τους εγκεφάλους αυτών που τις υφίστανται και να συντηρούν τους καταναγκασμούς των ψυχονευρώσεών τους.
Παράλληλα τους "προπονούν" (τους ενημερωμένους τηλεθεατές) στην λογική και στο πνεύμα του καπιταλιστικού επιχειρείν. Μάλιστα, αυτός είναι ο σκοπός κι αυτόν εξυπηρετούν, ανεπαισθήτως!
Γιατί αν μια επιχείρηση στον καπιταλισμό είχε εγκέφαλο και μεις  μπορούσαμε να δούμε πώς λειτουργεί, πώς αντιλαμβάνεται και βλέπει τον κόσμο, τότε θα διαπιστώναμε ότι όλη η λειτουργία του καπιταλιστικού εγκεφάλου βασίζεται στο ξεψάχνισμα.
Ή, για να το πω καλύτερα, στην απίσχναση του κόσμου. Γιατι, όταν ξεψαχνίζεις κάτι, με μια αρρωστημένη επανάληψη -εμμονή, το απισχνάζεις παράλληλα, το διαλύεις, υπηρετώντάς το. Ετσι δουλεύει το σύστημα, γι'αυτό πληρώνει τόσο κόσμο...Επιτελεί και ταυτόχρονα υφίσταται το ξεψάχνισμα. Είναι μια οξύμωρη και πολύ παραγωγική  μέθοδος... Η μέθοδος του επιφανειακού ξεψαχνίσματος.

Βαρέθηκα να τους ακούω, τους μαλάκες!
Γύρισα στο βιβλίο μου..... πού είχα μείνει ρε γαμώτο;
Στοχασμοί περί της πρώτης φιλοσοφίας...Στοχασμός Τέταρτος, Περί του αληθούς και του ψευδούς....Ρενέ Ντεκαρτ (ασφαλώς!).








Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

_Mπέρτολτ. Μπρεχτ: η Εβραία

Η "Εβραία" είναι ο τελευταίος μονόλογος από το σπονδυλωτό έργο του Bertolt Brecht "τρόμος και αθλιότητα του Τρίτου Ράιχ. Το έργο αυτό του Μπρεχτ αποτελείται απο 24 σκηνές-μονόπρακτα, που έγραψε ο Μπρεχτ εξόριστος μεταξύ 1935 και 1939 και περιγράφουν την τρομοκρατία και την άγρια φύση του ναζιστικού καθεστώτος. Η ελληνική μετάφραση αυτού του έργου του Brecht είναι του Μάριου Πλωρίτη και κυκλοφορεί σε βιβλίο από τις εκδόσεις Μωραίτης. Στο κείμενο αποτυπώνεται η εσωτερική ένταση του ατόμου που παίρνει μια απόφαση ενώ βρίσκεται στο χείλος της απελπισίας. Μέσα από την ανάγνωση του έργου στρέφουμε την προσοχή στα εκατοντάδες πρόσωπα της καθημερινότητας, τα οποία, δίνοντας έναν οριακό αγώνα επιβίωσης, αναδύονται ως σύγχρονοι/ες ήρωες και ηρωίδες του Brecht . Το ηχητικό ντοκουμέντο που δημοσιεύουμε παρακάτω είναι από την παράσταση που ανέβηκε το 1978 μαζί με άλλα πέντε μονόπρακτα διαφόρων άλλων συγγραφέων, από το Θίασο Λαμπέτη. Αν και το συγκεκριμένο ντοκουμέντο έχει ανέβ

_Κ.Π. Καβάφης : πρόσθεσις

Aν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω. Πλην ένα πράγμα με χαράν στον νου μου πάντα βάζω — που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσί των που μισώ) που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμ’ εγώ εκεί απ’ τες πολλές μονάδες μια. Μες στ’ ολικό ποσό δεν αριθμήθηκα. Κι αυτή η χαρά μ’ αρκεί. (Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993) Σχόλιο :  Δεν θέλω να κάνω ανάλυση... ένα σχόλιο μόνο.. Υπήρξαν και υπάρχουν -ευτυχώς- πολύ αξιότεροι εμού αναλυτές, που έσκυψαν με γνώση και συγκίνηση πάνω στο έργο που μας άφησε ο μεγάλος Αλεξανδρινός. Πριν, όμως, μπω στα ενδότερα, λέω να κάτσω λίγο απ' έξω, να θαυμάσω το οικοδόμημα. Γενικά, καλό είναι να το κάνουμε αυτό. Μια πρώτη καταγραφή, μια εξωτερική εποπτεία, καθώς η μορφή περι-γράφει το περιεχόμενο και το περιεχόμενο χύνεται μέσα στη μορφή του, μας είναι πάντα χρήσιμη για να συνδεθούμε και να μείνουμε εντός του ποιήματος. Ας είναι... διάφορες σκέψεις...ή οδοί για την σκέψη, γενικώς... Αυτό λοιπόν το ποίημα του Κ.Π.Καβά

_ Γ. Σεφέρη, "κράτησα τη ζωή μου" : σπάραγμα μιάς ανάγνωσης

Τ' ανθισμένο πέλαγο και τα βουνά στη χάση του φεγγαριού η μεγάλη πέτρα κοντά στις αγριοσυκιές και τ' ασφοδίλια το σταμνί πού δεν ήθελε να στερέψει στο τέλος της μέρας και το κλειστό κρεβάτι κοντά στα κυπαρίσσια και τα μαλλιά σου χρυσά' τ' άστρα του Κύκνου κι' εκείνο τ' άστρο ό Αλδεβαράν. Κράτησα τη ζωή μου κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας ανάμεσα στα κίτρινα δέντρα κατά το πλάγιασμα της βροχής σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες με τα φύλλα της οξιάς, καμιά φωτιά στην κορυφή τους· βραδιάζει. Κράτησα τη ζωή μου˙ στ' αριστερό σου χέρι μια γραμμή μια χαρακιά στο γόνατο σου, τάχα να υπάρχουν στην άμμο του περασμένου καλοκαιριού τάχα να μένουν εκεί πού φύσηξε ό βοριάς καθώς ακούω γύρω στην παγωμένη λίμνη την ξένη φωνή. Τα πρόσωπα πού βλέπω δε ρωτούν μήτε ή γυναίκα περπατώντας σκυφτή βυζαίνοντας το παιδί της. Ανεβαίνω τα βουνά· μελανιασμένες λαγκαδιές˙ o χιονισμένος κάμπος, ως πέρα ό χιονισμένος κάμπος, τίποτε δε ρωτούν μήτε o καιρός κλειστός